Tık tık tık
Başlıyoruz...
🐼🐼
Çınar
Sert bir sesle "Bey, Çınar bey deyin lütfen." diyorum.
Bir süre gözlerindeki kırgınlıkla bakıyor.
Özür dilerim gül güzelim.
Başlarda titreyen sesiyle "Pardon. Çınar bey." diyip önündeki defteri açmak için kafasını önüne eğiyor.
Sonra kafasını kaldırıp gözlerini asla göz bebeklerime değdirmeden "O zaman uzatmadan başlayalım. Vaktinizi çalmak istemem." diyor tok bir sesle.
Ah bilmiyor ki tüm vaktimi onun için harcayabilirim.
Kafamı onaylar şekilde sallayıp "Olur. Sormak istediğiniz soruları sorun lütfen." diyorum.
Ses kayıt cihazını hazırladıktan sonra "Hazırsanız başlayalım?" diyerek soruyor.
Ben de kafamla onaylayıp "Buyrun lütfen." diyerek sözü ona bırakıyorum.
İlk soruyla başlıyor.
"Neden ilahiyat?"
Bir kaç saniye düşünüyorum.
"Aslında ilahiyat okumak hiç aklımda yoktu. Tercih zamanı geldiğinde düşündüm 'Hangi bölümü okursam kendimi geliştirebilirim?' diye. Sonra ilahiyat geldi aklıma. 'Çınar!' dedim, 'Kendini dini konuda geliştirmeyeceksen ne için yaşıyorsun?' Öylelikle ilahiyatı seçmiş oldum." diyerek bitiriyorum sözlerimi.
Böyle uzayıp gidiyor. Bir süre sonra sorularının bittiğini anlıyorum.
Eşyalarını toplayıp"Teşekkür ederim çok yardımcı oldunuz Çınar bey." Masadan kalkarken "Allah'a emanet olun." diyip uzaklaşıyor yanımdan.
Kendimi bile zor duyduğum bir şekilde "Rica ederim gül güzelim." diyerek bakıyorum arkasından.
...
1 ay sonra
Safiye Elif
Sabahın en güzel saatlerinde ezan sesiyle gözlerimi açıyorum. Yatağımdan besmele çekerek banyoya ilerliyorum. İhtiyaçlarımı giderip abdestimi alıyorum.
Ben banyodan çıkıp, namaz kıyafetlerimi giyesiye ezan bitmiş oluyor. Seccademi serip namazıma duruyorum.
Tam namazımı bitirip, seccademi toplarken kapımın önünden "Safiye Elif abicim sofra hazır, hadi kahvaltıya." diyen Yusuf abimin sesini duyuyorum.
Evet evet mahalleye, ailemin yanına geri geldim.
Üniversiteler tatile girince kızlarla birlikte mahalleye geri döndük. Kızlar yaz tatili için ben ise temelli dönüş yaptım. Çünkü mezun olduuuum.
Namaz eşyalarımı katlayıp düzelttiğim yatağımın ucuna koyuyorum.
Odamdan çıkıp neşeli bir şekilde henüz kahvaltıya başlamamış olan ailemin yanına gidiyorum. "Hayırlı sabahlaaaaar! Güzel ailem." derken sandalyemi çekip oturuyorum.
Abilerime sataşmalı, annem ve babamla hasret gidermeli mükemmel bir kahvaltı yapıyorum.
Kahvaltıdan sonra abilerim arkadaşlarıyla buluşacağını söyleyip, babam da işine gitmek için evden ayrılıyorlar.
