Bölüm 9

834 61 149
                                    

Donakalmıştım hyunjini görmemle, o da şok olmuş olacak ki öylece bana bakıyordu. Ne yapacağımı düşünürken hyunjin bi anda yere yığıldı. Chan arkasında belirdi, onu hızla tuttu. Hâlâ hareket edemiyordum. Çivilenmiştim sanki yere. Chan tekrar tekrar seslenirken, jisung yanıma geldi beklemeden bi tokat indirdi suratıma. O an biraz kendime gelmiştim.

"Gerizekalı ne yapıyorsun sen!?"

"Hyunjin...
Hyunjin gördü. BENİM LARA'YI ÖLDÜRDÜĞÜMÜ GÖRDÜ!"

"Bağırma lan sakin ol"

Chan kollarında hyunjin ile yukarı çıkarken bizde kapıyı kitledikten sonra yukarı çıkmıştık. Evin içinde volta atıyordum. Hyunjin birini öldürdüğümü görmüştü üstelik kendisi polis. Bu benim sonum demek arkamı toplayacak kimse de yoktu kara kara düşünürken Chan önümde durdu kolumdan tuttu.

"Kendine gel"

"Gördü diyorum abi ne bok yicem şimdi ben? Ne yapsam eve mi kapatsam. Yoksa onuda mı öldürsem?"

"Aptal aptal konuşmayı kes! Sen asıl Lara'yı düşün gerizekalı ne halt edeceksin"

"Yakarım olur biter kimse benden şüphelenmez. Buraya gelene kadar olan tüm kamera kayıtlarını silersem tamamdır"

"Bu velet n'olacak peki gördü her şeyi?"

"Rüya gördüğüne inanır mı?"

"Ha?"

"Tamam neyse. Felix'i yurt dışına çıkmış diye göstermemiz yeterli. Changbini ararım halleder. Bu sırada ben hyunjin ile ilgileneceğim sende siktir git saklan bi kaç gün"

"Ne yapacaksın anlamıyorum"

"Sen bana bırak şimdi eşya al kendine telefonunu kapat ben sana diyene kadar gelme. Yedek telefondan ararım seni. Jisung sen Lara'yı hallet bende hyunjini"

"Tamam"

Mal gibi ona bakıyordum hâlâ emin değildim işe yarar mıydı bilmiyorum. Ama ona güvenmeliydim, güveniyordum da. Dediği gibi yaptım, odama gidip eşyalarımı küçük bi bavula koydum yedeği de alıp evden ayrıldım. Ayrılmadan önce kamera kayıtlarını halletmelerini söyledim. Ben hallederdim ama gitmem gerekiyordu, onlara bırakmıştım. Ben evden çıkana kadar jisung Lara'yı halletmişti. Chan ise hyunjini alıp çıkmıştı.

Şapkamı takıp, ellerim cebimde ayrıldım evden.

§§

Chan

Aklıma gelen tek şey buydu. Başka türlü felixin başı belada olacaktı ve bunu istemiyordum. Hyunjine hafif olan uyuşturuculardan vermek zorunda kaldım. Uyandığında kendisini rüyada gibi hissedecekti bunu ona inandırmam gerekiyordu. İlacı verdikten sonra evden cıktım. Onu nereye götürsem diye düşünürken sürekli gittiği park aklıma gelmişti. Evden ne kadar uzak olursa bizim için o kadar iyiydi.

Umarım planım istediğim gibi işler yoksa Felix Hyunjin'i öldürmekten çekinmez.

Sahildeki parka yaklaşınca durdum. Hyunjini kollarıma alıp indim. Etrafta pek kişinin olmaması işime gelmişti. Tanrı benimleydi.

Onu yatmış gibi göstereceğim şekilde çardağa yerleştirdim. Biraz uzağındaki banka geçip oturdum. Uyandığı gibi yanında olmalıydım. Bana inanırdı her türlü.

Oturduktan sonra Changbini aradım hemen yedek telefondan. Normal telefonu kullanmam biraz riskli tarikatta dinleniyordu çünkü.

"Neredesin"

"Depodayım. Felixi aradım ulaşamadım nerede?"

"Felix Lara'yı öldürdü. Ve hyunjin gördü. Felixi yurt dışındaymış gibi göstermemiz lazım ve Lara'nın eve gelene kadar olan nerede göründüyse tüm kayıtları silmemiz lazım bunu yapabilecek misin?"

Madness and Badness |HyunlixWhere stories live. Discover now