មហិច្ឆតាប្រពន្ធចុង[complete✅]

ភាគទី55: ពេលនេះខ្ញុំនៅលីវធម្មតា

      តាំងពីខ្ទង់ម៉ោង10រហូតដល់ម៉ោង12ថ្ងៃត្រង់ដែលជុងហ្គុកនឹងថេហ្យុងចាក់សោរចូលបន្ទប់ស្ងាត់ពួកគេនាំគ្នាឡើងគ្រែតាំងពីពេលនោះមករហូតមកដល់ឥឡូវនៅមិនទាន់ឈប់ប៉ុន្តែមិនមែនឡើងតែគ្រែទេសាឡុងទូតុកៅអ៊ីឡើងគ្រប់អស់ហើយទើបនាំគ្នាមកឡើងគ្រែវិញម្ដងទៀត

"អ្ហាស៎..អ្ហឹស..បានហើយអូនចាញ់ហើយ អ្ហឹសៗ"ថេហ្យុងដេកដង្ហក់ខ្យល់សឹងតែមិនដល់គ្នាខណ:នាយអុកអន្រួនឡើងរង្គើរគ្រែឯខ្លួនគេវិញរង្គើរចង់ក្រឡកគ្រឿងក្នុងដកដង្ហើមលែងចង់ដល់គ្នាតែនាយមិនព្រមឈប់ទៀតចាស់សោះតែសាហាវថ្នាក់គេហាមាត់សុំចាញ់

"បើចាញ់ហេតុអីមិនព្រមសន្លប់? អ្ហឹស..ក្បាលរឹងចិត្តកាន់តែរឹងទទឹង"នាយក្រាសនៅច្រត់ដៃឃាំងរាងតូចនឹងបញ្ឈរជង្គង់សម្រុករាងតូចដដែលដែលជើងគេម្ខាងពាក់នៅស្មាម្ខាងទៀតនៅត្រឹមចង្កេះឯដៃនាយម្ខាងទៀតយកមកច្រូងសក់ដែរហូញើសស្រោចពេញថ្ងាសនឹងជើងសក់ព្រោះតែអារម្មណ៍ក្ដៅរោលរាលក្ដីសុខវិសេសវិលាសទើបហូញើសមកឥតដាច់បែបនេះ

"ហ្ហឹក...អូនខំសន្លប់ដែរតែសន្លប់មិនទៅផង អ្ហឹស បានហើយអូនឈឺ ហ្ហឹកៗ..."ទីបំផុតថេហ្យុងក៏យំនៅចំពោះមុខនាយតែម្ដងគេមិនងាយយំអោយអ្នកណាបានឃើញទេពិសេសចំពោះមុខជុងហ្គុកពេលឃើញបែបនេះចង្កេះមាំតែកំពុងតែដម្រុកលឿនៗនោះបន្ថយចង្វាក់វិញព្រោះម្ចាស់កាយនោះកំពុងតែអោនសម្លឹងមកមើលរាងតូចដែលកំពុងតែយំ

"សឺត...អ្ហឹស..."នាយទាញជើងរាងតូចដែលពាក់នៅលើស្មានោះចុះមកក្រោយនឹងបន្តកម្រើកតិចមិនមាត់អ្វីទាំងអស់

"ហ្ហឹកៗ...អ្ហឹស...អ្ហាស៎.."បន្ទាប់ពីប៉ុន្មាននាទីក៏ដល់គោលដៅឯថេហ្យុងនៅអោបស្មានាយជ្រុបមុខជាប់នឹងស្មាមាំតែម្ដងហើយលួចពេបមាត់យំ

"លោកប៉ាធ្វើបាបអូន ហ្ហឹកៗ..."ថេហ្យុង

"កុំមកប្រើសម្ដីមាយាដាក់យើងប៉ុណ្ណឹងទុកថាតិចផងសម្រាប់មនុស្សប្រភេទនេះ ឃើញទេសូម្បីតែសន្លប់ក៏មិនព្រមដែរយំក៏មិនយំរឹងទទឹងមិនប្ដូ"ជុងហ្គុក

"គ្រាន់តែមិនសន្លប់សោះថាគេរឹងអ្នកណាអាចបញ្ជារ
សន្លប់បាន ហ្ហឹកៗ.អ្ហឹកហ្ហឹក"ថេហ្យុងយកដៃខាំមាត់យំខ្សឹកខ្សួលខណ:នាយក្រាសដកចេញពីខ្លួនគេតិចៗតែឈឺនាយប្រើហឹង្សារមិនគិតដល់គេទេទោះគេអ្នកអោយដៃមែនតែគេនៅក្រោមមនុស្សចាស់អីក៏ចិត្តដាច់ម៉េស