（. . .💣）
━━ . ❪ 𝖕𝖆𝖗𝖆𝖑𝖞𝖟𝖊𝖉 ❫ ❛
hayatımı ellerimden aldılar ve ben onların hayatını ellerinden almakla kalmayacağım. Bu dünyalarını cehenneme çevireceğim ❜
🔬， önünde duran uzun ve zorlu bir yol va...
𝖕𝖆𝖗𝖆𝖑𝖞𝖟𝖊𝖉 ↳ act one. Senin ölümün olacağım. ➤ The scorch trials ˚⁀➷ Bölüm iki. ❛ Her şeyin bir sebebi var ❜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── GÜNEŞİ GÖRMEYELİ KAÇ GÜN OLMUŞTU?
Üç müydü yoksa dört mü? Belki de beş? Hayır, hayır. Beş gündür bu hapishanede olma ihtimali yoktu. Değil mi?
Herhangi bir saati yoktu. Askerler onlara yatma vakti geldiğini veya uyanma vaktinin geldiğini söylese de Thalia buna inanmıyordu. Saati veya güneş ışığını kendi gözleriyle görmesi lazımdı. Hem bu yeraltı hapishanesinde sanki her zaman gecedeymiş gibi hissettirmesi onu geriyordu.
Karanlıktan hoşlanmazdı. Simsiyah bir çukuru andıran karanlığın içinde bir şeylerin gizlendiğini düşünürdü hep. Öyleydi zaten. Kötülük hep bilinmeyenin içinde saklıdır. Karanlıkta aynen öyleydi, tekinsiz ve bilinmez.
Thalia tek başına kaldığı yatakhanesinin kapısı askerler tarafından kilitlense de yine de doğru düzgün bir uyku çekemiyordu. Burada geçirdiği son birkaç gündür gözlerinin altı daha fazla morluk kazanmıştı bunun nedeni sürekli uykusundan uyanmasıydı. Kâbuslar veya huzursuzluk olsun. Birinin boğazını sıktığını hissetmesiyle sürekli uyanıp duyuyordu. Bu hissin ne zaman geçeceğini merak ediyordu ama belli ki bilinçaltına yerleşmiş bu gerçekten bir türlü kurtulamayacaktı.
Bu sefer sözde sabaha yakın kâbus gördüğünden memnun oldu. En azından bir kez daha uykuyu dalma derdinden kurtulacaktı.
Pikeyi üzerinden iterek yatakta oturur pozisyona geldi. Eliyle yüzünü ovarken kabuklaşmaya başlamış çizikler yanağını kaşındırdı. Birkaç defa saçlarını karıştırdıktan sonra boş odaya bitkince baktı.
Daha ne kadar bu boş odada gri duvarlarla arkadaş olarak tüm gününü geçirecekti? Ovalılar ondan ayrı bir yatakhanede kalıyorlardı ve sadece günde iki kez yatakhaneden çıkılmasına izin verildiği yemekhanede karşılaşıyorlardı. Onun dışında günün büyük çoğunluğunda Thalia onlardan ayrıydı.
Onlardan hiç bu kadar ayrı olmamıştı. Üç yıl boyunca iç içe ve neredeyse her anda birlikte olduktan sonra onların ayrı bir yerde Thalia'nın ise gri duvarla tek başına kalması gülünecek şeydi.
Thalia ranzadan kalkarken pike de peşinden yere düştü ama bunu umursayacak durumda değildi, lavabolara doğru yürüdü. Burada kullanılacak bir sürü ranza olduğu gibi bir sürü de lavabo vardı ancak bunların hepsi Thalia'ya aitti. Ova da böyle bir konforu olmaması rağmen şuan bunların hepsi ona değersiz bir eşyadan başka bir şey gibi gelmiyordu.
Musluğu çevirdi ve suyun akmasına izin verdi. Su lavaboya ve üzerine sıçrarken aynaya baktı ve bir ölüden farksız olan kızla karşılaştı. Yüzünde ki morluklar, kabuklanmış yara izleri ve çizikler yüzünü daha da mahvetmişti.
