EL MÂRİD ÂZÂB-Î YAŞAM 2

2.bölüm-KAYIP

Gözlerimi araladığımda güneş ışıkları odayı aydınlatmıştı. Kafamı çevirdiğimde yanımda can vardı. Neden benimle aynı yatakta yatıyor ki? Sevgilim mi yoksa? Yataktan kalkıp etrafa bakındım. Karşımda duran dolaba yaklaşıp kapağını açtım. İçinde benim elbiselerim duruyordu. Ama neden? Burası benim evim değildi ama burda yatıyorum ve kıyafetlerim de buradaydı. Olaylar neden bu kadar karışık? Okul kıyafetlerimi alıp giyindim. Hava çok güzeldi. Yaz aylarını çok seviyorum. Saçlarımı toplamak için ayna arayıp durdum. Bir evde neden ayna olmaz ki? Ne bu vampir evimi? Arayışın ardından ayna bulamayıp saçlarımı açık bıraktım. Okul çantamda dolabın içindeydi onu da alıp. Bulunduğum odadan çıktım. Dışarı kapısını da bulduktan sonra evden çıktım ve en yakın otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Ah telefonum nerede? Off. Otobüs durağa yakalamıştı. Oturduğum duraktan kalktım ve önümde duran otobüse bindim. Arka koltuklarda birine oturmak için arkaya doğru ilerledim. Arka koltuklar çok rahattır. Off yine dejavu yaşıyorum bu his berbat. Koltuğa oturup cam'dan dışarı bakındım.

-Ahsen

İsmimi duymamla kafamı çevirdim.

-Nasılsın?

*Aa... İyim de sen kimsin?

-benim Atakan

*Kusura bakma hatırlamıyorum

Atakan: aynı sınıftayız

*Hayır hatırlayamadım

Atakan: beni 1 yıl içinde unuttun mu?

*1 yıl mı?

Atakan: oturabilir miyim?

*Buyur otur

Atakan: teşekkürler ederim

*Rica ederim. 1 yıl derken neyden bahsediyorsun?

Atakan: 1 yıldır okula gelmiyorsun

*Ne! Ama bu nasıl olur?

Atakan: sen ve can 1 yıldır okula gelmiyorsunuz

*Can'ı tanıyor musun?

Atakan: evet. Ne o onuda mı hatırlamıyorsun?

*... hayır kim olduğunu hatırlamıyorum

Atakan: sevgilini nasıl hatırlamazsın. Bakalım kafanı bir yere mi çarpmışsın.

*Sevgilim mi?

Atakan ellerini başımda gezidirdiğinde göz göze gelmiştik. Kaç dakika oldu bilmiyorum ama birbirimize öylece bakıyorduk. Kalbim daha önce hiç bu kadar hızlı atmamıştı. Otobüs durduğunda kendimize gelmiştik. Atakan hızla elini çekmiş kafasını önüne eğmişti.

Atakan: ö-öz-özür dilerim

*...

Ne bu? aşık mı oluyorum? Hayır hayır olmuyorum ama neden böyle hissettim ki.  Okula yaklaşmıştık. Otobüs durduğunda ayağa kalkıp otobüsten indik. Okulun merdivenlerinden çıkıyorduk.

Atakan: sanırım geçici olarak hafıza kaybı yaşıyorsun. Ama neden bilmiyorum

*Evet sanırım.

Atakan: yanımda oturmaya ne dersin? Hatırlamadığını herşeyi anlatırım.

*Aslında seda ile oturuyorum

Atakan: ne? onuda mı hatırlamıyorsun? Seda buradan taşınmış

*Ne? ne zaman?peki neden bana haber vermedi?

Atakan: bilmiyorum. Ee ne diyorsun?

*Bilmiyorum sınıfa girelim önce sınıfı da hatırlamıyorum

Atakan: tamam

Sınıfa girdiğimizde oldukça kalabalıktı. Sınıftakilere göz gezdirdim. Gözüme can çarpmıştı. Nasıl benden önce gelmişti ki? Bana bakıp el sallamıştı. Atakan bana bakıp sordu.

Atakan: Bir kaç tane boş sıra var. Nereye oturacaksın?

*Daha önce nereye oturuyordum?

Atakan:... Benim önümde! Yani önümdeki boş sırada

*Tamam oraya oturacağım

Atakan: tamam

Orta sırada en arkadan bir önceki sıraya oturdum. Can bana dik dik bakıyordu. Kafamı çevirip kitaplarımı çıkardım. Sırtımda hissettiğim bir elle arkamı dönmüştüm.

Atakan: bilmediğin yada anlayamadığın bir şey olursa bana sor olur mu?

*Hmhmm. Sorarım

Tekrar önüme dönüp dersin başlamasını bekledim. Öğretmen derse başlayacaktı ki, sınıf kapısı açıldı. Tüm gözler o tarafa bakıyordu.

/uyanır uyanmaz bölüm yazıp yayınlamak yük olurmuş insana./