Minchan/

14.

Chan küçüğünü odasına çıkartmak istemiş ama uyuduğu için uyandırmak istememişti. Kucağına alsa uyana bilirdi ve geri uyamaktada zorluk çeke bilirdi.
Küçüğünün saçını okşamaya devam ederken kafasindaki havluyu tekrar ıslatmis ve tekrardan kafasının üzerine koymuştu havluyu.

Chan minhonun kafasına her yeni havlu koyduğunda minho huylanarak mirildaniyor ve chanda
"Benim bebeğim, yanındayım" diye ona destek veriyordu.
Minhonun soğuk terler döktüğünü gören Chanın kalbi her seferinde biraz daha sızlıyordu.
Gece boyu minho ile ilgilenen Chan uyuyamamış ve sabahın olmasın bir buçuk iki saat kalasıya dayanamayıp uyuya kalmıştı.

Chanı uyandıran şey ise telefonunun alarmiydı. Chan telefonunun alarmını kapatmış ve küçüğünün ateşine bakmıştı. Hâlla ateşi düşmemişti ve Chan onu öyle bırakmazdı.
Chan hâlla kolunu tutan minik ellerden kolunu almış ve mutfağa giderek okulun müdürünü aramıştı.
"Alo hocam."
"Buyurun hocam?''
"Şey hocam ben bu gün okula gelemiyeceğim. Önemli bir konu"
"Peki Chan bu günlük idare etmeye çalışırız."
"Çok teşekkür ederim hocam iyi günler"
" Sanada Chan" demiş ve telefonu kapatmıştı.

Chan gidip bebeğinin kafasındaki havluyu tekrar aldı ve suya daldırdı. Havlunun fazladan suyunu aldıktan sonra güzelinin kafasına yerleştirdi ve minhonun yine mirlidanmalarinda karşılık verdi.
"Chan çok soğuk."
"Değil güzelim ateşini düşürmeye çalışıyorum. Yanındayım miniğim"
Minho chana kafasını sallamış ve elini kollarının arasına koyması için kollarını kaldırmıştı.

Chan minhonun istediğini anlamış ama onun isteğini reddetmek zorunda kalmıştı.
"Sana çorba yapacağım bebeğim. Yapıp geldikten sonra sarıl tamamı?"
Demiş ve hasta olmayı umursamadan minhonun dudaklarına minik bir buse kondurmuştu.
Ardından da mutfağa gidip sıcacık bir çorba yapmıştı.
Yani gördüğü kadarıyla sıcak çorba hastalara iyi geliyordu değilmi?
.
.
.
Chan çorbayı yaptıktan sonra birde kaşık alarak uyuyan miniğin in yanına gitmişti.
Saçını okşayarak uyandırdığı sevgilisini birazcık doğrultup çorbayı içirmeye başlamıştı.
Minho 3. Kaşıktan sonra kafasını salamış ve midesinin bulandığını belli eden yüz ifadesi ile kaşığı almamıştı .
"Hadi ama güzelim. Bunu yemen gerekiyor"
"Chan istemiyorum. Midem bulanıyor" Chan elindeki kaseyi masaya bırakıp minhonun uykulu ve yarı kapalı gözlerine bakarak yüzünü avuçları arasına almıştı.

"Hadi miniğim. İyileşmen için içmen lazım. Hem eğer bunu yersen sana ramen de alırım."
Minho rameni evet çok severdi ama canı şuanda onu bile istemiyordu.
"Chan kusucam"
Demişti Chanda derin bir nefes almış ve
"Peki o zaman birtane küçük bir leğen getireyim, kusmak istersen içine kusarsın güzelim."
Minho onaylamasada Chan çoktan alıp gelmişti,ve tekrardan yerine oturup minhoya yemek yedirme serüvenine devam etmişti.

"Güzelim hadi ama yemelisinki hızlı atlata bilesin bu nalet hastalığı.
Hem hastaneye gidicez güç toplamalısın"
Minho yine ve yine kafasını hayır anlamında salladı.chan derin bir of bıraktı odaya
"Neden bebeğim? Miyden bulanıyorsa bile bir kez dene hiç olmazsa. Kusarsın sonra. Lütfen bak o kadar uğraştım hem"
Minho karşısında oturan chana baktın ve of ladı

"Çok yiyemem ama"
"Tamam yarım kase"
"7 kaşık"
"Yarım kasee"
"8?"
"I I yarım kase en az"
"Yaa Chan"
"Hiç Chan deme min" dedi ve kaşığa çorba alıp minhoya yedirmeye başladı. Bir kaç kaşık sonra minho yüzünü eskiterek
"Kusucam" dedi. Chan hemen leğeni eline alıp minhoya verdi.
Minho anında yediklerini çıkartmıştı.
Chan leğeni alıp kenara koyduktan sonra havluyu aldı ve minhonun yüzünü sildi.

Ortalığı topaladıktan sonra rahatsız bir şekilde uzanan minhonun yanına gitti.
Tek elini yanağına koyup
"Bu böyle olmayacak bebeğim, kalk hadi hastaneye gidelim."
"İstemiyorum"
"Hadi ama güzelim havale geçirceksin bu gidişle."
Diyip odasına çıkıp çok ince veya çok kalın olmayacak bir t-shirt alıp geri döndü minhounun yanına.
Dün gecenin bir yarısında minhonun ateşi git gide artarken çıkartmıştı minhonun üzerindeki t-shirt ü.

Gelip yavaşça giydirdi minhonun üzerini Chan. Sonrada onu kucağına aldı. Chanın minhoyu kucağına almasıyla minho düşmekten endişelenmiş ve chanın beline sarmıştı hemen ayaklarını.
Chan kapının yanındaki askıdan ceket ve evin anahtarıyla arabanın anahtarını alıp çıktı evden.
Minhoyu yolcu koltuğuna koyup kendiside hemen sürücü koltuğuna geçmişti. Chan hızla hastaneye giderken minho
"Chan üşüyorum."

Demişti Chan direksiyondan bir elini çekip minhonun anlıma koymuş ve ateşine bakmıştı.
"Çok ateşin var bebeğim." Diyerek gergince ofladi tekrardan
"Ne yaptın o saatlere kadar buz gibi havada minho"
"Sadece eğlenmek istemiştim."
Diyip gözlerini kapatı minho...

(Komaya giriyorum o kadar Chan min fıçı okuyup yazdimki, rüyamda onları gördüm dün Allah'ım)

Chanmin enayisiyim🤫