Safderun | AlGon

İhanet

Tarihi olaylara,dillerine asla hakim değilim hatta çok kötüyüm ama elimden geldiğince yazmaya çalıştım.Mazur görün hatalarımı onun için :)

⚜️

"Bacım son zamanlarda hiç iyi gözükmezsin gözüme."

Yürüdükleri patikadan başını kaldıran Gonca yüzünü Mehmet'e çevirdi.

"Ben iyiyim ağabey, sana öyle gelmiştir."

Bacısını bir süre daha dikkatle izleyen Mehmet Bey en sonunda dayanamayıp kolundan tutup durdurmuştu kızı.

"Bir sorunun varsa bana değil de kime anlatacaksın Gonca'm?  Hem... Anamla da aranız iyi değildir, gözümden kaçtı sanma."

Derin bir nefes aldı Gonca.Anlatsa bir dert anlatmasa bin dertti içine ama ağabeyi onu anlayacak biri değildi. Evet, her derdinde o vardı ama Alaeddin'in ismini duyduğu anda bambaşka biri oluyordu. O yüzdendir ki gizlemeyi tercih etti Gonca hatun.

"Anam işte ağabey. Ters sözleri vardır bilirsin. Hem ana kız arasında olur öyle şeyler,karışmayasın."

Tuttuğu kolu usulca bıraktı Mehmet. Yalan söylediğini bilirdi ama Gonca'nın canı istemeden ağzından tek kelâm alamayacağını da bilirdi.

"Eyi peki öyle olsun... Amma ardında her daim dağ gibi ağabeyin vardır, bilesin bunu Gonca."

"Bilirim ya bilirim. İyi ki varsın."

     ⚜️

Uç Pazar'ın ahvalini öğrenmek için tek tek tezgahları dolaşırdı Gonca Hatun. Atası Yakup Bey'in ona verdiği yeni görev buydu. Bitki satan bir tezgahın önünde durdu.

"Kolay gelsin Ahmed Bey."

"Hoş gelmişsiniz Gonca Hatun. Buyurasın bir şerbet ikram edelim."

"Sağ olasın işim vardır. Durumun nedir? Var mıdır bir sıkıntın,derdin?"

Adam gülerek tezgahını gösterdi.

"Ne sıkıntısı Gonca Hatun? Allah, Yakup Bey'den razı olsun ki beni de bu pazara aldı. İşim gücüm rast gider çok şükür. Hemi benim hatun da gebedir... Öyle iyi oldu ki bu pazar bizim için."

İçtenlikle gülümsedi Gonca. Neredeyse tüm tezgahları dolaşmıştı, duyduğu tek şey hayır dualarıydı.

'Rabbim daim etsin.'  diye geçirdi içinden.

"Tez vakitte hayırla kucağınıza alasınız inşallah. Bir sorun olursa muhakkak söyle."

"Allah razı olsun."

Tezgahı geçmeden önce kenarda gözüne ilişen papatyalara bakıp gülümsedi. Özlemişti medreseliyi. Görevde olduğu için iki haftadır görmezdi şehzadeyi. Anası yasak koyduğundan Yenişehir'e gidip durumunu da öğrenemezdi. O yüzden Gülce'yi güvercin gibi kullanır dururdu. Kız, Saadet hatuna çaktırmadan Yenişehir'e gidip geleceğim diye iğne ipliğe dönmüştü.

Ahmed Bey'den aldığı papatyaları çantasına koyarken Gülce'yi Uç Pazarın kapısında gördü. Etrafı kolaçan edip anasının orada olmadığına emin olunca bir çırpıda hatunun yanında bitti.

"Bir haber var mıdır Gülce?"

"Fatma Hatun dedi ki: Eğer bir sorun çıkmazsa tez vakitte döneceklermiş. "
Eli göğsünde haber bekleyen Gonca derin bir nefes verdi.