Selam... Ben geldim 💜
Yine yeniden gece bölümü ile..
Çok fazla bekleyen var o yüzden hepinize gelsin canımsular 😘
En son Ataman'a gittik hatırlatalım veee
Hadi başlayalım 🍀
Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın canlarımm 🌸
****
Elif:
" Yok ben kafayı yiyeceğim ya! Gerçekten kafayı yiyeceğim! Berk ne yapıyorsun sen?!"
Kızıl oturduğu bankta önünde bir ileri bir geri yürüyen kardeşinin durup kendisine yönelttiği soruyla sıkıntıyla bir nefes verdi.
Evet söylemesi gerekiyordu, haklılardı ama onlar için susmuştu işte. Daha kaç kere açıklaması gerekiyordu?
Berk:
" Söyleseydim eğer sınava hâlâ aynı istekle çalışmaya devam edecek miydiniz?"
Elif:
" Tabiki de hayır! Değil kazanmak o sınava girmezdim bile."
Berk:
" Bak.. Demek ki haklıydım yaptığım tercihte.. Ya arkadaşlar haklısınız ama neden bana bulaşan bir serseri için önünüze çıkan bu fırsattan kaçacaktınız ki..İnat değil mi?! Devam edeceğiz. Üniversite sınavını kazanmak için yararlanacağız bu okulun eğitiminden işte."
Ömer:
" Anlamıyorsun hâlâ değil mi Berk? Sorun sen, ben, o değil.. O çocuk bir şey yaptığında sadece sana yapmayacak.. Evet hedefi sensin, sizsiniz doğru. Ama senin canın sıkılınca bizim ki daha çok sıkılacak. Kardeş gibiyiz oğlum biz. Canımızsın sen bizim."
Kızıl arkadaşının cümleleri ile derince gülümsedi. Onlar varken sırtı asla yere gelmezdi zaten..
Berk:
" Sağol kardeşim, eyvallah.. Ama küçüklükten beri de bilirsin.. Canımızı sıkanın canını daha çok sıkarız biz. Hiçbir şey yapamaz."
Oğulcan:
" Tâbi oğlum! Bir dokunmaya kalksın sana o elini kırmıyor muyum bak! Bir de benim kardeşime yürüyor şerefsiz! Nereden buluyorsa o cesareti?!"
Kızıl yeniden aklına gelen anlarla içinde yükselen öfkeye engel olamazken sertçe yumruğunu sıktı.
Ama bu siniri deminden beri hiçbir şey söylemeden kırgınlıkla ona bakan kızın sesini duyana kadardı. Hepsi uçup gitmişti sanki..
Aybike:
" Neyse ne? Geldik bir kere işte.. İlk derse de girmedik ikinciyi de kaçırmayalım kalkın. Müdürün yanına da uğramamız lazım daha."
Elif:
" Nee?! Şu an tek derdimiz ders mi gerçekten Aybike? Berk'in neyle karşı karşıya olduğunun farkı-"
Aybike:
" Kendisi her şeyi tek başına sırtlamaya alışkın Elif.. Görüyoruz ki kimseden korkmayacak kadar da cesur.. Ne diyebilirim ki? Önce kendisi fark etsin durumun ne kadar can sıkıcı olduğunu."
Genç kız son bir kez kırgınlıkla kızılın gözlerine bakıp okula gitmek için birkaç adım attığında adının seslenilmesiyle durmak zorunda kalmıştı.
Berk:
" Aybike? Konuşabilir miyiz biraz?"
Ömer:
" Hadi gençler biz gidelim. Biz kantindeyiz Berk. Siz gelince beraber geçeriz müdürün odasına."
Berk:
" Tamam kardeşim, sağol."
Kızıl yanlarından ayrılan arkadaşlarının ardından ayaklanıp kızın yanına geldiğinde onun bu sessizliğinden hiç hoşlanmadığından emindi.
