Hanbin hyungun evine kahvaltıya gitmemizin üzerinden iki ay geçmişti bile o günün bombası hao ve hanbin hyungun ilişkisini benim sorumla öğrenmemizdi geçen ay sonunda annem salya sümük abimi geri Kanada'ya göndermişti evet bir oğlu için bu kadar ağlıyorken ikincisini de yanına gönderecekti okul klasik geçiyordu gyuvinle aramız her zamanki gibiydi yujinle arada dertleşiyordum bu aralar jiwoong hyungla birlikte takılıyorduk hanbin hyung hao hyungu evlerine çağırdığı zamanlar da bize geliyordu ve evet abime aşıktı ama abim onu arkadaşı olarak görüyordu çok tanıdık değil mi? Alarmımın sesiyle gözlerimi açmaya çalıştım ama lanet olası gözlerim bir türlü açılmıyordu yataktan kalkacak halim bile yoktu ilkbahardaydık ve hava normal sıcaklıkta ve güneşliydi ama ben kar yağarmışçasına üşüyordum annem uyanmadığımı anlayınca odama geldi ateşimi ölçtü
"Aman tanrım gunwook yanıyorsun oğlum 40 derecede ne demek gel seni duşa sokayım"
"Hayır anne çok soğuk üstümü açma" yorgana sarılmaya çalışırken annem çoktan yorganı açmıştı
"Gunwook böyle olmaz oğlum hadi duşa gir kalk"
"Hayır anne iyiyim ben lütfen"
"İyi mi? 40 derece ateşin var oğlum lütfen"
"Anne hava çok soğuk üşüyorum"
"Oğlum hava 25 derece ve güneşli lütfen hadi duşa gir"
"Tamam ama sonra uyuyacağım"
"Tamam hadi"annemin zorlamalarına dayanamayarak kendimi duşa attım 10 dakikalık kısa bir duştan sonra pijamalarımı giyip kendimi yatağıma attım ve kapanan gözlerime daha fazla engel olamadım
💿
Gözlerimi açtığımda saat kaçtı bilmiyorum ama penceremden anladığım kadarıyla akşam üzeri olmuştu güneş batmak üzereydi gözlerimi pencereden ayırdığımda odamdaki berjerde oturan birini fark ettim
"Gunwook sonunda uyandın biraz daha uyusan nayeon teyze seni hastaneye götürücekti" elimi anlıma koyup havale geçirip geçirmediğimi öğrenmeye çalıştım insan havale geçirirken halüsinasyon görürdü başka zamanda görür müydü? Yoksa ben kökten delirmiş miydim? Başka türlü yanımda duran kişinin gyuvin olması imkansızdı elimi anlıma koyduğumda ateşimin düştüğünü fark ettim
"Ama ben havale geçirmiyorum?" Bunu dışımdan söylediğime inanamıyordum gyuvin kıkırdadı elimi alnıma koyup ateşim olmadığını doğruladı "öyle mi olsun isterdin?" Havale geçirmiyorsam gyuvin cidden burada mıydı? "Niye geldin?" Diye sordum merakla "seni merak ettim bugünkü biyoloji dersinin çok önemli olduğunu biliyordun gelmediğine göre çok önemli bir şey olmuş olmalıydı
"Gyuvin gunwook uyandı mı?" Annem içeriden gyuvine sesleniyordu gyuvin ayağa kalktı kapıyı araladı
"evet nayeon teyze şimdi uyandı ateşi biraz düşmüş"
"oh çok iyi al bu tepsiyi çorba yaptım içsin sonra ilaç içer sanada koyayım mı"
"yok çok sağolun" gyuvin elinde tepsiyle kapıyı omzuyla kapattı
"buyurun efendim çorbanız"
"boşuna zorlama içemeyeceğim gyuvin"
"aaa maalesef bu senin insiyatifine bağlı değil içmezsen nayeon teyze beni öldürür" tepside duran domates çorbasıyla bakışmaya başladım
"inan bana hiç iştahım yok" gyuvin yatağımın kenarına kucağındaki tepsiyle oturdu
"hadi ama gunwook burada yaklaşık 3 saattir uyanmanı bekliyorum sen ise bir çorbayı içmiyorsun" üç saat mi demişti o tanrım bunların hepsi bir rüya olmasın lütfen
"İnan bana kolumu kaldırıp o kaşığı tutacak halim bile yok gyuvin"
"iyi öyleyse ben içiririm çünkü bu çorba bitecek gunwook" zorlayarak biraz doğruldum bir ona bir de bana uzattığı dolu kaşığa bakıp duruyordum
"çorbayla bakışman ne zaman bitecek" sözlerinin üzerine sessizce ağzımı açtım ve çorbayı içtim domates çorbası en sevdiğim çorbaydı annem bunu bilerek yapmış olmalıydı uzun bir süre sessizce bana çorba içirmeyi sürdürdü tanrım dualarımı sonunda kabul mü etmeye karar verdin ama sanırım çok geç kaldın çünkü son dört ayım :) çorba bitiğinde gyuvin ayağa kalktı
"Eczaneden sana ilaç alıp döneceğim" kapıyı kapattım çıktı gitmesinin üzerinden kaç dakika geçti bilmiyorum bir anlık gelen üşüme hissiyle donuyormuş gibi hissettim üstüme sardığım yorganıma daha fazla sarıldım daha yeni uyanmıştım ama gözlerimi açacak halim yoktu bu yüzden tekrar uykuya daldım
"Gunwook uyan hadi ilacını içmen lazım" gyuvin karşısındaki çocuğa endişeli gözlerle bakıyordu gunwook kolay kolay hasta olan birisi değildi ve onu tanıdığından beri ilk defa bu kadar kötü görüyordu içinde nereden geldiğini bilmediği ama onu böyle görünce hissettiği bir his vardı endişeyle ateş ölçeri gunwookun alnına tuttu tanrım gunwook ateşler içindeydi nazikçe üstündeki yorganı açmaya çalıştı ama gunwook izin vermedi
"Burası çok soğuk" diye mırıldandı
"Hayır gunwook izin ver yorganı açayım lütfen hadi bak ateşinin düşmesi lazım" gyuvin yorganı kaldırdı gunwookun annesi bayan nayeon normalde evde olmayan ve sürekli bürosunda sabahlayan bir avukattı acil bir dava için onu çağırdıklarında gunwooku gyuvine emanet etmekten başka çaresi yoktu gyuvin bayan nayeon'a ona iyi bakacağına dair söz vermişti sözünü tutmalıydı seri adımlarla mutfağa gitti en azından buradaki herşeyin yeri kendi evi gibi biliyordu bir kaba ılık su doldurdu ve bir de bez aldı eşyaları tepsiye koydu ve gunwookun yanına geldi ıslak bezi çocuğun alnına koydu ve yatağın kenarına oturdu biricik arkadaşını izlemeye başladı
Flashback
"Ne kadar da güzel bilyeler senin mi" gyuvin kafasını kaldırıp karşısındaki çocuğa baktı çocuğun gözleri de adeta bilyeleri gibi Işıl ışıl parlıyordu başıyla çocuğun sorusunu onayladı
"sende oynamak ister misin" diye sordu sessizce
"Çok isterim" dedi gunwook neşeli bir ses tonuyla "ben gunwook bilyeli çocuk" gyuvin yanında durmuş ona elini uzatan çocuğa baktı
"Bilyeli çocuktansa gyuvini tercih ederim çünkü adım bu" gunwookun uzattığı eli tuttu işte o gün küçük bir mahallenin köşesinde 11 yaşında ortaokula giden o iki çocuğun kaderleri birbirlerine değen elleriyle bağlanmıştı ama ikiside bundan habersizdi
Flashback end
Gunwook sabaha karşı uyandığında kendini daha iyi hissediyordu yataktan doğrulduğunda yatağın köşesinde uyuyakalsan gyuvini fark etti bir de yatağının yanında duran bitmiş ateş düşürücü merhemi ve ateş düşürücü bezleri kenarda duran ateş ölçeri ve yanındaki pilleri muhtemelen gyuvin her yarım saatte bir gunwookun ateşini kontrol ettiği için piller bitmişti gunwook gyuvine büyülenerek baktı gyuvin bütün gece uyumamış gunwookun ateşini düşürmek için sabahlamıştı gunwook onun bu haline aşıktı kendisini geri plana atıp değer verdiği insanlar
