12

80 5 0
                                    

Bölüm şarkısı

🎶 Ali desidero ~ MFÖ

★★

Boğazımda oluşan bir acıyla uyandım. Hasta gibi hissediyorum düğüne gelemiycem derken gerçektende hasta olmuştum. Dün aslında hava o kadar soğuk deildi ama yağmurun etkisiyle sanırım şifayı kapmıştım.

Saatime baktığımda 10.42 olduğunu gördüm. Yerimden kalkıp odamdan çıktım. Mutfaktan mis gibi kokular geliyordu. İçeri girdiğimde annem tepsiden çıkardığı poğaçaları masanın üstüne koymuştu. Tepsiye elime uzattığımda konuştu.

"Sıcak kızım elin yanar."

Elimi çektim ve masaya baktım çeşit çeşit yiyecekler vardı. Yoksa tabi ya bugündü demi altın günü. Sıra annemdeydi.

"Gün mü var anne?"

Annem dolaptan bir şeyler alıp mutfak tezgahının önüne geçti bir yandan ise bana cevap veriyordu.

"Evet o Nimet cadısına göstermem lazım gün nasıl olurmuş bir öğrensin."

Her mahallede en az bir tane gıcık teyze olur ya. Bizim mahalledede o kişi Nimet teyze oluyordu. Kendisi iğneleyici lafları ve kem gözleriyle ünlüydü yinede mahalle halkı olarak sineye çekiyorlar üzmek istemiyorlardı. Mutfak sandalyelerinden birine oturdum.

"Boğazım çok ağrıyor anne geçer mi?"

Annem elindeki marulu ince ince doğrarken benimle konuştu.

"Dün yedin tabi yağmuru. Böyle hastalanırsın sağlık ocağına git de bir görün."

"Off çok üşeniyorum gitmeye halim yok."

"Gidiver kızım şurdan şura zaten. Hadi sonrada bana yardım edersin."

"Bir şeyler yiyip mi gideyim peki."

"Yok kızım şimdi karnına içilecek şeyler verir gelince yersin."

Yerimden kalkıp mutfaktan çıktım ilkbahar aylarında hasta olmakta tam bana göreydi. Kış aylarında bir defa bile hasta olmayan ben yaz aylarında nedense bir şekil oluyordum.

Üstüme bir tişört altıma ise bir kot pantolon giydim. Kimliğimi ve bir miktar parayı cebime koyarak. Elimde telefonla kapıya yöneldim.

"Dur kızım dur şu çöpüde atıver."

Annemin koşa koşa elinde çöp ile gelmesiyle kapıyı açtım. Ayakkabılarımı giyerek elindeki çöpü aldım. Kapıyı ardımdan kapattığında merdivenleri iniyordum. Elimdeki çöpü en yakın çöp kutusuna atarak sağlık ocağına doğru yürümeye başladım.

Janti YârimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin