Gözlerimi açtığımda evimdeydim, başımda bekleyen hemşireler vardı.
“Seyran hanım, kendinizi nasıl hissediyorsunuz?”
“İyiyim.” dedim, sessizce.
“Serumunuz da bitti sayılır, biter bitmez bizde gideceğiz.”
“Teşekkür ederim.”
“Geçmiş olsun efendim, iyi günler.”
15 dakika sonrasında hemşirelerden birisi gelerek serumumu çıkardı, ardından yavaşça evimden ayrıldılar.
Artık sorgulamayı bırakmıştım, ne yaşıyordum hiçbir fikrim yoktu. Olanlar beni çok yormuştu, tek güvendiğim şey polislerdi ama orası da beni yarı yolda bırakmıştı.
Ferit’in komiser olduğu aklıma geldikçe delirecek gibi oluyordum. Akli dengesi yerinde olmayan bir yavşak nasıl komiser olabilirdi ki?
Gece boyu kendi kendime düşünüp durdum, en sonunda yorgunluğun üzerine uyuyakalmışım..
Alarm çalınca hızla kalktım, üzerimi değiştirip bir kaç şey sürüp sürüştürdükten sonra çantamı alarak evden çıktım.
Telefonuma gelen herhangi bir mesaj yoktu, dışarıda beni bekleyen bir sapık ya da peşimde gezen adamlar da yoktu.
Sanırım bu defa kurtulmuştum.
Hayır, kurtulamamıştım. Kütüphaneye ders çalışmaya çıkmıştım. Bir süre kafamı bile kaldırmadan ders çalıştım.
Susadığımı hissederek sağa ve sola bakınıyordum ki karşımda oturan Ferit’i görmek çokta zor olmamıştı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
“Kolay gelsin.” dediğinde etraftaki insanlar rahatsız olmuştu ve bize dönerek “Şşş!” demişlerdi.
Oturduğum yerden hızla kalkarak koşmaya çalıştım, ama benimle aynı anda Ferit’te kalkarak beni tuttu.
“Sadece konuşacağız.”
Söylediklerini dinlemeden kollarından kurtularak hızla koştum.
Ben koştukça Ferit’te arkamda koşuyordu.
En sonunda dayanamayarak yere çöktüm, sırtımı taşa yaslayarak ağlamaya başladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kafamı kaldırarak Ferite baktım, “Lütfen, lütfen bana bir şey yapma.”
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Usulca yanıma çıktı Ferit; “Ben sana bir şey yapmam, yapamam Seyran. Sen benim her şeyimsin.”
“Değilim!” ağlamam hızlanıyordu.
“Sadece iyi olup olmadığını görmek istedim.” diyerek ellerimi tuttu Ferit.
Tedirgin bir şekilde önce Ferite sonrada tuttuğu ellerime baktım.
“Madem,” dedi, yutkunarak.
“Madem beni istemiyorsun, bundan sonra seni rahat bırakacağım. Asla görmeyeceksin.” diyerek ellerimi bıraktı.
Ayağa kalktığı an gözlerinden bir damla yaş aktı, arkasını dönüp gitmeye hazırlanıyorken tekrardan bana doğru döndü;
“Çok mutlu ol Seyran, kendine iyi bak.” ve bir damla göz yaşı daha.
Elleri ile göz yaşlarını silerek gitmeye başladı, fazla uzaklaşmadan gözyaşlarına hıçkırık sesleri de eklendi..
Koskoca adam benim için, benim yüzümden sokak ortasında hıçkıra hıçkıra ağlıyordu...
