İnsanoğlunun şu zamanda başına gelmeyen kalmadı, öyle değil mi? Bazılarımız o kadar dirençli kaldı ki onların dirençli kalıp güçlü gözükmeleri sanki diğer insanları da kendine özendirdi. Belki bazılarımız yenik düştü ama biliyorum ki içimizde çok kuvvetli biri yatıyor, sen yatıyorsun.
Sen çok güçlüsün.
Yanlış okumadın sen çok çok güçlüsün. Şu zamanda her ne olursa olsun yıkılmana izin verme. Eğer ilk gün yıkılırsan ikinci gün ayağa kalk. Çünkü bazı insanlar bizim yıkılmamızı bekliyor ve sen onlara izin verme. Kimsenin senin yıkılışından faydalanmasına izin verme. Hepsinin karşısında sapasağlam dur. Ben burdayım diyebil onlara karşı.
Onlar düşünüyorlar ki sen yıkıldığında tekrar kalkamayacağını onlarında senin hemen ezme hakkını bulduklarını sanıyorlar. Sen çok güçlüsün ve tüm herkesin üstesinden gelebilecek bir kabiliyetin var.
Bizler hep mutlu olamayız ama hep üzülemeyiz de. Bizler bu acılarınızdan kalkabilmemiz için kendimize ihtiyacımız var. Ne kadar başkalarının yanında olmasını beklesek de aslında en büyük yardımcımız kendimiziz. Biz kendimizi koruyabiliriz. Biz kendi yaralarımızı sarabiliriz. Aksi takdirde ihtiyaç duyduğumuz kişiler istemeden de olsa senin yaralarını saramayabilirler. Bazen sarabileceklerini düşüneceksin ve onları yanında isteyeceksin ama zamanla birşeylerin düzelmediğini göreceksin. Çünkü düzelmeyecek başkalarıyla.
Sen kendi yaralarını kendin sar. Asla başkalarından birşey bekleme. Çünkü içindeki yaranın sebebi onlar.
Aslında başkalarından beklediğimiz yardımın bize ne kadar kötü geldiğini düşünebiliyor musunuz? Aslında onlar bizim yaralarımızı deşenler.
Sizin yaralarınızı deşenleri yanınızda ister misiniz?
YOU ARE READING
Kendinin Farkına Var
Short StoryBiz, siz, sizler hepimiz bir bütünüz. Hepimiz aynı yolardan geçtik, hepimizin ortak bir yarası var. O yaralarının bir başkasının sarmasını bekleme, kendi yaralarını kendin sar. Ufacık bir yara bandı elimizdeki kesiği kapatabilir ama binlerce yara ba...
