cesaret duygumu kaybettim

94 28 2
                                    

Selam arkadaşlar bu benim yeni hesabım evet eski hesabım askıya alındı ve oradan devam edememiştim yazdığım ficleri buradan devam ettireceğim ve öncelikle don't call me again ficinin ilk kitabını okumanızı öneririm tamamen devam niteliğinde olacağından dolayı hikayelerin gelişim sürecini daha iyi anlayacağınızı düşünüyorum

Soobinin ağzından 
Aradan haftalar geçmişti o konuşma sırasında asla kendim gibi değildim ve ona dediklerim günlerdir kafamın içinde yankılanıyor evet hatalıyım ve bunu kabul ediyorum ama onun gözünün içine bakabilecek cesareti bulamıyorum işte tamamen aptalım bunları ona söylediğime inanamıyorum yani sanki ben değilmişim gibi geliyor ama o kişi maalesef ki bendim

Ama onun da büyük bir hatası vardı ki beni çileden çıkarmıştı..

O gün beni öptüğünde ve çok saçma bir sebepten ötürü olduğundan dolayı ona da sinirlenmeden edemiyorum işte evet o an sakin değildim ve onun da beni sakinleştirmesi gerekiyordu ama bu yolla değil biz çıkmıyoruz çıksak bir çok saçma

Bir yandan da kendi yaptığım hatayı da düşünüyorum onunla konuşacak cesareti ne zaman bulurum bilemiyorum..

Kafayı yiyeceğim resmenn

Bunları düşünürken kendimi tutamayıp göz yaşlarımın yanaklarımdan yavaşça sürülmesine izin veriyordum bunu sonuna kadar hak etmiştim büyük laf etmeyecektim ve iş işten geçmişti

Göz yaşlarımın akış hızı arttıkça hıçkırık seslerim artıyordu ve bu sesleri beomgyunun duymasını istemediğimden ağzımı ellerimle sıkıca kapatıyordum..

Beomgyu evden çıktığında kendimi saldım ve hıçkırık seslerimi akışına bıraktım

Yüzüm mosmor olana kadar hıçkıra hıçkıra ağladım

Ve kapı caldığındaysa yavaşça kapıyı açtım gelecek kişi zaten belliydi kardeşim beomgyu..

Kapıyı yavaşça aramadım ve hoşgeldin diyip kapıyı ardına kadar açtım

Beomgyu
-hyung istediğin temizlik malzemelerini de aldım gelirken markete gitmene gerek yok yani

Soobin
-teşekkürler sen yorulmuşsundur dinlen biraz istersen gerisini ben hallederim

Beomgyu yavaşça yüzüme baktı moraran yerleri görünce endişeli bir şekilde

Beomgyu
-HYUNG YÜZÜNE NE OLDU BİRİLERİYLE KAVGA MI ETTİN ECZANEYE GİDİP DOKU ONARICI KREM ALMAMI ISTER MİSİN??

Soobin
-hayır hayır gerek yok kimseyle kavga etmedim o kadar büyütülecek bit durum değil

Beomgyu
-OLMAZ Kİ OYLE BAK YÜZÜN MOSMOR OLMUŞ GÖZLERİN KAN ÇANAĞINA DÖNMÜŞŞŞ NASIL OLDU KAFANI MI VURDUN??

Soobin
-hayır kafamı falan vurmadım gyu önemli birsey değil diyorum ya

Beomgyu
-peki ama öyle meseleler okursa söyle sonuçta kardeşiz sana her türlü desteği sağlamaya çalışırım

Soobin
-çok teşekkür ederimm

Ona yavaşça sarıldım beni düşünmesi bile iyi hissettirdi böyle bir kardeşe sahip olduğum için çok şanslıyım




Bu bölüm böyle olsunnn umarım begenmişsinizdir oylayip yorum yapmayı unutmayın

Don't call me again 2 |Yeonbin Where stories live. Discover now