Don't call me again 2 |Yeonbin

benim manzaram sensin~

Taehyunun ağzından

Birden yeonjunun bana dik dik bakışlarını fark ettim..

Sonra beomgyunun da ona gözleriyle birşeyler anlatmaya çalıştığını da..

Ben yanlış birşey mi yapmıştım..

Yani tabi daha öncesinde birsüru hata yaptım hepsini kabul ediyordum..

Ama zamanda geri gidip onları düzeltmek gibi bir şansım yok..

Keşke öyle bir şansım olsaydı keşke bütün hatalarımı düzeltme şansım olsaydı..

Ama en azından şu anda hatalarımın farkındayım ve onları düzeltmeye çalışıyorum..

Onun kalbindeki kırıkları tek tek birleştirmek zor olacak ama umrumda değil en azından onu geri kazandım

Yeonjuna döndüm ve şunları söyledim..

Taehyun
-yemin ederim kötü bir amacım yok.. artık iyi biri olacağım..

Yeonjun gülümsedi ve şunları söyledi

Yeonjun
-pekala tamam sana güveniyorum ama soobini birdaha üzmeyeceksin

Taehyun
-uzmeyeceğim söz veriyorum

Soobinin gözleri ışıldıyordu.. Onu daha önce hiç böyle görmemiştim..

Bu güzel birşey olmalıydı öyle değil mi?

Herneyse birkaç saat sonra evime döndüm..

Soobinin ağzından

Taehyuna artık tüm kalbimle inanıyordum.. o artık hatasının dersini almıştı.. bu beni çok mutlu etti..

Eski arkadaşımı geri kazanmıştım..

Yeonjun yanıma geldi  ve gülümseyerek şunları söyledi

Yeonjun
-çatı katına çıkmaya ne dersin tekrar yıldızları izleyebiliriz istersen

Gülümsedim

Soobin
-olur neden olmasın

Yeonjun elimi tuttu ve beni çatı katına götürdü.. buradan yıldızları izlemek harika birşeydi..

Bütün yıldızlar görünüyordu.. Ve çok parlaklardı..

Ancak belli bir süre sonra  yeonjunun yıldızları istemediğini fark ettim..

O.. o sadece beni izliyordu..

Soobin
-Ne oldu bir sorun mu var..

Yeonjun gülümseyerek bana baktı sanki dünyadaki en güzel en eşsiz kişiymişim gibi..

Sonrasında gözlerini kaçırdı..

Yeonjun
-hiçbir sorun yok.. dünyadaki en mükemmel kişi varken neden yıldızları izleyeyim ki.. benim manzaram sensin..

Kızardım..

Bir dakika..

Neden kızarıyorum ki?

Yoksa..

Yoksa ondan mı hoşlanıyorum..

Kalp atışlarım hızlandı ve yanaklarım adeta bir domates gibi kızardı..

Daha önce kimse bana Bu kadar değer vermemişti..

B-ben.. Bende ondan hoşlanıyorum..

O.. o harika biri..

Öyle değil mi?..

(ben burada bölmek zorunda kaldım çünkü devam ederse çok uzar gibi geliyor biliyorum en heyecanlı yerde böldüm ama anlayışla karşılaşırız umarım)

Bu bölüm de bu kadar umarım begenmişsinizdir oylayıp yorum yapmayı unutmayınn