" ကင္မ္ထယ္ေယာင္း ငါ့ကို Banana Milk သြားဝယ္ေပးစမ္း "
အတန္းထဲတြင္ စာလုပ္ေနေသာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းအား ေဂ်ာင္ကုက ေျပာလိူက္သည္။
" ဟို ထယ္...စာ..."
" 5မိနစ္မေစာင့္ရေစနဲ႕ ..အျမန္ျပန္လာခဲ့.."
"ဟုတ္..."
ထယ္ေယာင္းသည္ 5မိနစ္မၾကာေစရန္ ေရးလက္စစာအုပ္ကိုထားၿပီး အျမန္ေက်ာင္းေပါက္ ကစတိုးဆိုင္သို႔ ေျပးသြားလိုက္သည္။
" ေဂ်ာင္ကု မင္းထယ္ေယာင္းအေပၚဆို အရမ္းနိုင္တာပဲ သူ႕ခမ်ာ ေက်ာင္းေရာက္တုန္းေလး စာလုပ္ရတာကို..."
ဂ်ီမင္းသည္ ထယ္ေယာင္းအေပၚ ရက္စက္လြန္းေသာ ေဂ်ာင္ကုအား ေျပာလိုက္သည္။
" သူက ငါ့အိမ္က ကြၽန္မို႔ ငါခိုင္းတာေလ ငါကသူ႕ကို ပိုးလိုဥေနရမွာလား..."
ဂ်ီမင္းလည္း ေဂ်ာင္ကုအား မနိုင္သလိုအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ကာ ေခါင္းကိုခါရမ္းလိုက္သည္။
"ဟို...ဒီမွာBanana Milk ..."
"အင္း..."
ထယ္ေယာင္းသည္ ဝယ္ေပးးရာရွိတာဝယ္ေပးၿပီး အတန္းက ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္ထိုင္လိုက္သည္။ေက်ာင္းေပါက္ဝႏွင့္ ေက်ာင္းခန္းက အေတာ္လွမ္းသည္မို႔ 5မိနစ္မၾကာေအာင္ျပန္ေရာက္လာဖို႔ အေျပးသြားရသည့္အတြက္ ထယ္ေယာင္းခႏၶာကိုယ္သည္ ေခြၽးမ်ားလည္း ထြက္ေနသည္။
ေဂ်ာင္ကုသည္ ထယ္ေယာင္းဝယ္လာေပးေသာ Banana Milkအား ေသာက္ေနရင္း ေအာင္နိုင္သူအၿပဳံးလို မဲ့ၿပဳံးလိုက္သည္။
ဒီလိုနဲ႕ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ ထယ္ေယာင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းမျပန္ေသးပဲ အိမ္စာမ်ားကို ၿပီးေအာင္အရင္ေရးလိုက္သည္ ။
စာဆိုအၿမဲတမ္း ေက်ာင္းမွာအၿပီးလုပ္ရသည္။ အိမ္ေတာ္ကိုျပန္ေရာက္ရင္ အလုပ္ေတြကမနားတမ္း လုပ္ေနရေတာ့မွာမို႔ စာလုပ္ခ်ိန္ေတာင္ မရပါ။
" ကင္မ္ထယ္ေယာင္း မျပန္ေသးဘူးလား..."
"အခု...ျပန္ေတာ့မလို႔ပါ...ကိုကိုေလး.."
ေဂ်ာင္ကုသည္ လြယ္ထားသည့္ေက်ာပိုးအိတ္အားထယ္ေရာင္းဆီ ပစ္ေပးလိုက္သည္။ အခန္းေပါက္ဝကေန အခန္းထဲရွိ ထယ္ေယာင္းဆီသို႔ ပစ္လိုက္သည့္အတြက္ ထယ္ေယာင္းမွ အင့္ခနဲ
ျဖစ္သြားရသည္။
![𝑷𝑹𝑶𝑷𝑬𝑹𝑻𝒀 𝑶𝑭 𝑱𝑬𝑶𝑵 [Complete]](https://img.wattpad.com/cover/363065069-64-k490141.jpg)