medya: devin
SLMMM AYLAR SONUNDA BU KITAPLA BULUSTUK. artik hafta sonlari bolum yazmaya caliscam (yine de soz vermiyorum) aksamlari yurtta yazmak sarmaya basladı. hazır ilham da varken degerlendircem. ama cidden unide yazılmıyo kızlar. her gün bi yere gidiyom vaktim olmuyo (orospu gezmelerde). neyse iyi okumalarrrrrrr bol bol yorum yapın lütfen. artık çok az yorum atıyonuz gözümden kaçmadı değil 😔
---
Ben dahil tüm grup şaşkınca Aylin'e bakıyorduk. Hande'nin ağzı şaşkınlıkla aralanmıştı. Benim de ondan hiçbir farkım yoktu. Sevgilimin kıskanç biri olduğunu zaten biliyordum. Ama bu çıkışı yapacak kadar kıskanmasını beklemiyordum. Hiç düşünmeden direkt sevgili olduğumuzu söylemişti.
"Ne? Ne dedin sen?"
Aylin yanımdaki sandalyeyi sertçe çekerek dibime oturdu. Ellerini birleştirerek masanın üzerine koydu ve bacak bacak üstüne attı.
"Duyamadın galiba canım." dedi canım kelimesini iğneleyici bir şekilde kullanarak. "Devin benim sevgilim diyorum, peşimde koşması çok da normal değil mi diyorum."
Hande sürekli olarak gözlerini kırpıştırıyordu. Etrafımızdakiler de sanki sinemadaymışız gibi bizi izliyordu. Muhtemelen sevgilim demesini başka kişiler de duymuştu ve bunun yayılması 5 saniye falan sürecekti. Şu an tüm okulun bizim sevgili olduğumuzu bildiğini varsayabilirdik.
"Nasıl? Sürekli reddediyordun."
"Bazı sebeplerden onu sevdiğimi saklıyordum diyelim. Ama artık saklamamı gerektirecek bir durum yok."
Hande duyduğu şeyleri sindirmeye çalışıyor gibiydi. Ben de aynı şekilde. Gözünde hiçbir tereddüt olmadan beni sahiplenen Aylin, fena etkilemişti beni. Hayranlıkla ona bakıyordum. Aylin'in gözleri bana döndüğünde ona baktığımı fark ederek gülümsedi.
"Yani siz şimdi sevgilisiniz?"
Aylin bıkkınca ofladı.
"Evet." dedi elime uzanarak. Elimi sıkıca tutarak sanki ona kanıtlamak ister gibi gösterdi. "Sonsuza kadar."
Hande kafası karışmış bir şekilde saçını kaşıdı.
"Devin?" dedi sorar bir şekilde bana. Sanki benim de teyit etmemi istiyormuş gibiydi. Daha neyini zorluyordu, anlamıyordum.
Üzerimdeki şaşkınlığı tamamen atarak cevap verdim.
"Evet, sevgiliyiz ve Aylin'i ne kadar çok sevdiğimi tüm okul biliyordur."
Hande'nin gözlerinde benim de cevabımı aldıktan sonra bir hayal kırıklığı oluştu. Cidden benden hoşlanıyor olmalıydı. Kalbinin kırılmasını hiç istemezdim ama yapacak bir şey yoktu. Ben Aylin'i seviyordum. Eğer Aylin'le sevgili olmasaydık bile ona vereceğim cevap belliydi. Benim Aylin'den başka kimseye verecek şansım yoktu.
"Anladım." dedi Hande. Sesinin titrememesi için özen gösteriyordu. Üzgünce iç çektim. Birilerinin benim yüzümden üzülmesine dayanamıyordum. Ama dediğim gibi yapabileceğim hiçbir şey yoktu. "Üzgünüm, sevgili olduğunuzu bilmiyordum. Senin için söylediklerimden dolayı da özür dilerim. Biraz ön yargılı davrandım."
Evet, o kısımda baya ön yargılı davranmıştı. Eğer Aylin müdahale etmeseydi çok sert çıkışacaktım. Ama şu an olgun davranması çok hoştu. Daha fazla sorun çıkarmamasına sevinmiştim.
"Sorun değil, sonuçta bilmiyordun." dedi Aylin samimiyet dolu gülümsemesiyle. Az önce kızın ağzına sıçmamış gibi benim manitanın sergilediği performans. Bu durum beni güldürecekken kendimi tuttum. "Artık anlaştığımızı varsayıyorum?"
