De On- en Offscreen avonturen van Pomaks

Hoofdstuk 19:

POV Pommelien

Het is de ochtend van de eerste dag van de pers tour. Ik heb me net gedoucht en ga nu naar beneden om te ontbijten. 

Terwijl ik de trap afloop, gaat de bel.

Ik denk dat ik al weet wie het is.

En ja  hoor. Ik open de deur en voor mij staat Maksim.

"Dag schoonheid. Goed geslapen?", zegt hij blij.

Ik knik en geef hem een kus.

Hij komt mee binnen en samen gaan we aan tafel zitten.

Ik hoor voetstappen op de trap en even later komen Kaat en mama binnen.

"Maksim!", roept mama enthousiast.

Hij begroet haar en Kaat al even enthousiast.

"Ben je zenuwachtig voor vandaag?", vraagt Kaat hem.

Hij schudt zijn hoofd.

"Ik heb zin om iedereen terug te zien, maar ik hoop dat ze zich allemaal normaal gaan gedragen.", vertelt hij haar.

Kaat kijkt hem verbaasd aan.

"Sinds ze weten dat we samen zijn, gedragen ze zich nogal enthousiast als ze ons samen zien.", voeg ik lachend toe.

Kaat knikt begrijpend.

"Logisch ook. Iedereen heeft al vijf jaar moeten wachten.", zegt ze met een knipoog. We moeten lachen. 

"We moeten wel bijna weg. Thomas heeft gezegd dat de tourbus om 11u30 vetrekt.", zeg ik snel tegen Maksim. Hij knikt.

Na een halfuur zitten we samen in de auto en zijn we op weg naar de plaats waar de tourbus staat.

"Ik hoop dat ze zich kunnen beheersen vandaag. Als ze te enthousiast zijn, verraden ze ons nog.", zeg ik een beetje ongerust tegen Maksim.

Hij legt zijn hand op mijn been en geeft me een bemoedigende glimlach.

Even later komen we aan bij de tourbus.

POV Maksim

Ik neem Pommeliens hand en samen stappen we op de tourbus, die al helemaal vol zit. We besluiten vanachter te gaan zitten.

Wanneer we iedereen passeren, voel ik de blikken op ons gericht en een aantal mensen juichen als we hen voorbij lopen. 

Zonder op vragen te moeten antwoorden, bereiken we de achterste stoelen. Aan een tafeltje van vier zitten Lotte en Camille al.

We zetten ons er bij en ze begroeten ons vrolijk.

"Hier hebben we ons Pomaks!", roept Camille blij.

"Alles goed?", vraagt Lotte.

"Gaat wel. Iedereen is duidelijk enthousiast om ons te zien.", zegt Pommelien lachend.

"Dat zal wel overgaan.", zegt Lotte vrolijk.

"Ik hoop het, want als ze de hele tijd zo blijven kijken, zal straks de hele wereld over ons weten.", zegt Pommelien nog steeds een beetje ongerust. Ik leg mijn arm om haar heen en volg haar blik naar de mensen voor ons die naar ons zitten te kijken.

"Het heeft gewoon zo lang geduurd voordat jullie samen waren en nu wil iedereen een glimp van jullie opvangen. Dat kan je hen niet kwalijk nemen.", zegt Lotte. We knikken.

"Hebben jullie stress?", vraagt Camille om het onderwerp te veranderen.

"Een beetje. Het is wel spannend om ons seizoen los te laten op de wereld.", zegt Lotte en de twee beginnen een gesprek.