H10

42 2 0
                                    

~pov Emma~
Straks spreek ik af met Vince. Ik ben wel nog wat boos op hem, maar ben benieuwd wat hij te zeggen heeft. Ik maak me klaar en vertrek naar de plaats waar we afgesproken hebben. Vince is er al. Ik stap uit de auto en ga naar hem toe. "Dag Emma." "Dag Vince." Zeg ik wat kort. "Blij dat je gekomen bent." Zegt hij blij. "Zeg me wat je wou zeggen." "Zet u eerst." Ik zet me neer op het bankje, want ja we zitten in het park. "Emma, eerst en vooral het spijt me zo." Begint hij. "Spijt komt te laat Vince." "Ik weet het Emma, maar de manier waarop Lukas reageerde op je post vond ik niet oké." "Het kan zijn dat je dit niet oké vindt, maar het is jou taak niet om daarop te reageren." Zeg ik wat boos. "Ik weet het, maar zijn reactie deed me pijn Emma." Begint hij. "Ik snap het maar toch, het is mijn probleem niet die van jou." "Voor mij is het ook mijn probleem Emma. Jij bent mijn favoriete collega." Ik krijg het koud, is het door Vince zijn woorden of is het gewoon koud? "Heb je het koud?" Ik knik. "Kom laten we verder praten in mijn auto." Ik stem in en ga naast hem zitten in zijn auto. "Emma, ik moet iets bekennen." Begint hij. "Wat heb je nu weer uitgespookt?" Vraag ik al lachend. "Niets, maar ik ik ben verliefd op jou." Ik zwijg, want ja ik ben in shock. "Laat maar, ik moest dit nooit gezegd hebben." Zegt hij. "Nee Vince, ik ook op jou. Maar ik weet het niet, alles die gebeurt is met Lukas." "Ik snap het, het is nog te vroeg." Zegt hij. "Ja en nee, ik ik ben bang dat ik me niet ga kunnen hechten Vince." Zeg ik wat beschaamd. "Emma, alles op zijn tijd. Ik ben blij dat ik eindelijk weet dat jij hetzelfde voelt."

vimma instagram Where stories live. Discover now