vimma instagram

H23

~pov Vince~
We kwamen aan in het ziekenhuis. Ze waren Emma aan het onderzoeken, dus moesten we wachten in de wachtkamer. Brigitte zit daar ook te wachten. "Ca va Brigitte?" Vroeg de commissaris. Ze begon te wenen. "Het is mijn schuld." "Nee, dat is het niet Brigitte." Zei de commissaris. We gingen naast Brigitte zitten, maar ik bleef niet lang zitten want het duurde te lang voor mij. "Vince zet je eens neer." Zegt de commissaris. "Nee, het duurt te lang." Na zeker meer dan een uur wachten kwam er een dokter naar buiten. "Sorry voor het lange wachten, we moesten mevrouw Claes opereren." "Is alles oké met haar?" Vraag ik. "Ja hoor, gelukkig waren er geen vitale organen geraakt." Zegt hij. "Dat is goed." Zegt de commissaris. "Mogen we haar zien?" Vraag ik. "We gaan haar eerst naar de kamer brengen en alles instaleren. Dan mogen jullie haar bezoeken." Zegt hij en gaat terug naar binnen. Ik zet me terug op de stoel, om weer te wachten. Niet veel later komt de dokter naar buiten, maar nu met een bed, waar Emma in ligt. Ik sta recht en loop er naar toe. "Emma." Ze kijkt me aan. "I love you." "Too." Antwoord ze zwakjes.

~pov Emma~
Ik wordt in een kamer gelegd. Ze hangen  van alle soorten draden aan mij. "Mevrouw Claes, de operatie is goed verlopen, er zijn geen vitale organen geraakt." Zegt de dokter. Niet veel later komen Vince, de commissaris en Brigitte binnen. "Gaat het?" Vraagt de commissaris. Ik knik. "Sorry Emma." Zegt Brigitte. "Het is niet jou schuld." Zeg ik. Vince komt dichter naar mij, zonder echt na te denken geven we elkaar een kus in het bijzijn van de commissaris en Brigitte. "Eeuh, zijn jullie een koppel?" Vraagt Brigitte. "Eeuh ja, maar nog niet zo lang." Zegt Vince.