vimma instagram

H26

~Pov Emma~
Vandaag mag ik eindelijk naar huis. Floor komt me straks halen. "Mevrouw Claes, je mag naar huis, maar dit betekent niet dat je niet moet rusten. Je moet zeker nog 2 weken thuisblijven en we raden het af om zware dingen te dragen. Dus veel rusten is de boodschap." Zegt de dokter. Ik knik. "Elke dag moet je wonde 2 maal verzorgd worden, doe je dit zelf of laat je dit doen door thuisverpleging?" Er wordt op de deur geklopt en Floor komt binnen. "Eeuh misschien best thuisverpleging." Zeg ik. "Hallo." Zegt Floor. "Hy, Floor." "Klaar om naar huis te gaan?" "Duhh." "Dus u weet het, veel rusten." Zegt de dokter. "Maak u maar geen zorgen dokter. Wij gaan iedere dag babysitten op Emma." Zegt Floor. "Zeg, ik ben wel geen baby hé." "Ja, maar Emma wij kennen jou hé. Rusten staat niet in jou woordenboek." Zegt Floor al lachend. "Zeg, dat is geen waar." "Het is daarom dat ik het zeg. Maar alle, klaar om te vertrekken?" "Ja." En ik spring wat rap recht. Oké dit had ik beter niet gedaan, maar ik kan niets laten merken. Floor neemt mijn gerief en we verlaten het ziekenhuis. "Dit is wel niet de weg naar huis hé." Zeg ik niets wetend. "Eeuh Emma, je blijft deze nacht bij mij slapen. De dagen dat ik moet werken blijf je bij Vince en de dagen dat Vince moet werken bij mij." "Ik kan voor mezelf zorgen hoor!" Zeg ik wat geïrriteerd. "Dat weten we." "Ik merk het." "Emma, het is zodat je zeker rust." Zegt Floor. Ik draai me naar de ruit en kijk naar buiten.

Sorry, dat het wat lang duurde. Ik moet enorm veel knutselwerkjes (kleuteronderwijs) maken voor school en heb het in het algemeen ook druk. Ik probeer zo rap mogelijk volgend deel te plaatsen!
Xx