Savaş.
Sadece fiziksel yapılan bir eylem değildi. Aslına bakılırsa insanlar her an savaşıyordu. Duyguları ile, insanların yargıları ile , baskı ile , aile ile, arkadaş ile bazen kendi çelişkileri ile...
Her zaman savaş içindeydik. Bazen bir insanın...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kuzey Akkan.
Bölüm şarkısı: Sena Şener - Sevmemeliyiz.
(+18 devam ediyor)
Ayaz kapının çalmasına aldırmadan dudaklarımı susamış gibi öpmeye başladı. Bende umursamadım ve kendimi ona bastırdım. Erkekliği kasılıp hareket ettiğinde ikimizde yüksek sesle inledik.
Dudaklarından çekilip ellerimi tam erkekliğinekoyacaktım ki kapı tekrar arkası kesilmesizin çaldı. Erkekliğinden gözlerimi çektim çünkü daha fazla oraya bakar ve temas edersem kendimi tutamazdım, biliyorum.
"Biri mi gelecekti? " Dediğimde başını iki yana salladı. "Hayır. Boşver kapıyı." Dediğinde tekrar bana yöneldi ve beni ters çevirip tekrar cama yasladı. Ayaz'ın omuzlarından tutup geri çektim. Derin derin nefes alıp veriyorduk ikimizde. "Bakalım bence. Yoksa bu gitmeyecek baksana. Bu kadar ısrarlı çaldığında göre."
Kaşlarını çattı ve alnını alnıma yasladı. Zil ardı ardına çaldı. "Gitmek istemiyorum ama." Dedi küçük inatçı çocuklar gibi. O an o hali çok tatlı geldi. Boynundaki ellerimi indirmeden dudağına bir öpücük kondurdum. "Hadi bakalım" dedim gülümseyerek ve kucağından indim dikkatlice.
Duşakabinden çıkacaktım ki kolumu tuttu. "Dur böyle ıslak ıslak nereye gidiyorsun ? Ben açarım." O çıkacakken ben kolunu tuttum. Vücuduna bakmamaya özen gösteriyordum çünkü hem kalbim hemde alttan bir şeyler beni tetikliyordu.
(+18 bitti jdbddh )
"Sen mi gideceksin böyle çıplak? " Dediğimde gülecekti ki onu durdurdum. "Sus. Gülme. Giy şu bornozunu sonra da üstünü giyin. Sakın bornozla gelme." Dediğimde arkamı döndüm. Kapıyı kapadığım an koca bir kahkaha patlattı. Bende gülümsedim.
Ne kıskanç bir kız olup çıkmıştım ben ayol!
Bu halime gülüp sinirli halime büründüm ve kapıya yöneldim. Hayır yani bu kadar önemli ne vardı acaba ! İnsan bir çalar, iki çalar hadi maksimim üç çalar ama dördüncüye gider. Bu ruh hastası kimdi acaba ?
Hem bizi de bölmüştü. Hemen kapıyı açtım. Ama o kadar set açtım ki saçlarım rüzgarla savruldu. Karşımdaki kişiye sinirle bakarken şoktan beynimdenvurulmuşa döndüm. "Melisa " dediğimde telaşla bana baktığını gördüm.
"Efil ! Sıçtık biz kızım! Çok kötü bir durum oldu ! " Dediğinde kaşlarımı çatarak ona baktım. Hemen evden içeri girdi. Nasıl buraya geldiğini, ne olduğunu soramadan telefonundan bir şey açtı ve yanıma geldi. "Şuna bak ! " Gösteriği şeye baktığımda Kuzey abimin bir mesajı olduğunu gördüm.
