friends in love

hoofdstuk 21 - plat

Matthy zit op mn schoot. Hoofd tegen mn borst en tranen die zn ogen verlaten. De nachtmerrie had impact op hem. Net nadat t eindelijk goed ging. Heeft al 2 weken geen stemmetje meer en is een stuk vrolijker. Wat meer open richting Milo en Koen en durft meer. Geeft meteen aan als hij iets niet wilt en weet voor zichzelf op te komen. "T is goed lieverd, moet ik papa halen" vraag ik. "Nee! Nee! Blijf dalijk nemen ze jou ook mee!" T komt er schreeuwend en snikkend uit, maar ik snap wel waarom. "Ik ben bij je lieverd ga maar slapen" zeg ik, ons heen en weer wiegend. Hij knikt en gaapt. Ik veeg zn tranen weg, waarna hij zn ogen sluit. "T is allemaal oke. Ik blijf bij je" zeg ik zacht. Hij knikt en klemt zn handen in mn rug. Ik ga rustig op mn linkerzij liggen op mijn bed en trek Matthy stevig in mn armen. "Slaaplekker" fluister ik, maar hij is al vertrokken. Ik glimlach en val al snel ook weer inslaap.

"Mat! Rob! Word eens wakker!" Ik schrik wakker en open mn ogen. Ik kijk om en zie de jongens met een camera staan. Matthy lijkt er doorheen te slapen. "Liefje ben je wakker" fluister ik in zn oor. Hij kijkt op en glimlacht naar me. "Ik weet t er staat een camera op ons, maar we kunnen niet meer uit elkaar dus ik ga je nu een kusje geven oke" fluister ik. Hij knikt klein en ik druk mn lippen op die van hem.

"Wel lekker geslapen nog" vraag ik als we loslaten. Hij knikt en legt zn hoofd weer tegen mn borst. Hij draait zn hoofd naar de andere. "O... hoi" zegt Matthy droog. "Hey maatje" zeggen ze alle 3. Matthy gaapt, wat al snel word veranderd door gegiechel en gegil, omdat hij word gekieteld door Koen. Ik klem hem om me heen en bescherm hem. "Mijn vriendje afblijven" zeg ik. Matthy knuffelt me meteen stevig. "Sorry! Sorry! Ik zal al gaan, maar neuk wel veilig" zegt Koen onschuldig. "Je mag wel blijven van mij, maar wil je dan we rekening houden?" De woorden komen zacht en voorzichtig uit de mond van Matthy. De jongen die toch nog zo kwetsbaar is. "Tuurlijk maatje" zegt Koen en legt zich naast me neer.

Ik kruip meer naar Matthy, die me op zich trekt. Milo ziet zn kans en komt op ons liggen. Al snel volgen Koen en Raoul. Ik hoor Matthy snakken naar adem. "He-." T is zacht, maar ik hoor t wel. "Mat gaat t nog" vraagt Koen lachend. "Jongens ga er even vanaf" zeg ik. Meteen gaan ze van me af. Ik ga van Matthy af en zie zn ogen gesloten. Zn borst gaat hard op en neer. Ik pak zn hand en knijp er zachtjes in. "Auw" kreunt hij. "Lieverd kun je me aankijken" vraag ik. Hij opent zn ogen en kijkt in die van mij. "Goedzo, wil je nu even luisteren naar een rustige ademhaling" vraag ik, maar hij klimt al tegen mn borstbeen op.

"Sorry maatje" zeggen we allemaal als hij weer normaal ademt. Hij knikt. "De volgende keer mag Milo beneden, die is t zwaarst" zegt Matthy. Iedereen lacht kei maar dan ook echt keihard. "Sorry Miel" zegt Matthy zacht en geeft Milo een knuffel. "Geeft niet ik vond t ook wel grappig, maar jij bent belangrijker he" zegt Milo. "Zeker" vraagt Matthy. "Tuurlijk daar zijn we maatjes voor toch?"

Daar zijn we inderdaad maatjes voor!

599 woorden