Kanunsuz Berdel

GERÇEKLER VE MAZİ



Daha minicik 10yaşında bir kız çocuğu ,dört duvara kapatılmış bir ruh. Kapatıldığı bodrumun ufacık penceresinden dışarıda oynayan çocukların sesleri geliyo. Kaybettiği hayatının belkide en güzel döneminde o kız çocuğu soğuk mermerlerin üzerinde , rutubetli bir duvar kenarında ağlıyo...

Kapı açıldı ama kız başını yasladığı dizlerinden kaldıramadı gelen kişinin babası olduğunu biliyodu babası yavaşca kıza yaklaştı, kızın çenesine dokunup başını kaldırdı ve ona bakmadını sağladı.

Adam ayağı kalktı yavaşca kemerini açtı, kız yalvardı yapma dedi ama babası dinlemedi kemerini çıkarıp köşeye fırlattı kızın en sevdiği elbisesi üstündeydi beyaz dizine kadar bir askılı elbise ve pembe tuvarlak desenleri vardı arka bel kısmındada kırmızı bir kutdelesi ve babası kızın o en sevdiği elbiseyi kana buladı , o kızın en sevdiği elbiseden nefret etmesini sağladı.

Ve birdaha kız babasına asla sevgi beslemedi...

~~

Gözlerimi kabusla açmıştım derin nefesler alıyodum kendime gelmeye çalışıyodum kendimi hepsinin bir kabus olduşuna ikna etmeye çalışıyodum elimle alnımda oluşan terleri sildim yanımdaki komidinden bir bardak su içip sakinleşmeye çalışıyodum.

Sakinleştikten sonra kendimi tekrar yatağa bırakamadım gözlerimi kapatıp tekrar o kabusu görmekten korkuyodum sanırım. Gece lambasını açmıştım ve telefonumu alıp saate baktım saat dörtdü elimle alnımı silip yatağa geri yatıcağım sırada yanımda yatan karanı görememiştim nerdeydi ki bu.

Aşşağıya indiğini tahmin etmiştim biraz beklemeye karar verdim belki gelirdi hemde bende biraz sakinleşirdim ellerimle yüzümü kapatır kapatmaz o geliyodu gözümün önüne duvar dibinde ağlayan küçük kız çocuğu. Daha fazla dayanamıyarak bende ağlamıştım tam o sırada telefonumdan mesaj sesi gelmişt elime alıp baktım ama keşke bakmaz olsaydım. Gelen mesaj karandandı ama

KARAN

*FOTOĞRAF

*FOTOĞRAF*
Kusura bakma ya senden sıkılmış da dertleşmeye biraz yanımıza geldi babası 😉

Karan denizin yanındaydı ve denizin göğsünde yatıyodu ona sarılıyodu ve bir eli de karnının üzerindeydi. Ama benimle kalıcaktı bu gece dayanamıyarak daha çok ağladım bütün gecem ağlıyarak geçti çocukluğum ve ben karşı karşıya gelip bütün gece ağladık o yaşadıklarına ağladı bense yitip giden sevgime ağladım...

Sabah ezanı okunduğunu duydum bu saate kadar uyumamış gelir umuduyla beklemişdim ama gelmemişdi bebeği ve onunla mutlu görünüyodu saatlerce resme baktım.

Ağladım göz yaşı yerine kan gelene kadar ağladım ve bu evde yaşamaya devam ediceksem alışmam gerekicekti gitmek istiyodum herşeyi göze alarak gitmek istiyodum ama gidemiyodum. Sabah saat yedi olmuştu furkanı odama çağırmıştım.

Beni aşşağı indirmssini istemiştim furkanla telefondan yazışarak anlaşıyoduk başk türlü olmuyodu.

Furkan beni kucana almış aşşağı indirmişti bende daha sonra bahçeye çıkmıştım evin ön tarafında biraz uzağında orman vardı ormanı izleyip biraz kendimi dinlemek istedim.

Kafamın içi hep sevgisizlikle doluydu mazi hep aklımı kurcalar lakin bunları asla anlatamazdım.

Kendime bile anltamıyoken bir başkasına nasıl anlatırdım. Kış gelmişti havanın sert soğuğu yüzüme çarpıyodu ve birazdaha kendimi iyi hissetmemi sağlıyodu rüzgarı her bir uzvumda hissetmek istiyodum üzerime aldığım şalı çıkartıp yere attım ve üzerimde sadece ince uzun kolluyla kalmıştım ve bu beni iyi hissettiriyodu.