„Tylko On" (Willy Wonka x Oc)

21. Naprawić swój błąd

Mieliśmy wejść do windy ale w pewnym momencie Willy się odwrócił i spojrzał na nas.
-A gdzie reszta dzieci?-spytał.
-Wychodzi na to, że NASZA córka wygrała-powiedziałam.
-Cześć, tato-powiedziała Emily i przytuliła Willy'ego.
Nie wiedziałam, jak mam się zachować. Miałam świadomość, że Emi tutaj jest więc nie mogłam nakrzyczeć na tego idiotę.

Wzięłam głęboki oddech i spojrzałam na chłopaka który tak strasznie zawrócił mi w głowie.
-Dlaczego zostawiłeś mnie samą?-spytałam.
-Bardzo Cię przepraszam, Emma. Po prostu nie byłem gotowy na zostanie ojcem-powiedział lekko zmieszany.
-Wiesz, że gdybyś mi to wtedy powiedział zamiast znikać to coś byśmy razem wymyślili?
-No wiem... Bardzo was przepraszam... Ciebie szczególnie Emily. Powinienem uczestniczyć w twoim dzieciństwie i zrozumiem jeśli nie będziecie chcieli mnie mieć w rodzinie.
-Tato, ty nie musisz mnie przepraszać. Jeśli do nas wrócisz to będe najszczęśliwszym dzieckiem na świecie, w końcu mam najlepszego cukiernika w całym Mediolanie-powiedziała Emily na co Willy wziął ją na ręce i przytulił do siebie.

Kochałam go i nie wyobrażałam sobie powrotu do domu bez niego.
-Willy, wróć z nami do domu. Zacznijmy od początku-powiedziałam.
-Dziękuje, Emma-powiedział i pocałował mnie w policzek.
Tego dnia Willy wrócił z nami do domu a Emily świętowała pierwsze urodziny z tatą.