Yürek Yangını 4 (part1)

568 37 4
                                    


Siyabend ağa

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Siyabend ağa

Karı koca arasındaki kovalamaca iki hafta boyunca devam etmişti. ikili birbirleri görmemek için ekstra çaba sarf ediyorlardı, siyabend sabah şirin uyanmadan evden çıkıyor akşam herkes uyuduktan sonra eve geliyordu. bu iki haftda şirin evin düzenine alışmış ev halkıyla samimiyet ilerletmşti. iki kişi hariç. kaynanası zana ve küçük kaynı sait. Sait yengesine kızgın değildi aksine ondan çekiniyordu. tüm bu olanlara kendisi ve ferman sebep olmuştu. iki gençten biri sabırlı davransaydı ablası ve şirin evlenmek zorunda kalmayacatı. kavganın sonunda iki gençte ablalarının başını yakmıştı. şirin iste bu genç adamla kaynaşmayı yürekten istiyordu. yaşadığı durumun hesabını ne kardeşine nede saite kesmeyi düşünmüştü. ikiside şirinin gözünde genç iki çocuktu. ailelerinin akılarına işlediği düşmanlığın hesabnı onlardan kesmek bencillik olurdu.

" nereye daldın yine"
"Haa..."
"Daldın gittin yine"
Fatma kahvaltıdan kalan bulaşıkları yıkarkan şirin de sözde ona yardım ediyordu. "Ailemi, ağabeyin neden ailemle görüşmeme izin vermiyor"
Ailesiyle görüşmesine engel olan kocası değildi ki kaynanası zanaydı
"Siniri geçsin orta yolu illaki buluruz"
Fatma telefonu yasaklayanın zana hanım olduğunu söyleyemedi. Ama yengesine yardımcı olmak istiyordu.
"Ağabeyim akşam gelince sorsana belki izin verir"
Şirin görümcesine kısa bir bakış attı siyabendin haftalardır yüz yüze gelmediklerini bilmiyor muydu?

"Görürsen haber ver söylerim" yengesinin sözü üerine gözlerini devirmişti. ağabeyi eve geç geliyor olabilirdi ama günün sonunda aynı yatakta yatıyorlardı. Bir gececik kocası gelene kadar uyumayabilirdi. 

"Ne oldu"

"Ne ne oldu"

"Tüm sorumluluğu ağabeyime yüklemeye bıraksan mı diyorum." görümcesine hayretle baktı.

"Bu eve geldiğimden beri yüzüme bile bakmayan o ben mi suçlu oldum şimdi." değil yüzüne bakmak olduğu tarafa yüzünü bile çevirmiyordu. hem ilk gece söyledikleri hala aklındaydı. 'seni karım olarak asla kabulenmeyeceğim' aklında dönüp duran bu cümle varken ona nasıl konuşabilir yakınlaşabilirdi. hem onu istemeyen adamın peşinden koşacak i kadın değildi şirin.

"En azından dene" görümcesini duymazdan geldi. onun için çabalamayacaktı ama ailesiyle görüşme yasağını halletmesi gerekiyordu.

şirin görümcesini mutfakta bırakıp merdivenlerden ağır ağır çıktı. çalışma odası ve erkeklerin odası fazlasıyla daılmıştı.  odaları toplayıp srayla süpürdü. son olarakta silip

ütü odasına geçti. ütüyü meryem yapıcaktı ama şirin kafasını susturmak için kendini işe vermişti.  evin tüm işi bittiğinde kadınlar kendilerine kahve yapmış keyif yapıyorlardı. şiri hariç. görümceleri çağırsada gitmek istememişti. zana hanım orada olmasaydı gidebilirdi. 

Yürek Yangını Where stories live. Discover now