KÜÇÜK GELİN

4. BÖLÜM

Mert, Murat ve Zeynep çarşıda iyice gezmiş, alışveriş yapmış, Hazal Hanım'ın da istediği malzemeleri almış eve doğru yola koyulmuşlardı. Murat hem abisine hemde ikizi Zeynep'e göre iri yapılıydı Zeynep elindeki poşetleri ikizi Murat'a kitlemeye çalışıyordu ki karşıda bir arabanın içerisinde bir çift gözle buluştu gözleri Zeynep afallamış, tuhaf bir hise kapılmıştı. Sanki daha önce gözleri görmüş ama sahibini tanımıyormuş gibi hissetmişti.

"Zeynep, hu hu ikizim kız nereye daldın sen yine, ver de poşetlerini taşıyayım"

"Efendim Murat, ne dedin duymadım"

"Karadeniz'de gemilerin mi battı diyorum, ver poşetlerini taşıyayım mızmızlanıyordun ya"

"Al, tüm ağır poşetleri bana vermişsin, kalkmış Mardin'e gövde gösterisi yapıyorsun be Murat"

"Eh be kızım altüstü iki poşet taşıdın adımızı çıkarmaktan kötü ettin"

"Benim deli ikizlerim, bu birbirinize laf yetiştirmeyi ne zaman bırakacaksınız çok merak ediyorum"

"Bak abim sana bir sır vereyim, ikizler asla huylarından vazgeçmez"

"Hele o ikizin biri sensen Murat"
Zeynep ikizine gider ayak laf vurmuştu.
Murat ikizine bakmıştı Zeynep'in hoşuna gitmişti ki gülmüştü.

"Abi Allah için arabayı dağa mı park ettiniz, yürümekten yoruldum valla"

Mert Zeynep'in bu laflarına gülmeden edememişti, arabaya varmış Murat poşetleri bagaja yerleştirmişti. Zeynep elindeki son poşetleri ikizi Murat'a verirken Mert'te arabayı çalıştırıyordu
Zeynep tam arabanın kapısını açıp binecek iken az önce gördüğü o bir çift gözle yine göz göze geldi araba karşıda duruyordu içerisindeki adam neden öyle bakıyor diye Zeynep düşünüyordu. Kimdi bu adam neden öyle bakıyordu, takip mi ediyor diye düşünmeden edememişti. Zeynep arabaya binip yola baktı, kendisini kötü hissediyordu, o bakan her kim ise gözlerini hala üzerinde hissediyordu. Zeynep arabaya bindikten sonra sessizce oturmuştu.
Murat Zeynep'in bu sessizliğine anlam verememiş, bir hayli de şaşırmıştı Murat ön koltuktan arkaya dönüp Zeynep'e baktı tekrardan.

"Zeynep, neyin var noldu sustun, şuan senin mızmızlanıp şarkı açman gerekiyordu"

Zeynep Murat'a bakmıştı, ama birşey söylemeden camdan dışarıya baktı, Murat'ta önüne dönmüş şarkı açıyordu.
Murat arabadaki sessizliği bozup abisine sataşmak istiyordu ki düşündüğünü de yaptı.

"Ee abi yarından itibaren artık nişanlı bir delikanlı olacaksın ne hissediyorsun"

"Bir şey hissetmiyorum Murat, tam olarak ne hiseetmem gerekiyor"

"Abi ne bileyim biraz heyecanlan, sevin, kıpır kıpır olsun için yerinde durama mesela çok sakinsin ve bu beni ürkütüyor, değil mi Zeynep"

Zeynep ikizi Murat'a anlamaz gözlerle baktı.

"Ne dedin Murat, duymadım"

"Kızım noldu sana, alt tarafı iki poşet taşıttık moralin bozuldu hemen bilseydik taşıtmazdık"

Zeynep tebessüm edip konuştu.

"O taşıttığın poşetlerden değil de açtığın şarkıdan kaynaklı ikizim, içim karardı Allah aşkına, ne bu aşk acısı çeker gibi"

Mert'te hemen lafa girdi.
"Murat, harbiden oğlum ne bu şarkı, sevgilinden mi ayrıldın oğlum, içimizi kararttın"

"Yok be abim, ne sevgilisi benim bir sevgilim var oda ikizim Zeynep"