ep2

91 5 30
                                    

Merhaba
Bayanlar baylar
İyi okumalar

-

"Bugün erken dönerim eve. "

Cenan arabadan çıkan Arife seslenince Arif ona döndü.

"O zaman akşama tatlı yapacağım. "

"Bende akşamı sabırsızlıkla bekleyeceğim. Sana iyi dersler. "

"Hoşçakal."

Arif okula yürümeye başladı. Cenan bir süre arkasından baktı ve daha sonra işe gitti.

İlk ders bitince Arifin yanına Ozan, Burak ve Mete üçlüsü geldi. Onlar okulun en tanınan zorbalarıydı ve Arif ise onların her zamanki hedefiydi. Onunla uğraşmaktan zevk alıyordu adeta bu üçlü.

"Bizim okulun prensesi bugün ne yapıyormuş bakalım. "

Mete elini Arif'in saçına koydu. Arif'in ona sinirli bir bakış attı. Artık bıkmıştı. Sınıftakiler telefonları ile kayıt almaya başladı.

"Bugün benim kölem olacaksın. Yarın Burak sonra Ozan. Anladın mı? "

"Sizin istediğiniz hiçbir şeyi yapmayacağım. "

Sözü bittiği gibi tokat yedi. Arif'in hayatında bu normaldi ama canına tak etmişti artık. Her gün dövülmek, ezilmek, hakarate uğramak canına tak etmişti.

"Yeter be! Beni rahat bırakın. "

Mete sinirle onun yakalarını tuttu.

"Ne dedin sen?! Tekrar söyle! "

"Y-yeter.. "

Arif korkuyla onun ellerini tuttu. Sesi titriyordu ve korkuyordu. Keşke böyle bir şey söylemeseydim diye düşündü.

"Seni küçük-"

"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz?! "

Emre içeri girince Mete geriye çekildi. Emre ondan uzun ve ona göre yapılıydı.

"Bir daha Arif'in yanında görmeyeceğim sizi! Anlaşıldı mı?! "

Üçlü hiçbir şey demeden gitti. Emre sınıfa döndü.

"Siz yardım edeceğinize video çekiyorsunuz. Delirdiniz mi? "

Kimse bir şey demedi böylece Emre, Arif'e döndü.

"İyi misin? "

"Evet.. Teşekkürler. "

"Bana niye söylemedin? "

"Ben... Şey.. "

"Neyse daha sonra konuşacağız. Benim bir dersim daha var. Sonra eve gideceğim. Lütfen dikkat et kendine. "

"Tamam."

Emre gitti  ve ders başladı..

Gün sonunda Arif'in dersleri biter ve dışarı çıkmak için hazırlanır. Bu sırada Cenan onu sürpriz yapmak için  dışarda bekliyordur.

"Seni sonunda tek yakaladık. "

Mete içeri girdi. Boş sınıfta sesi yankılanmıştı. Arif'in kalbi çıkacak gibi atmaya başladı.

"Demek Emre biliyor her şeyi.. Neden anlattın? Biz bize ne güzel oynuyoruz değil mi arkadaşlar? "

"Hayır o hiçbir şey bilmiyor. Gerçekten. "

"Bende inandım. "

Arif'e bir yumruk attı. Ozan Arif'i arkadan tuttu. Böylece Mete daha iyi yumruk atabilecekti. Burak onları video alırken kahkaha atıyordu.

Arif iyice sinirlenince bir an Ozanın karnına dirsek attı ve Mete'ye yumruk atmaya başladı. Metenin burnu kanamaya başladığında Ozan ve Burak Arif'i çekmeye çalıştı. Bir an Arif kendine gelince kanlı ellerine baktı. Ne olmuştu öyle?

"Ne yaptım... Ben? "

Ozan ve Burak ona korkarak bakarken Mete'yi kaldırıp kaçtılar.

Arif her şeyi orada bırakarak okuldna çıktı. Bahçede kimse yoktu. Okulun karşısında arabasına yaslanmış Cenan ile göz göze geldi. Arif dolu gözleriyle ellerine baktı. Ve koşmaya başladı. Cenan ise ellerine ve yüzüne ne olduğunu soracaktı ama Arif ondan kaçıyordu.

"Arif! "

Peşinden bir süre gitti ama kaybetti onu..

Nereye gitmişti bilmiyordu. Hemen Emre'yi aradı.

"Alo. Emre, Ârif kaçtı. "

"Ne nasıl? "

"Bilmiyorum. Okuldan yüzü ve elleri mahvolmuş şekilde çıktı. Bana hiçbir şey söylemeden koşmaya başladı. Onu bulamıyorum Emre.. "

"Tamam sakin ol. Neredesin? "

"Şu bizim evin iki sokak ötesi. Kırık parkın oradayım. "

"Oraya kadar koştu mu? "

"Evet.. "

"Eyvah. Geliyorum. "

-

Yazmayı unutmuşum. Paslandım artık. Yaşlandım ;(

Neyse iyi okumalar

ÖylesineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin