ÖLMEDEN ÖNCE +18

6. Bölüm

Bir varmış bir yokmuş.

" Yine mi aynı masal" dedi küçük kız.

Anlatıcı ona sus işareti yapınca of çekti. Tekrar yatağa uzanıp ezberlediği masalı dinlemeye başladı.

' çok zeki olduğunu düşündükleri çocukları küçükken ailesinden alıp onlar farkında olmadan yetiştiriyorlarmış . Ne zaman ki yaşları geldiğinde onları bir alfa ile oyun oynamaya götürüyorlarmış. Alfa takımını oluşturduğunda ise .......'

Küçük kız uyumuştu. Zaten hep masal başlar başlamaz uykuya yenilirdi.

Gözlerimi sahada sandalyelere gezdirdim. Kendime sinirlenmenin zamanı değildi beklide ama elimde olmadan sinirlenirken buluyordum. O  masalı sonuna kadar dinlemeliydim.

Ama nerden bilebilirdim ki o masalın birgün gerçek olacağını .

" Semo bana bu koltukların derecemizi ölçeceğini söyledi . Bileğimizdeki sıraya göre gidecekmişiz ama en son sırada biz varmışız" dedi. Zehra

"  ölen balığının ismini mi koydun " dedi Derya.
Herkes saatine isim koymuş, ona sorabilecek herşeyi soruyordu .

" Şunlar eski Oda arkadaşların değil mi" dedi Gül. Baktığı tarafa baktığımda  eski Oda arkadaşlarımın yan yana olduğunu gördüm. Orta biryerde grup olmuşlardı. Gözümün seçtiği kadarıyla hepsi bir aradaydı , yanlarına koştum heyecanla. Beni ilk fark eden Fatma olmuştu.  Hepsini uyarıp bana dönmelerini sağladı.

" Sizde buradasınız" dedim. Sesim ağlamaklı çıkmıştı. Onlara sarılmak istiyordum ama gözlerindeki duygusuzluk garibime gitmişti ,  öylece karşılarında durmuştum. Sarılmak için adım atamamıştım. Heyecanım yavaşça yerini hayal kırıklığına bıraktı.

Gözlerimin içine düşmanca bakıyorlardı. Anlamsızca onlara bakmaya başladım.

" Neden bana öyle bakıyorsunuz"

" Çünkü buradaki ilk günümüz değil senin aksine " dedi Sena.

" Ne alaka ya" dedi Zehra. onlar da benim oda arkadaşlarımı görünce heyecanlanıp gelmişti.

" Parkura çıkınca anlarsın " dedi Kübra.

" Şu lanet Alfa gelseydi kurtulurduk bu işkenceden " dedi  Müberra. Şaşkınlıkla ona baktım. Odada ki en naif ve duygusal kişiydi. Nasıl bu kadar kinli ve nefret dolu konuşabilir  anlamlandıramıyordum.

Alfa bendim ve ben gelince ne olacaktı.

" Alfa gelince ne olacak" dedi Gül.ben korkumdan soramamıştım.

" Takımını oluşturacak " dedi Kübra.

'Saat taktılar birde oynattıkları yetmiyor gibi. Çıkmıyor kolumdan.Neyse bizi tutmayın ilk sırada biz varız" dedi Sena ve koltukların olduğu alana gittiler.

" Yeminle çıldıracağım. Ne demek tüm bunlar. Alfa kim, ne takımı ya" dedi Derya.

" Yok olmadan öğrensen iyi edersin " bu bir erkek sesiydi. Arkama döndüğümde uzun boylu bir erkek gurubu ile karşılaştım. 4 kişilerdi. Bizimle konuşanda Gözlük vardı .

" Merhaba ben Mehmet siz son gelen grup olmalısınız " dedi. Onlara anlamaz bakışlar atıyorduk.

" Siz çaylak olduğunuz için bir şeyler bilmediğinizi fark ettik. Arkadaşlarınız sizi satınca yardımcı olmak istedik, ben de Furkan" dedi siyah saçlı olan. Elini havaya kaldırıp hepimize selam verdi.

" Bende Zehra, evet yeniyiz ve hiçbir şey anlamadık " dedi elini kaldırıp. Sorun tanışması falan değildi. Sorun bizi yitip bir anda tüm üzüntülü korkulu ruh halinden sıyrılıp kıvırarak erkek grubuna yaklaşmasıydı.  Ona bakmayı kestiğimde bana keskin gözleriyle banan grubun en uzun boylu olanı ile göz göze geldim.

Gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Göz göze geldiğimizde gözlerini çekme gereği duymadan bileğime düştü bakışları , saati gördüğünde gözlerinde bir parlama geçti sanki.

" Biz geleli iki hafta oldu. Ben de Semih " dedi esmer olan. Çekik gözlü hoş bir çocuktu. Gözlerini kısmış saatime bakan çocuk adam ise. Adam diyorum çünkü olgun duruyor, yüz hattı yerine oturmuş oldukça yakışıklı biriydi , Ve çocuk diyorum çünkü bizle yaşıt gibi de duruyordu. Bilemedim ki

Sonunda gözlerini saatimden çekip bizim kızlarla sırayla göz gezdirdi.
" Bende Emir" dedi. Tok bir sesle.

Selin öne bir adım attı.

" Bu saatler ne ayak, bizden ne istiyorlar"

" Bunu bilenin olduğunu pek sanmıyorum " dedi .  Semih " ama saat bizler içinde yeni . artık son gurup da geldi ve gerçek parkur başlayacak " dedi.

" Son gurup biz mi oluyoruz " dedi Gül

" Son 5 oda kalmıştı. Onlarda dolduğuna göre öyle gözüküyor "

" Peki bu sandalyeler ne  " dedim.

" Sandalyenin bir sihri var , bunu sadece kullanınca çözüyorsun " dedi  Furkan.

Tekrar bir anos sesi duyuldu. Sandalyelerin tam üstünde ışıklarla numar belirdi.

1-5-9-13

Bu hastanede sıranın gelmesi gibiydi.

numaralar yerine geçti. Sandalyeye kuruldu . Bunlar benim oda arkadaşlarımdı.

Sena, Müberra, Kübra, ve benle hiç konuşmayan en sevdiğim oda arkadaşım Aslı. Kenardan kafaya takılan bir aparat çıkardılar. Bunları yeni görüyordum. Büyük ihtimalle ortalarda olduğumuz için fark etmemiştik.  Kafalarına taktıklarında sayıların yerini arkadaki parkurun holgram halı aldı. 

Ama kuş bakışıydı. Hepsi parkurun . Nokta şeklinde birşeyler belirdi. Farklı renklerde. Büyük ihtimalle saatlerinin rengiydi.

" Ne yani parkur a aslında hiç çıkmıyorlar mı"

" Bunu görseniz daha iyi" Sena ' nın ışığı söndüğünde başındaki kaskı çıkarıp sinirle kenara geçti. Hemen ardından Mübberra nin da aşığı dönmüştü. Kübra için de aynısı olduğunda . Sanırım bu bir yarıştı ve Aslı kalmıştı. Kafasından kaskı çıkarıp geri dönmek yerine parkurun içine önündeki kapıdan girdi.

" Az önce noldu."

" Aynı renkler yarışır ve kazanan parkurra girer.  Her renkten sadece iki kız iki erkek  lazım. Sonra parkur başlar"

Kızlar ile göz göze geldik. Gül hemen atlayıp "peki farklı bir renk ise ,  o zaman ne olacak" dedi. Furkan ile Semih şaşırırken gözlüklü olan ismi Sanırım Mehmet ti  Emir ile bileğime bakıyordu.

" Alfa olur o zaman " dediler aynı anda.

Sonra onlarda Emir ile Mehmet in baktığı yere baktığında şaşırdılar. Koruma içgüdüsü ile bileğimi tutup saati gizledim.

" Ne olduğu hakkında fikrim yok ama saatime bakmasanız mı " dedim.

" Ne yani Alfa bir kızmıymış" dedi Furkan.

" Ne olmuş kızsa " dedi Derya. Ellerini beline koymuştu ve bu çirkeşlefebilirim sinyaliydi.

" Ne çabuk kabullendiniz bu Alfa işini belki değildir " dedi Gül.

Kızlar ona sen ciddimisin bakışı attı.

Ben mi?

Şaşkın şaşkın olanları izliyordum.

Bu sırada üçüncü guruba geçmişti sıra .Eski Oda arkadaşlarimdan yine birileri yarışıyordu  ama kesinlikle dikkatimi oraya veremiyordum.

" Alfa oyunu kurar ve oyuncularını seçer " dedi Emir. Gözlerini en baştan beri benden hiç çekmemişti. Onda garip bir aura seziyordum. Sanki bana beni tanıyormus gibi bakması garip hisseddiriyordu.

Ve eksik biliyorlardı.

Malesef.

Alfa öldürür ve ölürdü.