Revenge Of The Mafia | TAEKOOK ✓

29- Yalan Söylüyorsunuz

•
•
•

-4 gün sonra-

"Bebeğim iyisin değil mi? Rahatsın böyle?"

"Rahatım sevgilim rahatım, oturur musun artık biraz?"

Jungkook gülümseyerek konuştuğunda, Taehyung'da buruk bir şekilde gülümseyip yatağın kenarına oturmuştu.

Taehyung'un evine geleli 1 gün olmuştu ve Jungkook kendini biraz daha iyi hissediyordu.

"Aşkım sen iyi olduğuna emin misin? Kaç gündür çok durgunsun bir şey mi oldu?"

Jungkook her şeyden habersiz, endişeli bir şekilde başını Taehyung'un göğsüne yaslayarak konuştuğunda, Taehyung titrek bir nefes aldı.

"Aslında sana anlatmam gereken şeyler var güzelim..."

Tam o sırada odanın kapısı tıklatıldığında, ikisinin de bakışları kapıya doğru kaymıştı.

Kapıdan içeri her halinden yorgun olduğu belli olan Yoongi girdiğinde, Taehyung ayağa kalktı.

"Taehyung, biraz konuşabilir miyiz?" Yoongi kaş göz yaparak oda da ki balkona geçmesini işaret ettiğinde, Taehyung başını sallayıp balkona ilerledi ve Yoongi'nin gelmesini bekledi.

Bir kaç saniye sonra Yoongi Taehyung'un yanına geldiğinde sürgülü pencereyi kapatarak Jungkook'un kendilerini duymasını engelledi.

"Söyleyecekmiyiz Taehyung?"

Taehyung dolu dolu olan gözlerini gökyüzüne çevirip derin bir nefes aldı. Artık ağlamak istemiyordu.

Bu 4 gün içinde neredeyse gece gündüz ağlamıştı Jungkook'tan gizli bir şekilde.

Canı yanıyordu, canından bir parçayı kaybetmişti... diğeri ise zarar görmüştü...

"Önünde sonunda öğrenecek, bunu ondan daha fazla gizlersek bana neden daha önce söylemediniz diyerek kızacağına eminim..."

"Haklısın, ama istersen sen biraz kendine geldikten sonra söyleyelim, iyi görünmüyorsun."

Taehyung ellerini cebine tıkıştırarak gökyüzüne bakmaya devam ederken derin bir nefes aldı.

"Ben bu şeyi Jungkook'a söylemeyip daha fazla içimde tutarsam asla kendime gelemem Yoongi... Canım çok yanıyor..."

Son cümlesinden sonra gözünden bir damla yaş akmıştı. Yüzünde gram mimik oynamıyordu, ifadesiz bir şekilde sadece ay ışığının aydınlattığı gökyüzüne bakıyordu.

Gözünden bir damla daha yaş aktığında alt dudağını ısırdı. İçten içe kendini suçluyordu. Onlara bunu yapan şerefsizi kesinlikle bulacaktı.

Daha doğmamış bebeğini kendilerinden ayıran o iti yaşadığına pişman edecekti.

Omzunda hissettiği dokunuşla kızaran gözlerini Yoongi'ye çevirdi. "Hadi gel gidip her şeyi anlatalım. Eğer Jungkook seni suçlar ve senden uzaklaşır diye korkuyorsan merak etme, Junkook sensiz yaşayamaz."

Taehyung yanağına akan göz yaşlarını elinin tersiyle silip sertçe yutkunarak son kez titrek bir nefes çekti içine.

"Hadi gidelim."