Kıdemli Üsteğmen Demokan Alp AYDEMİR, namıdeğer Kuzgun, özel kuvvetlerde çalışan oldukça başarılı bir subaydı. Yıllar sonra kuledeki yalnız bir kızla yollarının kesişeceğinden henüz habersizdi. Bildiği tek şey, vatanı ve bayrağı için canını dahi ver...
❝Koca bir gökyüzünün altında küçük insanlardık. Ve hep olduğu gibi yine birbirimize yaslandık.❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O geceki operasyonda, sonradan tim komutanı olarak atanan Yiğit bile olanların farkındaydı. Saygı duydukları ve her halükârda arkasında oldukları Üsteğmen Demokan, askerlik hayatı boyunca ilk kez üstünün emrini çiğnemişti. Herkes biliyordu. Ancak kimse sesini çıkarmadı. Hiçbir şey söylemediler. Olası bu suça, emre itaatsizliğe ortak oldular.
Yiğit Üsteğmen, aynı yaşta olmalarına rağmen Demokan'ı her zaman bir abi gibi görürdü. Danışabileceği, derdini paylaşabileceği, güvenebileceği bir abi gibi. Sırtını güvenle yaslayabileceği bir çınar ağacıydı Demokan onun için. Kimseyi yarı yolda bırakmazdı. Onların arasına rütbeler giremezdi. Büyük saygı duyardı Demokan Üsteğmen'ine. Onun hakkında çok şey de bilirdi. Buna operasyonlarda gösterdiği kahramanlık hikâyeleri de dâhildi.
Demokan'ın lakabının neden Kuzgun olduğunu biliyordu mesela Yiğit. Burada çoğu kişinin bilmediği bir şeydi bu ama o biliyordu. Kuzgun, dağlık bölgelerde yaşayan mavi renkli, parlak bir kuştur. Ve kuşlar arasında en zekisi olarak anılır. Üsteğmen Yiğit Türgan için de komutanı Demokan bu anlamı ifade ediyordu. Lakabının hakkını veriyordu. Zeki, çevik ve güvenilir bir adamdı. Mertti. Güçlüydü. Korkusuzdu. Sessizliği her zaman bir şey düşündüğüne delaletti. Onun suskunlukla birini dinlediğini gördüğünde her zaman engin zekâsıyla bir şeyler düşündüğü akıllara gelirdi.
Belki de o gece bu yüzden kimse tarafından Kuzgun'un yaptığı bu hamle sorgulanmıyordu. Verdiği her kararın olduğu gibi bunun da arkasındaydı Kurşun Timi. Onlar Kuzgun'un her zaman arkasındaydı.
Sessizliği kadar tehlikesini de koruyan mağaranın yakınlarında erketeye yatan tim, gecenin sessizliğiyle toprağa karışmış gibiydi. Her ne kadar olanı biteni sorgulamasalar da bu gece diğerlerinden farklıydı. Timde gergin bir bekleyiş ve sessizlik hâkimdi.
Kıdemli Üsteğmen Demokan Alp Aydemir ise silahı ile mağaradaki hareketliliği gözetlerken hepsinin aksine gerginlikten çok hissizdi. İçinde barındırdığı tek duygu öfke ve onu kıran hissizlikti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
