One (Lia's Introduction)

6 2 0
                                    

Lia Frances Garcia's POV

A young child, manifesting a nice and comfortable life. But some reasons i faced some crazy consequences the worst of that situation is i became orphan.

When i was eight years old, my parents died in the tragic accident and i am the only one who survive. Any trace of my parents essensials are gone. Its hurt to say i ended to a unfaithful orphanage that i experience the stupid torture in my entire life.

Not until i met my adopted parents. They adored me and they decided to adopt me. I am surprise when i got inside of their house, its nice and comfortable.

"Lia, did you like here?" My adopted mother said.

"Of course, mam" i said.

"Lia, call me mom and dad. Kami na ang pamilya mo, kami na ang mag-aalaga sa iyo" my adopted father said.

"Lia, don't worry ako ang tatayong kuya sa iyo" Adrian Garcia said.

Wait? Ano nga ba ang tunay kong pangalan and paano nga ba ako naging Garcia ang apeliydo ko?

By the way, im Lia Frances Hernandez. Yes? Hernandez is my biological father's surname its chance when i got adopted. It chance to Garcia.

Now, im turned eighteen this year. I am happy na napunta ako sa pamilyang ito. Kaysa sa pangit na bahay ampunan na kinalakihan ko. I accepted that i am orphan hindi ko ikinakahiya yan.

"Lia, tara gala tayo?" Anyaya ni Reese.

She is Reese Asuncion, she is my cousin in my biological parents, not adopted parents exactly. Ever since i adopted, magkasama na kami walang iwanan kahit ano basta.

"Ayan na naman tayo, Reese Marie gastosera ka talaga kaya ako nadadamay sa kalokohan mo" angal ko.

"Si Lia naman oh? Ngayon nga lang eh arte mo naman teh" pang-aasar niya. Grabe ka na, Reese Marie!

"Wow! Mahiya naman ako sa iyo, Reese Marie Asuncion sa ating magpipinsan ikaw ang magastos sa atin kaya umayos ayos ka din minsan"

"Fine? Ako na?" Irap ni Reese.

Ganyan talaga ang ugali namin ni Reese. Magkaaway na magkabati ganon.

Sabagay, magpinsan nga kami HAHAHHAHAHH.

Umuwi na rin ako ng bahay after ng klase namin sa DLSU at baka mapagalitan pa ako ni Dad.

"Lia, you came home so early?" Tanong ni Dad.

"Dad, napaaga po ang labas namin kaya umuwi na rin po ako" i said.

"Ang aga mo umuwi, Lia? Akala ko ay gagala kayo ni Reese?" Tanong ni Kuya.

"Kuya, kung sumama ako kay Reese mauubos ang pera ko kakabili ng pagkaing nabubudol ko" angal ko.

"Lia naman? Kahit anong gastos mo mawawala rin yang pera mo" pang-aasar ni Adrian.

"Kuya!" Angal ko.

"Adrian? Wag mo naman asarin si Lia halika na kayo kumain nalang tayo dahil masarap ang luto ni manang Lucy niyo" singit ni Dad.

After naman namin kumain, dumiretso na ako sa kwarto ko and biglang tumawag si Antonette.

[ON PHONE: ANTONETTE LIM]

"What is wrong with you, Tonette?" I asked.

["Lia, did you heard the news?" Antonette asked me about that issue.]

"Nope? Kaninong issue yan, Tonette? Baka kalokohan mo na naman iyan" angal ko.

["莉亚,你认为我在欺骗你吗?(Lia, sa tingin mo ba na niloloko kita?)"]

"Stop talking mandarin, Tonette i didn't understand you?" I said.

Yeah? Half-filipino half-Chinese kasi si Antonette kaya gusto ko matutong magsalita ng mandarin kase minsan she use her mandarin dialect to communicate kahit hindi ko maintindihan.

["为什么你这么笨,莉亚 (why your so dumb, Lia) lagi nalang ganyan eh" sabi niya.]

Nauumay na ako, Antonette! Spill the tea kasi!

"Ayan ka naman sa mandarin mo! 告诉我你的八卦,安东内特. (sabihin mo kasi sa akin ang tsismis mo, Antonette.)"

Ayan! Nag-mandarin na ako gusto pala niya ng paligsahan sa pagsasalita ng Chinese.

["Fine! Di ba si Royce may jowa na taga block 2?" she asked.]

"Yes? Bakit mo naitanong yan?" I asked.

["Yung girlfriend ni Royce she cheated on him" anunsyo niya]

"She did? What a spoiled brat?" I said.

["Sinabi mo pa, Lia and other thing, walang kaalam-alam si Royce na niloloko siya ng girlfriend niya"]

"Poor Royce?" I said.

"Lia, matulog kana gabi na mapupuyat ka na naman" saway ni mom.

["Pano ba yan, Lia good night na" paalam na ni Antonette.]

Hayyss?? Pinatutulog na agad ako ng adopted parents ko well? Matutulog na nga ako.

Antonette's POV

"Lia, may chika ako!" Sigaw ko.

I came here early in DLSU to study with Lia. Lia and I are classmates, same course. Kilala niya ako sa pagiging chinese ko palibasa nauumay siya sa pagsasalita ko ng mandarin.

Mandarin and Chinese dialect are same. No but's ako na toh!

"Alam mo, Tonette kagabi ka pa" angal niya.

"Lia, why your so dumb always. Kilala mo naman ako noh? Specially for being chinese duh!"

"Nauumay na ako sa kaka-mandarin mo. Ang mabuti pa eh bumalik na tayo ng school" pag aanyaya ni Lia.

"Fine?" Walang gana kong sagot.

(P.s: i added some foreign language which is mandarin [simplied Chinese] i got subtitled every mandarin dialect into tagalog i hope u understand TY!)

A Child's WishWhere stories live. Discover now