Fate of Strings (On-going)

Chapter 2

Gabi na at halos patapos na ang part-time ko dito sa BlackCoffee Cafe, wala na rin namang kaming customer pero hindi pa rin ako nag aayos dahil. Pinaglinis muna ako ng buong store. Sabi ni Jinhee na dapat daw 'ay malinis muna bago kami umalis.

While I was mopping the floor, Jinhee called me. "Jia! Tara nga muna rito," She was in the counter right now fixing something there that I don't even know what it is.

Tinigil ko naman ang pag-mo-mop ng lapag sabay lapit sa kanya. "Ano yon?" I asked Immediately when I'm in front of her. I smile at her together with my eyes.

"Pwede ba pakitapon muna ng basura sa labas?"

Tumungo ako agad sa sinabi n'ya at pinuntahan na ang mga basura na nasa trash bin, pero bago ako lumayo ng ilang metro mula kay Jinhee 'ay nag tanong ako rito. "Oo nga pala saan itatapon yung basura Jinhee?!"

Jinhee instantly look at me and stopped from her deal in the counter, "Malapit lang yon sa tabi ng KOSMOS Studio meron doon tapunan ng mga basura." She smile at me and averted her attention agad in the counter.

"Okay!" I said shortly.

Agad na akong nag tungo papunta sa mga basura para kunin at ayosin yon, noong lalabas na sana ako para itapon tinawag naman ulit ako ni Jinhee "Jia!"

I was holding the glass door holder when I look back and raised my brows on her. "Yeah?" I smile.

"Pwede ba medyo tagalan mo mag tapon?" Ngumiti ito ng makahulugan sa'kin sabay balik ng tingin sa counter.

"O-okay..." I replied awkardly, but why? Why do I need to do that? I was bit confused from that words from Jinhee, like I said earlier parang may tinatago talaga itong Jinhee sa'kin.

Napakamot nalang ako sa ulo habang hila ang trash bin sa labas, pero nabali naman ang atensyon ko ng dinaanan ko ang KOSMOS, napahinto ako sa paghila ng basura at pinagmasdan ko ang building napagkalakilaki.

Nandyan kaya s'ya?

***

Jinhee's POV

I was in the counter of the cafe at inaayos ko ang monitor ng mga order sa computer gagawa kasi akong excel para makita ang kinita namin ngayong araw. At dahil busy ako sa paggawa non 'ay hindi ko matatapon ang basura kaya tinawag ko si Jia para s'ya nalang ang gumawa non.

Yon lang rin naman ang paraan para mapaalis ko si Jia sa store, dahil kanina lang ay nag text sa'kin si Manager Han na mag-uusap daw kami by a call. Hindi ko alam kung bakit pero ang paliwanag sa'kin ni manager ay dapat daw wala si Jia ron dahil evaluation daw ang gagawin namin.

Anyway I stopped my work on the counter, when I insure Jia is already far way from the store I instanly call Manager Han to inform him, that we can proceed to evaluate Jia.

"Hello, manager Han?!" Pauna kong salita ng tinanggap agad ang tawag ko.

"Oh hello! kamusta yung pinasok mong part-timer dyan sa cafe?" He asked in a casual way.

Agad ko namang sinagot si Manager sa tanong n'ya "Pinatapon ko na ho s'ya ng basura para wala sa store."

"Ah, ganon ba good thing na nakaisip ka ng way para hindi n'ya marinig ang pag-uusapan natin." He said, "Anyways, we will conduct this evaluation because gusto sana gawin ni boss na regular yang si Jia sa Cafe."

"Huh?! Ang bilis naman po." I was shock because even me who's been working in this cafe took me 3 months before being a regular worker here, while Jia only took one day.

"We have the same reaction Jinhee, even me, I was shock." Natatawang salita nito sa kabilang linya.

***

Jia's POV

"Kamusta na kaya s'ya? Well... I guess he has a good life already." Salita ko yon habang tinatanaw ang buong building at sa taas non ay may billboard ng mukha nila.

"Ang sa'kit pa rin Hae-joon! Umas kasi ako..." I murmured those words---those words that feels like a sharp knife stobbing me at the back, I try to hold my tears but I can't---I can't because I'm too weak for this.

Inalis ko ang tingin sa building ng KOSMOS ngunit ang mga tulo ng luha mula sa mata 'ay tila parang buhos ng ulan sa isang malungkot na nakaraan.

Binalik ko ang kamay sa trash bin na kanina ko pa dapat natapon, kaso nabaling ang atensyon ko sa KOSMOS. Ngumiti ako ng may sa'kit sa labi at nag patuloy na sa paglalakad.

It didn't take me less than a minute when I reach the garbage designated area, totoo nga ang sabi ni Jinhee na malapit lang ito sa KOSMOS. Hindi ko na pinatagal pa ang pagtapon sa basura. Binuksan ko na agad ang trush bin at kinuha ko na rin agad ang laman non. Habang tinatapon ang mga basura napansin ko naman ang maliit na poster.

It was a solo poster of Hae-joon with the quote on the top 'I'm always here for you' I sneer on that quote because on how bullshit it is, "I lier will be always a lier."

I come close and squatted to reach the poster and handed it in my hand. "The wound you cost on my heart Hae-joon, I think it will never heal again." I mumble while holding his poster.

Natatawa ako sa sarili ko dahil sobrang tagal na naman ng pangyayaring yon pero parang kahit anong gawin ko ay araw-araw akong minumulto ng paghihintay ko ng gabing yon.

Seconds later after being sad I throw the poster in the trash again because that's where it belongs.

Noong binato ko na iyon ay tatayo sana ako mula sa pagkakatalungko ng may aninong lumitaw mula sa likuran ko. Ang inisip ko ay mag tatapon lang ng basura yon, pero taliwas pala iyon sa aking iniisip ng marinig ko ang boses nito.

I was stopped from the spot, my body froze like a glacier while squatting, facing the trash. That voice — that voice I haven't heard for decades.

"Hi Jia, It's been 10 years..."