AĞA'NIN SEVDASI

40•

Helloooooo

Herkese yeni bölümden selam 🫡

Size bölümde bir sürprizim var

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim, yalnız bölüm hakkında olmayan gereksiz yorumlar yapmayınız❤️

Bölüm şarkısı • Barış Manço, Bal Böceği (Dinlerken dedim ki tam Ömer ve Rojda)

**********

Genç adam evden ağır adımlarla çıktı. Aklında susmak bilmeyen düşünceler yüzünden bir süredir evden, iş saatine uzun zaman varken çıkıyor. En azından kafasını toplamaya çalışıyordu bu sürede, tabi yapabiliyorsa...

Aylar geçmişti, ve o geçen aylar kendisini biraz daha düşüncelere sürüklüyordu.

Neden belliydi; Asuman.

Sevdiği kadın, annesinin kendilerine olan tutumunu söylemişti. Özellikle Asuman'ın, anlatırken sesinde olan üzüntüyü, en çok içini yakan durum buydu ya.

Aile kimilerine göre her şeydi, kimilerine de yıkımdan başka bir şey değildi.

Bir taraf sürekli en iyilerini, en güzel anlarını yaşarken; bir diğer taraf da, en acısını, en kötü anlarını yaşıyordu.

Hayat acımasızdı ve bunu en çok aileler üzerinde bir sınav olarak yaşayanlar biliyordu.

Eren sırf Asuman için bu kadar sabretti, daha fazla canı yanmasın istedi. Lakin artık konuşması gerekiyordu, susması artık anlamsızdı.

Gerekirse sevdiği kadının ailesi kendisinden nefret etsin ama konuşacak ve bu işi halledecekti. Asuman'ı kendi yanında daha mutlu bir kadın yapardı, yeter ki beraber olsunlar.

Ağır adımlarla yürüyen adamı, biri izliyordu. Eren'in bu halini anlamak ister gibiydi bakışları. En son dayanamayıp, "Eren." Diye seslendi. Daha sabah olduğu için sesi boş meydanda yüksek çıkmıştı.

Eren duyduğu ses ile bakışlarını, sesin geldiği yöne doğru kaldırdı. Karşısında gördüğü beden ile anlamsızca kaşları çatıldı. Miran, iki elini pantolununun cebine yerleştirmiş ve kendisine düşünceli bir şekilde bakıyordu.

Eren, seslenenin Asuman'ın abisi olduğu için ister istemez kendisini topladı, her ne kadar aynı yaşta olsalar da bu sevdiği kadının abisi olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Adımları kendisine bakan adama doğru ilerledi. Karşısında durup el sıkıştılar. "Hayırdır?" diye söze girdi Miran. Sorusu tamamen samimi şekildeydi zira köyde adı geçince bile insanların gülmesine sebep olan adamın bu son birkaç aydır morali bozuk gibiydi. Fırsatını bir türlü bulamıyordu, sormak için. Bugün denk gelmişken kaçırmadı fırsatı.

"Hayırdır?" diyerek soruyu tekrarladı Eren. Ne anlamda sorduğunu bilmiyordu. Zaten son zamanlarda üstünde olan mallık bir hayli kendisini zorluyordu.

"Bu halin diyorum." Diyerek yavaştan açıkladı Miran. "Kaç zamandır bir tuhaflık var sende. Soramadım da."

Eren derin bir nefes aldı. Miran'a konuyu açabilirdi. Diğerlerine göre yaklaşımının daha yumuşak olacağını bekliyordu, yani inşallah öyleydi. "Haklısın." Diyerek onayladı, Miran'ın gözünden kaçmayan halini.