Duyduklarıma ne diyecegimi bilemedim çok şaşırmıştım.
"Nasıl yani Yiğit"
"Özlem sen bana Yiğit demeye başladığından beri ben kendimi gerçekten Yiğit gibi hissettim ya sende beni annem gibi bir gün bırakıp gidersen iste o zaman arasa geri dönerim"
"Herseyi anlatmak ister misin?"
Çocuk gibi ağlayıp burnunu çekiyordu.
Saçlarını okşamaya başladım.
"Şuan ki annemle babam evliyken babam başka biriyle birlikte oluyor annem de o zamanlar hamileymiş hatta hemen hemen hamilelik dönemleri aynıymış babam öz annemin yanına gidip geliyormuş bakıyormuş ona buradaki anneme de işe diye işler yoğun falan diyip kandırıyormuş. Diğer annem bu duruma artık karşı gelmeye başlamış beni de bilerek yapmış babam bu annemi bırakıp onunla evlensin diye.
Ama istediği gibi gitmemiş annem de istemiyorum ben bu bebeği falan demiş doğuma 2 3 gün kala aynı gün doğum yapmışlar aynı hastanede babam bu iğrençliği yapmış düşünsene 2 sevdiğin kadın aynı hastanede senin çocuklarını doğuruyor annem dogurduktan sonra kaçmış hastaneden babam da bunu öğrenince beni de bırakıp gitmek istememiş buradaki annemin bebeğini başka birine vermiş beni bu anneme vermiş bizim çocuğumuz diye ne kadar kötüce insan bu kadar taş olamaz özlem vicdansiz olamaz öz annem 3 4 sene sonra gelmiş yanıma buradaki annemde o zaman herseyi öğreniyor babam söylüyor herseyi karşılarına geçip bu annemde vazgeçmiyor benden diğer kardeşim de nerde hiç bir bilgimiz yok "
"Ama annen yani buradaki annen az önce keşke seni doğurmasaydim dedi yanlış biliyor olabilir misin?"
Gözlerinden yaşlar daha da fazla süzülmeye başladı.
"Hayır bu annem beni çok döverdi Bi gün ağzından kaçırdı. Babam gerçekleri söylediğinde ilk yedirememis kendine inanmamış. Sonradan böyle oldu bazen seni keşke hiç dogurmasaydim der bazen de baban gibisin sende diyo "
Saçına öpücük kondurdum.
Kokusunu içime çektim.
"Sinirden öyle söylemiştir Yiğit bazen annenler öyledir saçmalar"
"Hayır ben araştırdım bu işin peşine çok düştüm öyleymiş özlem ve daha bilmek istemediğim onca şey var "
"Hiç anneni görmek istemedin mi merak etmedin mi onu"
"Etmez olur muyum ama yapamadım beni istemeyen birinin karşına çıkamam"
Kafasını kaldırıp gözlerime masum masum baktı.
"Dizine uzanabilir miyim?"
"Tabikide uzanabilirsin "
Yigitin böyle masum hallerini de mi görücektim.
"Saçlarımı okşa"
Güzelce saçlarını karıştırdım okşadım.
Gerçekten hiç bir insanın yaşamak istemediği bir hayatı yaşamış.
Böyle bir adamdan böyle Bi yaşantı asla beklenmez.
"Annem beni çok döverdi. Hep eziyet ederdi. Odalara kitler aç bırakırdı. Babamin onu terk etmesinin sebebini buna bağlar hep hâla da öyle"
"Ay Yiğit dayak yemeyen velet mi var "
Dedim gülerek.
"Yoktur ama benim gibi yaşantısı olan da yoktur "
"Bi kere daha küçüktüm lise zamanlarım falan hatta ilk zamanlar lisenin kanımız hızlı akıyor falan dışarı çıkmak istiyordum hazırlanmışım arkadaşlarım bekliyor annem izin vermedi beni terlikle mahallede kovalamısti. Asla yerimde duruyordum. Eve gec falan geliyordum annem elinde terlikle balkonda bekliyordu. Onu görünce hangi bahaneyi uydursam diye düşünüyordum. Annem hiç inanır mı her bahanemde avucuma Bi terlikle daha vuruyordu."
