Hızlıca hazırlanıp yanıma geldi.
"Ne kadar sabırsızsın"
"Beni günlerce mahkum ettiğin için olabilir mi?"
"Keyfimden yapmıyorum ya başa dönüp durma özlem "
"Tamam hadi"
Aşağı indik.
"Kahvaltı hazır kahvaltıyı evde yapıp çıkalım"
"Vayy sen mi hazırladın"
"Hayır"
Yüzünü buruşturup
"Kim hazırladı"
"Evde kim görevliyse bundan o hazırladı"
"Gitmedi mi o hâla ben ne dedim ona"
"Gitmemiş olsa burda olurdu"
Biz aşağı inene kadar herseyi hazırlayıp gitmişti.
Tabikide onu işe geri aldırmiycaktim.
Ama ona genel destek olacaktım.
Ailesi konusunda doğru veya yalan söylüyor bunu bilemem ama ona yinede destek olacaktım.
Belkide hersey gerçekten doğru olabilir.
Masaya geçip hızlıca yaptik kahvaltımızı.
"Hadi Yiğit ya ne kadar çok yedin"
"Yuh özlem lokmamı mı sayıyorsun"
"Hayır ama çok yedin hadi"
Kafasını sallayıp ayağa kalktı.
Evden çıkmıştık.
Eski günlerim gözlerim önüne gelmişti.
Yiğitin çalışanlarından biri yanımıza gelip
"Aras bey müsaitseniz biraz konuşabilir miyiz?"
Nolmuştu simdi adam yoksa bütün konuşulanları duymuş muydu?
İçimi korku sarmıştı.
Eğer Yiğit bu durumu öğrenirse neler yaşayacağımı az çok biliyordum.
"Konuş barış dinliyorum"
"Aras bey özel "
İçimi daha çok korku sarmıştı şimdi.
Benim ondan önce davranmam gerekiyordu.
"Ya Yiğit ama sonra konuşun "
"Bekle 5 dakika özlem nolucak sanki"
"Of tamam"dedim.
Yiğitle barış dediği adam yanımdan ayrılıp ilerlediler.
Bende olduğum yerden meraktan çatlayacaktım yada korku emin değildim bunu.
Yaklaşık 5 dakikalık konuşmalarının ardından yanıma geldi Yiğit.
Öfkeliydi çok belliydi.
"Özlem eve geç"
"Neden ama"
"Geç konuşucaz sonra ben gelicem"
"Nereye"
"Soru sorma hadi dediğimi yap"
"Yiğit bari annemin yanına gidim"
Düşünür gibi oldu.
Hiç beklemediğim cevap aldım.
"Tamam git eğer saçma sapan bir şey yapmaya kalkarsan olacaklardan sorumlu ben değilim"
"Tamam söz veriyorum"
Yanağına da güzel bi öpücük kondurdum.
Bunu haketmişti.
"Tamam barış bıraksın kapıda bekliycek seni çok geç kalma en fazla 1.30 saat özlem"
"Tamam tamam söz"
Barış dediği adamı yanina çağırıp boş şeyler söyledikten sonra arabaya bindik.
Yaklaşık yarım saatlik yolun sonunda gelmiştik anneme.
Hâla yiğitin nasıl izin verdiğine inanamiyordum.
Arabadan indim o gün yaşadıklarım yigitin bana dedikleri film şeridi gibi gözümün önünden geçti.
