Τα Χρονικά Του Dragonmere: Οι Πέντε Φύλακες {Book 3}

~28~

Η Evie βύθισε το κεφάλι της στις παλάμες της. Η εξάντληση που ένιωθε ξεπερνούσε κάθε φαντασία αλλά το βάρος εξακολουθούσε να την πνίγει σε κάθε της βήμα, βυθίζοντάς την ακόμα περισσότερο στον λάκκο της απελπισίας.

Πόσους ακόμα ανθρώπους που αγαπούσε θα κατάφερνε να πληγώσει μέχρι να τελειώσει όλο αυτό;

"Evie," η φωνή της Atalantis, πάντοτε η πιο ψύχραιμη, η πιο συγκρατημένη, η πιο οργανωμένη από όλους τους, την τράβηξε και πάλι πάνω στην επιφάνεια. Όσο κι αν η Evie μισούσε τον εαυτό της, τίποτα δεν είχε τελειώσει ακόμα.

Στην πραγματικότητα, μόλις άρχισαν.

"Evie," επανέλαβε η Atalantis κι αυτή τη φορά η κοπέλα ανταποκρίθηκε σηκώνοντας το κεφάλι της. "Ποιο είναι λοιπόν το σχέδιο;"

Το σχέδιο. Σωστά. Η Evie πήρε μία βαθιά ανάσα, προσπαθώντας να οργανώσει μέσα στο κεφάλι της όλα όσα είχε μάθει κατά τη διάρκεια των μοναχικών της περιπλανήσεων στην έρημο και σε άλλα μέρη του Dragonmere προκειμένου να αποτρέψει την ολική καταστροφή του.

"Πρέπει να στήσουμε τα οστά με τέτοιο τρόπο ώστε η συνείδηση του Ievin να μπορέσει να αποκτήσει αρκετή δύναμη ώστε να γίνει απτή και να μπορεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο μας," εξήγησε η Evie, βγάζοντας μερικές περγαμηνές από την τσάντα της και απλώνοντάς τες στο τραπεζάκι του σαλονιού. Η Atalantis και η Evie έσκυψαν από πάνω προσπαθώντας να κατανοήσουν τα διαγράμματα που ξεδιπλώνονταν μπροστά τους.

"Αυτό είναι πιο περίπλοκο από ό,τι ακούγεται," μουρμούρισε η Atalantis.

"Είναι," παραδέχτηκε η Evie. "Πέρα από το στήσιμο, χρειάζεται ένα ολόκληρο τελετουργικό για να εναρμονιστούν τα οστά μεταξύ τους και ένα σωρό άλλα ξόρκια... Νομίζω όμως ότι οι Φύλακες γνωρίζουν την διαδικασία." Πάνω στις περγαμηνές προσγειώθηκε με έναν δυνατό γδούπο ένα τεράστιο βιβλίο που σήκωσε ένα σύννεφο σκόνης. Το Βιβλίο των Δράκων, το οποίο είχαν αποκτήσει με τεράστιες θυσίες. Η Evie το άνοιξε σε μία συγκεκριμένη σελίδα όπου σειρές απο αρχαίους ρούνους βρίσκονταν αραδιασμένοι σε σειρές. Στην διπλανή σελίδα υπήρχε επίσης ένα σκίτσο.

"Αυτό το τελετουργικό είναι πανάρχαιο," εξήγησε η κοπέλα. "Το χρησιμοποιούσαν στην αρχαιότητα στην αρχή της κάθε χρονιάς προκειμένου να παρακαλεσουν τον Ievin να τους χαρίσει μία ήρεμη και καρποφόρα χρονιά. Οι μόνοι που ίσως το γνωρίζουν πια είναι οι Φύλακες."

"Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα," είπε η Atalantis. "Οι Φύλακες έμειναν στο Heremar ώστε να το καθαρίσουν από τις Σκιές που κρύβονταν εκεί. Στην καλύτερη θα χρειαστεί μέρες ίσως και εβδομάδες για να έρθουν στο Elvonar μαζί με τα στρατεύματα της Natalia κι αυτόν τον χρόνο δεν τον έχουμε."