TRIP

Harassed

Nagmumugto ang mata ko ng bumangon sa aking higaan.
Nagpupungas kong tangalin ang mga luha ko sa aking mga mata.

Baka makita na naman niya akong umiiyak at sabihing. ''Ang drama mo talaga!''

Mga salita ng  ama sa akin. Nagpapadurog ng puso ko. Simula pagkabata hanggang ngayong pagtanda.

Tinatrato niya akong ibang tao.
Hindi niya akong tinuturing anak.
Simula ito noong mawalay ang aking ina, sampung taong ng nakalipas ng namatay ang aking ina. Namatay siya sa hindi naming malamang dahilan, ang sanhi ng ikinamatay niya. Bigla nalang siyang nawala ng parang bula. Kinabukasan natagpuan nalang namin na siya sa daan na hubo't hubad ang katawan na may mga galos at pasa na natamo sa kaniyang katawan.

Palaisipan pa rin sa akin. Kung anong nangyari kay Mama.
Gusto kong mahangad ang hustisya ni Mama. Pero pinagtutuunan ko muna ng pansin ngayon ang aking sarili. Hindi ko lubos maisip, kung bakit ganito ako tratuhin ng aking Ama. Ngunit hindi pa pala nagtatapos ang kalbaryo ko. Sa kamay ng ama 'ko.

———

FLASHBACK

Gabi na nung nakauwi ang aking ama sa aming tahanan.

Ngunit halata sa Kaniyang nakainom ito, dahil pasuroy-suroy itong maglakad papunta sa Kaniyang kwarto. Nakatingin lang ako sa Kaniya. Hindi ako gumawa ng kilos, dahil baka saktan na naman niya ako. Kaya mas mabuting pagmasdan ko nalang siya sa malayo. Nag-aalala ako sa aking ama. Batid kong wala pa siyang kinain, pero uminom pa rin siya.

''Dahil siguro kay Mama?''sa isip isip ko.

Miss na miss niya na siguro eto, kahit ako miss na miss ko na ang pinakamamahal kong ina.

Pero ganun talaga ang guhit ng palad sa ating buhay. Lahat tayo mamatay.
Hiram lang ng diyos ang ating buhay.
Kaya kahit anong paghihirap ang ginagawa sa akin ng aking ama. Sinawalang-bahala ko nalang. Mahal na mahal ko siya, nila ni Mama.

Natigil ako sa pag-iisip Nang—

“Demonica Christina Satanic!”Sigaw ng aking ama sa aking ngalan.

‘‘H-hu? po! Bakit po Ama?’’kunot-noong kong tanong sa aking Ama.

‘‘Halika dito alalayan mo 'ko sa aking kwarto’’

Bago ako lumapit sa aking ama. Napansin kong nakatitig siya sa akin at nakangisi siya sa aking katawan.

Nakatakip ako sa aking katawan. Napayakap ako sa aking katawan.

“Ang  weird ni papa.”

Nakangisi siyang lumapit sa akin. Palapit ng palapit, ako namang paatras ng paatras dahil natatakot na si papa.

‘‘Anak don't be scared’’

‘'Gusto ko lang matikman ang hinog na prutas na  ginawa ng pinakamamahal kong Asawa’'

‘‘H-hu... P-po?’’ nauutal na ako ng sabihin ko yun. Takot na takot na ako.
Pero pilit kong pinapasok sa isip kong Wala lang siya sa wisyo kaya niya sinabi ang katagang yun.

Ang kamay niyang bayad na paghaplos ang mukha ko. Napapikit ako, ayokong isipin ang sinasabi ng isip ko.

‘‘Kamukhang-kamukha mo talaga ang Mama mo’’ naluluhang sambit niya sa aking ng tinitigan ang kabuuoang mukha ko.

Ngunit bigla siyang ngumisi at hindi ko lubos akalain ang ginawa niya sa akin.

Isang maparusang halik ang ginawad nito sa akin. Ang kamay niyang naglilikot kung saan-saang parte ng katawan ko. Pinisil niya rin ang ut*ng ko na nagbibigay ng kiliti sa akin.

Bigla kong natulak ang aking Ama. Dahil bigla akong natauhan sa ginagawa niya sa akin.

‘‘No!’’

Biglang humandusay ang aking Ama sa pagtulak ko sa kaniya. Dahil siguro sa  kalasingan. Kaya siya nakatulog.

‘‘P-pa! Bakit?’’

‘‘Sana hindi niya maalala ang nangyari sa amin kinabukasan’’

———

END OF FLASHBACK

Hanggang ngayon hindi pa rin Ma- processo sa utak ko ang nangyayari sa akin.

Sana hindi niya na maalala ang nangyari sa amin ng aking ama.

Limang taong gulang ako ng mangyari yun. Ngayon nasa dalawampu't na ako. Hindi ko na palalampasin ang kababuyan ng ginagawa ng sarili kong ama. Kahit bata pa ako nun. Alam kong hindi maganda ang gagawin ng aking ama sa akin. Muntikan na mangyari ang hindi dapat mangyari sa amin ng Ama ko.

Minsan nandidiri ako sa sarili ko. Ang mga halik ni ama sa akin. Ang paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ng nangyari noong gabing yun.

‘‘Ma! sana kung nandito ka lang hindi mangyayari 'to’’

Minsan sinisisi ko din si Mama kahit na wala naman itong kasalanan sa akin. pero nangyayari ito simula ng mawala si Mama.

‘‘Ma! Tulungan mo 'ko’’

Sigaw ko habang lumuluha ako. Nagkakahumahog na sa luha at sipon na tumutulo sa mukha ko. Sumasakit na rin ang dibdib ko kakaiyak.

Hindi ko na namalayan ang nangyayari sa palagid ko. Nang mawalan ako ng malay.

Abangan...