Felix:öyle mi ne yaparsın!!
Hyunjinin Anlatımı ile;
Felixin birden boynunu emmeye başladım çok hızlı emiyordum acıdan kıvrandığını görebiliyordum
Felix:Ahh!evet devam et
Birden durdum ve felixin gözlerine baktım çok güzel bakıyordu ama bunu ona yapamazdım daha reşit Bile değildi.3 gün bekleyebilirim sonra ona istediğini verecektim
Felix:Ah niye durdun ama hadi devam et
Hyunjin:felix kalk kucağımdan hadi eve gidiyoruz
Felix:Hayır gitmek istemiyorum.Seni istiyorum
Hyunjin:Felix kalk dedim yoksa zorla kaldırırım
Sözümü bitirdiğimde bana gözünü devirerek ayağa kalktı sonrada yere oturdu.
Hyunjin:Ne yapıyordun kalksana
Felix:Off yürümek istemiyorum
Masadan kalktım ve felixi kucağıma aldım ve arabaya götürdüm.Kucağımdayken kafasını boynuma gömdü öyle güzel kokuyorduki sabah kadar yanında kalabilirdim
Eve gelene kadar hiç konuşmadı eve vardığımızda ise koşarak eve girdi ve lavaboya çıkıp kusmaya başladı
Hyunjin:İyi misin
Felix:sence?
Hyunjin:git duşa gir kendine gel sonrada yat.
Felix:Tamam.
Odadan çıktım ve salona geçtim.felixi düşünüp duruyordum o güzel kokusunu,gözlerini,dudaklarını
Birkaç saat sonra felixin odasından sesler gelmeye başladı Odaya çıktım ve kapıyı açtım o an şokta kalmıştım
Felix'in anlatımı ile;
Hyunjinin dediği gibi duşa girdim ve sıcacık suyun altında kendimi rahatlattım.Sonrada çıkıp saçlarımı kuruttum.saçlarımı çok seviyordum
Banyodan çıkıp odama geldim ve giyecek birşeyler baktım yanlışlıkla elimi dolabın kapağına çarptım sert bir ses çıkmıştı off o an üstümdeki havlu düştü sonrada kapı açıldı
Hyunjin:f-felix
Felix:hyunjin gözlerini kapat hemen hemen
Hyunjin:özür dilerim tamam kapattım
Of rezil olmuştum hyunjinin herseyi gördüğüne emindim çünkü gözlerini kapatırken sırıttığını gördüm
YOU ARE READING
Yetim/Hyunlix
FanfictionFelix doğduğu günden beri yetimhanede kalan bir çocuktu artık 17 yaşındaydı ve birkaç gün sonra 18 yaşına girecekti burayı terk etmesi gerekiyordu.O bunları düşünürken kaderin onun için başka planları vardı
