Felix doğduğu günden beri yetimhanede kalan bir çocuktu artık 17 yaşındaydı ve birkaç gün sonra 18 yaşına girecekti burayı terk etmesi gerekiyordu.O bunları düşünürken kaderin onun için başka planları vardı
Arkadaşlar yetime bu hafta yeni bölüm gelirmi bilmiyorum çünkü diğer ficleri de yazmak istiyorum belki yetime kısa bir ara verip diğer ficleri bitiririm çünkü yetimi sezonluk yapmayı düşünüyorum
Neyse çok konuştum sadece söylemek istedim
Hyunjin:Ne istiyorsun açık konuş
X:Şirketini
Hyunjin:Ne diyorsun lan sen
X:Duydun beni Şirketiniistiyorum
Hyunjin:lan Bi siktir git sinirimi bozma
X:Sen bilirsin bende felixe herseyi anlatırım
Hyunjin:Götün yiyorsa yapsana
X:yiyor,Felix dışarıçık
Hyunjin:Lan bak yarın ofise gel orda adam akıllıkonuşalım al şu siktiğimin adamlarını defol şimdi
X:Yarın görüşücez
Hyunjin eve girdiğinde çok sinirliydi Hızlıca yukarı çıktı ve kapıyı sertçe kapattı.Bende geçen gün aldığımız civcivi besleyip koltuğa oturdum.Acaba ne olmuştu neden bu kadar sinirlenmişti?O adamlar kimdi?
Masada duran telefonumu elime aldım ve instegrama girdim karşıma çıkan gönderi ile Ağzım kocaman açılmıştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün sabah araban indiğimiz zaman çekmiş olmalıydılar.Gönderi çok umursamadim ve telefonu kapatıp masaya geri koydum sonrada üst kata çıktım ve hyunjinin odasının kapısını tıklattım.
İçeriden ses gelmeyince kapıyı açtım ve içeri girdim hyunjin çalışma masasına oturmuş bazı kağıtları imzalıyordu.
Felix:İyimisin?
Hyunjin:İyiyim
Felix;Emin misin
Hyunjin:İyiyim dedim ya felix çalışıyorum görmüyormusun?
Felix:Tamam özürdilerim
Hyunjin:Çık ve kapıyı kapat
Felix:Peki
Kapıyı kapattığım anda gözlerimdeki yaşları tutamadım ve ağlamaya başladım.Dedikleri kalbimi çok incitmişti.Hızlıca odama girip kapıyı kapattım sonrada yatağa yatıp yorganı üstüne kadar çektim.
Hyunjinin Anlatımı ile;
Nerdeyse 3 saattir odamdan çıkmayıp dosyaları inceleyip o şerefsizin dediklerini düşünüp duruyordum.Felix Odaya girdiğinde de çok kaba davranmıştım kim bilir ne kadar üzülmüştü.
