"Şair neden gam çeker? Şiir yaratmak için. Dağ da niçin bağrılır? feleğe çatmak için. Açılır tatlı güller, arılar tatmak için. Göğse çiçek takılır Solunca atmak için.."
Hüseyin Nihal ATSIZ -
*
"Ölümün sevgilisi olmuş asker. Korkar mı hiç it sürüsünden? Gözleri özlemle bakar vatan toprağına, kanı yakışır mı güzel bayrağa? Nefes tutulurken yiğitçe savaşır asker. Kanı, aziz bayrakta olsun diye.
Anadır oğlunu bekleyen ancak bilir şanlı kan, bir gün bayrağa karışan. Gözler kapanır merhamete, sesler kesilir son nefeste. Gözle görülen tek şey; aziz vatanın güzel göğüdür. Asker ölümle selamlaşır bir anda. Arkada bıraktığı şanlı bayrağa sarılır son anında. Kulakları işitmez askerimin, kardeşleridir adını inleyen Mehmet'imin.
Gözleri izler aziz göğü. Son sözleridir; 'Şehit olmaktır askere yakışan..' "
Bölümü okurken dinlemelik şarkılar :
Cem Karaca - Resimlerdeki Gözyaşları
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" 2. Bölüm : Çiçek Kız "
2023 - İstanbul
"Vatan; kanın, canın bir parçasıdır." Babam, daha ben küçükken beni dizine oturtup bunu söylemişti. Sonra eklemişti, "Kanı, canı olmayan bir insan yaşayabilir mi Açelya?"
Yaşıyamazdı.
O andan sonra hep vatan uğruna çalışmak istedim. Babam gibi. Onun gururlandıracak bir kız olmak istedim. Babam gibi olmak istedim. Onun gibi şanlı bir askerin kızı ancak onun gibi şanlı bir asker olarak gururlanır diye düşündüm ama yanıldım.
Vatanı korumak, sadece asker olmak demek değildi. Bir vatan evladını da korumak demekti. O vatandan, o kandan birini korumak, onu iyileştirip vatan uğruna tekrar savaşa, hatta belki ölüme göndermek demekti.
Bir doktor olmak da vatanı korumak demekti. Vatan evladını koruyan herkes birer kahramandı. Aynı şanlı askerler gibi birer kahraman.
Belki gidip siperde teröristlerle savaşmayacaktım, belki sırtımda onlarca kiloda olan o çantalarla yüzlerce metre hatta kilometrelerce yürümeyecektim ancak bende savaşacaktım. Vatan uğruna savaşan askerleri iyileştirecektim ve buna yemin biçmiştim. Yıllarca bunun onuru, bunun gururu ile ayakta durup okudum. Hatta doktor oldum.
