kitap ağacı | ayber

1.4

oy vermeyi ve bol bol satır arası yorum yapmayı ihmal etmeyin lütfen, keyifli okumalar dilerim 🪄

"abinin yatağında mı uyuyacağız? üçümüz mü?" bir an tedirginlik ve heyecan karışımını iliklerine kadar hissetmiş kız berk'in keyifli iç çekişiyle ona bakmıştı.

"e uyuyalım işte birlikte. çocuk mu üzülsün yani aybike?"

atlas'ın dudağını büzmesiyle gözlerini kaçırdı küçük arkadaşından aybike. onu üzmeyi asla istemezdi. hatta son zamanlarda berk'le geçirdiği vakitler haricinde atlas'ın mutlu olması için ciddi zaman harcıyordu.

"tatlı kurabiyem bak sana çok güzel bir teklifim var. seninle benim evime gidelim. beraber uyuyalım sonra sabah uyandığımızda çok güzel krepler yapalım, çizgi film izleyelim. yarın seni okula ben götürür getiririm, okuldan geldikten sonra da parka gideriz. beraber tüm gün boyama yapar oyun oynarız. kitap okuruz. hadi gel."

"hayır." kumral saçlı miniğin sevdiği her şeyi sıralayıp elinden onunla geleceğine çok emin bir şekilde çektiğinde küçük çocuk olduğu yerde kalıp aybike'nin elini sıkmıştı. "olmaz. abim de bizimle olacak. üçümüz uyuyalım yarın da o dediklerini üçümüz yapalım." kızıl çocuk kardeşini onaylayıp sarılmıştı çocuğa sıkıca.

"benim biricik kardeşim abisini bırakamaz aybike'cim. çok seviyor çünkü beni değil mi?"

"evet!" kızılın atlas'a uzattığı yanağını çocuk öptüğünde aybike gülümsedi ikisinin tatlılığına. bir şey demeden yanlarına uzandığında da atlas'ın ortalarında olması daha az heyecanlanmasını sağlıyordu neyse ki.

"hadi uyuyalım!"

atlas ortalarına uzanıp gözlerini kapattığında bir eli abisinin göğsünde diğer kolu da aybike'nin karnındaydı. ikisini de tutup gitmelerine engel olmaya çalışıyordu sanki.

"iyi geceler tatlım." aybike atlas'ın yanağından öptüğünde küçük çocuk da aynı şeyi yapmıştı. abisiyle de aynı şeyi tekrarladığında çok hızlı uykuya dalmıştı, uyuduğunda da iki kolunu da onlardan almış ve yanında getirdiği oyuncağına sarılmıştı.

"iyi geceler." kızılın ona fısıldamasıyla gülümsedi kız.

"iyi geceler."

🌟

sabah olduğunda genç kız yavaşça gözlerini açtı. yanında atlas'ı görmeyi bekliyordu ama kumral çocuk yanlarında değildi. bu da yetmezmiş gibi berk'le birbirlerine dolanmış durumdalardı.

"berk?" sarıldığı çocuğun göğsünden başını kaldırırken berk de uyanmıştı. o da aybike gibi durumlarına şaşırsa da kalkmamayı tercih ediyordu. "berk biz birlikte mi uyuduk ya? atlas nerede?"

"uyanıp gitmiş işte yatağına bıcırık, bence çok iyi yapmış, gel devam edelim uyumaya." kızın sırtına kolunu doladığında zaten çok uykulu olmasıyla kendini bırakacaktı az kalsın kız ama kalktı hemen.

"berk kalk hadi, uyumanın sırası değil daha çocuğu okula bırakacağız."

"dün akşam öğretmeninden mesaj geldi. okula gitmeyeceklermiş bugün."

"madem öyle ben dün akşam çocuğa seni okuluna bırakacağım falan diye vaatlerde bulunurken niye söylemiyorsun bunu berk?"

"çok tatlı konuşuyordun bölmek istemedim. ayrıca söylersem atlas'ın sana gelme ihtimali artardı. birlikte uyumazdık o zaman."

"berk ya." eline aldığı yastıkla kızıla vurduğunda güldü çocuk. "sen var ya, çok fenasın gerçekten."

"nasılım nasılım?"