အပိုင်း (၆) လိမ္မော်သီးဆက်စားခြင်း
ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်ဖဝါးက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ဖင်ကို ရိုက်လိုက်တယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေပြီး သေချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်၊ သူ့ရဲ့ လုံးလုံးလျားလျား ချဲ့ထွင်ခံထားရတဲ့ အပေါက်လေးက တဖြည်းဖြည်း ကျုံ့လို့လာတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နားရွက်လေးတွေက ရဲတွတ်နေပြီး ကျန်းခေါ့က စကားထပ်ပြောလိုက်တယ် : “ဗီဒီယို…”
“မဖွင့်နဲ့!” ယဲ့ဟွိုင်က အမွေးတွေဖွာထနေတဲ့ ကြောင်လေးတစ်ကောင်လိုပဲ၊ “မင်းရဲ့ ခေါင်းလေးကိုစောင်းပြီး ချစ်စရာကောင်းအောင် လုပ်နေတာကလဲ အသုံးမဝင်ဘူး!”
ကျန်းခေါ့က အဲ့ဒီစကားကိုလည်း ကြားလိုက်ရော သူ့ခေါင်းကို ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ လည်ပင်ကြားမှာ ထည့်ထားလိုက်ပြီး ပွတ်သပ်နေတော့တယ် “ယဲ့ဟွိုင်” သူက ပါးစပ်ကို ဟပြီး ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ လည်ပင်းကို ဂရုတစိုက်နဲ့ ကိုက်လိုက်၊ လျက်လိုက်၊ နမ်းလိုက်၊ စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေတယ်။ နောက်တော့ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို စိုစွတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ အပေါက်လေးထဲ ထပ်သွင်းလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်၊ ပြီးတော့ ထပ်သွင်းလိုက် လုပ်နေတယ်။
“အာ့…အမ်း…” ယဲ့ဟွိုင်က တိုးတိုးလေး ညည်းလိုက်ပြီး သူ့တွင်းပေါက်လေးထဲကနေ ရေသံလေးတွေပါ ထွက်ကျလာတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ လက်ချောင်းတွေရဲ့ အသုံးတော်ခံမှုကြောင့် အရမ်းတွေ သက်တောင့်သက်သာ ရှိနေပြီ။ အခု သူက ကျန်းခေါ့ကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာပြီး ကျန်းခေါ့ရဲ့ လိင်တံမာမာနဲ့ သူ့ထဲကို တွင်းစတူးဖို့ တောင့်တနေတယ်။
ကျန်းခေါ့က ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့ကို နမ်းလာတယ်၊ သူ့ရဲ့ လျှာကို ရစ်ပတ်နေပြီး လိင်ဆက်ဆံတဲ့ ပုံစံကို အတုယူကာ သူ့ပါးစပ်ထဲကို သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ကနေ အရည်တွေအများကြီးထွက်ကျလာခဲ့တယ်၊ တစ်ဝက်ကို ကျန်းခေါ့က လျက်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်က သူ့ပါးစပ်ကနေ စီးကျသွားတယ်။
ကျန်းခေါ့က နောက်လက်တစ်ချောင်းကို ထပ်ထည့်လိုက်တဲ့အခါ တွင်းလေးက ကျယ်ကျယ်လေး ပွင့်လာတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ပုခုံးကို ကိုင်ပြီး ခေါင်းယမ်းလာတယ် “အရမ်းများတယ်၊ ထပ်မထည့်နဲ့တော့”
ကျန်းခေါ့က သူ့လက်ညှိုးကို ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးပေါ် တင်ထားတယ်၊ “လိုချင်တယ်”
ယဲ့ဟွိုင်က ညည်းနေပြီး သက်ညှာပေးဖို့ တောင်းပန်နေတယ်၊ ကျန်းခေါ့က သူ့နားရွက်လေးကို လျက်လိုက်ပြီး “ကိုယ် အဲ့ထဲကို သွင်းချင်တယ်၊ ပြီးရင် မင်းကို -ိုးမယ်”
ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်ချောင်းတွေ အသွင်းအထုပ်လုပ်တာက မြန်သည်ထက်မြန်လာတာကို ခံစားနေရတယ်၊ ချောနေတဲ့ အရည်တွေ ထွက်ကျလာတယ်။ သူက ကျန်းခေါ့ကို ဝင်လာပြီး သူ့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း -ိုးစေချင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အဲ့လိုစကားလုံးတွေကို သူ တည့်တိုးကြီး မပြောရဲဘူး။
ကျန်းခေါ့က အရမ်းစိတ်ရှည်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ယဲ့ဟွိုင်ကတော့ ထပ်မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ကျန်းခေါ့က နောက်တစ်ဆင့်အတွက် အစီအစဉ်မချသေးတာကို မြင်လိုက်ရတော့၊ သူက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ကျန်းခေါ့ကို တွန်းဖယ်လိုက်တယ်။ ကျန်းခေါ့က သူ့ကို လှုပ်ရှားခွင့်ပေးထားပြီး ပူပြင်းပြီး စိုစွတ်နေတဲ့ လမ်းကြောင်းထဲကနေ သူ့လက်ချောင်းတွေကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က သူ့ဖင်လေးကို ကောက်ထားလိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးစားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ကျန်းခေါ့က သူ့ကို အနောက်ကနေ ကြည့်နေပြီး သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းသူ လျက်လိုက်တယ်။
ယဲ့ဟွိုင်က ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီး ကျန်းခေါ့ သူ့ဆီ ပို့ထားတဲ့ ဗီဒီယိုကို နှိပ်လိုက်ပြီး၊ ဖုန်းကို ကျန်းခေါ့ဆီ တွန်းပေးလိုက်တယ်၊ သူက ခေါင်းကြီးငုံ့နေပြီး ဘာစကားမှမပြောလာဘူး။
ကျန်းခေါ့ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေနဲ့ ကိုက်ညီရင် ကျန်းခေါ့လည်း သူ့ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေနဲ့ ကိုက်ညီလိမ့်မယ်လို့ သူခံစားမိနေတာဖြစ်လောက်တယ်။
ကျန်းခေါ့က ဖုန်းကို ခေါင်းအုံးပေါ်ချလိုက်တယ်၊ သူက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ မေးစေ့ကို ကိုင်ထားပြီး နှဖူးလေးနဲ့ မျက်ခုံးမွေးလေးတွေကို နမ်းတယ်၊ “အရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်”
ယဲ့ဟွိုင်က အားနည်းတဲ့ ခွန်းတုံ့ပြန်စကားကို ပြောလိုက်တယ် : “မင်းကမှ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာ”
ကျန်းခေါ့က တခစ်ခစ် ရယ်လိုက်ပြီး ယဲ့ဟွိုင်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်၊ “မြောင်”
ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ တင်းမာနေတဲ့ ပုခုံးတွေက ပြေလျော့သွားပြီး သူက ကျန်းခေါ့ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဗီဒီယိုက သူ့နားနားမှာ ပွင့်နေတယ်။ ကျန်းခေါ့က အသံကို အဆုံးထိချဲ့လိုက်တယ်။ ဗီဒီယိုထဲက လူက စကားပြောနေပြီး သူ့အသံက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နားထဲကို ရောက်လာတယ်။
[မင်း ကိုယ့်ကို ဖာ့ခ်စေချင်လား?]
“မင်း ကိုယ့်ကို -ိုးစေချင်လား?”
ကျန်းခေါ့ရဲ့ အသံက ရုတ်တရက်ပဲ ယဲ့ဟွိုင်အပေါ်ကနေ ထွက်လာတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က ရုတ်ခနဲ သူ့ခေါင်းကို ထောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျန်းခေါ့ရဲ့ ရမ္မက်အပြည့်ဖြစ်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ သွားဆုံတယ်။
အသံက… ယဲ့ဟွိုင် အဲ့ဒါကို စဉ်းစားဖို့ အချိန်မရသေးခင်မှာပဲ ကျန်းခေါ့က သူ့ကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လိုက်ပြီး ထူထဲတဲ့ လိင်တံက အနက်ဆုံးထိ တည့်တည့်ဝင်သွားကာ သူ့ခေါင်းထဲမှာ ဗလာဖြစ်သွားတယ်။
ဗီဒီယိုထဲကလူက သူ့ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို ပွတ်သပ်နေပြီး ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတွေ ပြောနေတုန်းပဲ။ ယဲ့ဟွိုင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မကြားနိုင်တော့ဘူး။ ကျန်းခေါ့က သူ့ကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်ပြီးတဲ့ နောက်မှာ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်တောင် မစောင့်ဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း လှုပ်ရှားလာခဲ့တယ်။
“အာ့… ဟင့်အင်း၊ အား… အရမ်းကြီးလွန်းတယ်” ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေက စိုစွတ်ပြီး ပူပြင်းနေတယ်၊ နာကျင်မှုနဲ့ သာယာမှုကလည်း တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ သူ့ကို လွှမ်းခြုံလို့သွားတယ်၊ ပြီးတော့ အစောက သုက်လွှတ်ထားတဲ့ လိင်တံကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်မတ်လာလေတယ်။
ကျန်းခေါ့က ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်ပြီး သူ့ဘာသူ ဖိနှိပ်ထားလိုက်တယ်။ သူက နောက်ဆုံးတော့ သူ့သားကောင်လေးကို အစောင့်အကြပ်ချပြီး ခြယ်လှယ်ခွင့်ပေးလိုက်တယ်။ သူက အမဲလိုက်တာကို ခပ်မြန်မြန် မပြီးဆုံးလိုက်ချင်ဘူး။
ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ အသိစိတ်က တဖြည်းဖြည်း ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းထဲက ဧရာမပစ္စည်းကြီးနဲ့ လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်တယ်။ ကျန်းခေါ့က ဗီဒီယို ဖွင့်ထားနေတုန်း သူရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ နားထင်လေးတွေကို နမ်းနေတယ်။
[ကိုယ်မင်းကို ဖာ့ခ်နေတယ်]
ကျန်းခေါ့က အသံတိုးတိုးနဲ့ လိုက်ပြောနေတယ်၊ “ကိုယ်မင်းကို -ိုးနေတယ်”
[ကိုယ့် အတံက မင်းအထဲမှာ ထိုးမွှေနေတယ်]
ကျန်းခေါ့က သူ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ယဲ့ဟွိုင်က သူ့ပါးစပ်ကို အုပ်ထားလိုက်တယ်။ သူက ခေါင်းငုံ့လိုက်တဲ့အခါ ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ မျက်ဝန်းထောင့်လေးတွေ နီနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်၊ ယဲ့ဟွိုင် မျက်တောင်ခတ်လိုက်တာနဲ့ မျက်ရည်တွေ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ကျလာတော့တယ်။
အာ — ငိုနေတာလေးက အရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်မက သူ့မျက်လုံးထောင့်လေးတွေကို သုတ်ပေးနေတယ်၊ “ကိုယ် မင်းကို မပြောစေချင်ဘူးလား?” သူက ပိုနက်အောင် ဆောင့်လိုက်တယ်။
“အာ့…” ယဲ့ဟွိုင်က တွန်းဆောင့်ခံနေရတယ်။ သူက ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြကာ သူ့မျက်ရည်တွေကို ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်နဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။
ဗီဒီယိုက ဆက်ပြနေတုန်းပဲ၊ ပြီးတော့ ပိုရှက်စရာကောင်းတဲ့စကားတွေက ယဲ့ဟွိုင် နားထဲ ရောက်လာတာ ကျန်းခေါ့က သူ့ကို လူကိုယ်တိုင် ပြောနေတဲ့အတိုင်းပဲ။
သူက နားတွေကို အုပ်ထားလိုက်ချင်ပေမယ့် ကျန်းခေါ့က သူ့လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲကိုင်ထားပြီး သူ့ကို အခြောက်တိုက် -ိုးတော့တယ်။ သူ့ လိင်တံက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ထိုးမွှေနေကာ ခပ်ချောချော အရည်တွေကို ထွက်ကျလာစေပြီး ရာဂပြင်းတဲ့ အရည်တွေနဲ့ တစွက်စွက်ဖြစ်နေတဲ့ အသံတွေကိုပါ ထွက်လာစေတော့တယ်။
[ကိုယ် မင်းကို ဖာ့ခ်နေတာ ဇိမ်ရှိရဲ့လား?]
ကျန်းခေါ့က ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နို့သီးလေးကို ပါးစပ်ဆီဆွဲယူပြီး သူသွားနဲ့ တစ်တိတစ်တိနဲ့ ညင်ညင်သာသာလေး ကိုက်နေတယ်၊ “ဇိမ်ရှိရဲ့လား?”
ယဲ့ဟွိုင်က ဗီဒီယိုကို ပိတ်လိုက်ချင်ပေမယ့် ကျန်းခေါ့က သူ့လက်ကို ကိုင်မြှောက်ထားပြီး သူ့လက်ချောင်းလေးတွေကို နမ်းနေတယ်။
[နက်ရဲ့လား? အတွင်းထဲထိ ရောက်ရဲ့လား?]
“ကိုယ် -ိုးတာ နက်ရဲ့လား?” ကျန်းခေါ့က ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုက်တယ်၊ “ကိုယ် မင်းရဲ့ အတွင်းထဲထိ -ိုးပေးနေရဲ့လား?”
ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ရဲ့ ကောက်ချီခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး နှစ်ယောက်သားက မျက်နှာချင်းဆိုင်သွားတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး ကျန်းခေါ့ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတွေကို သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။ သူ့ဦးနှောက်က တစ်ခဏလောက် တဏှာရာဂတွေနဲ့ ပြည့်လျှမ်းသွားပြီး ငြိမ်သက်သွားတယ်။ သူက ခေါင်းပြန်မော့လိုက်ရာ သူ့မျက်လုံးထောင့်ကနေ မျက်ရည်တွေ ကျလာပြန်တယ်၊ “မင်း……”
ကျန်းခေါ့က သူ့ကို စကားပြောဖို့ အခွင့်အရေးမပေးပေ။ သူက ယဲ့ဟွိုင်ဖင်လုံးလေးကို ကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်သွင်းနေတော့တယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က သူ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်ပြီး အားမပါဘဲ ညည်းရုံသာတတ်နိုင်တော့တယ်။
ဗီဒီယိုက ပြနေတာက အဆုံးသတ်တော့မယ် [မင်းအတွက် ကိုယ့်ကို လွှတ်စေချင်လား?]
“မင်းအတွက် ကိုယ့်ကို သုက်လွှတ်စေချင်လား?”
[မင်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ လွှတ်ပေးမယ်]
“မင်းတစ်ကိုယ်လုံးမှာ သုက်လွှတ်မယ်”
[ကိုယ့် အရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေပြီ]
ကျန်းခေါ့က ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နားနဲ့ နီးကပ်နေတော့ စကားတစ်ခွန်းပြောတိုင်း ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နားရွက်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ထိသွားလိမ့်မယ်။ ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ဆီကို သူ့လက်ချောင်းတွေက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကနေ အောက်လျှောချလာတယ်၊ “ဒီထဲမှာ သုက်ရည်တွေပြည့်အောင် လွှတ်ပေးမယ်”
ဒါက ဗီဒီယိုထဲက စာသားမဟုတ်ပေ။ ကျန်းခေါ့က စကားပြောနေရင်းမှာတောင် သူက အ-ိုးမပြတ်ဘူး။ ယဲ့ဟွိုင်က တစ်ခေါက်ပြီးတစ်ခေါက် နှိုးဆွခံနေရတယ်။ အထူးသဖြင့် သူ ကျန်းခေါ့ရဲ့ နောက်ဆုံး စကားကို ကြားလိုက်ရတဲ့အခါမှာပဲ၊ သူ့တွင်းပေါက်လေးက မသိစိတ်အလျောက် ပိုပို တင်းကျပ်လာတယ်။ ကျန်းခေါ့က စပြီး မညှာမတာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်နဲ့ မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံး ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာပဲ သုက်လွှတ်လိုက်တော့တယ်။
ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ လိင်တံလေးကလည်း တုန်တုန်ယင်ယင်နဲ့ ညစ်ညမ်းတဲ့ အရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့တယ်။ ကျန်းခေါ့က အဲ့ဒါလေးကို ညင်ညင်သာသာလေးကိုင်ပြီး အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးနေတယ်။ ယဲ့ဟွိုင်က တိုးတိုးညင်းညင်းလေး နှာရှုံ့လိုက်တယ်။ သူ့ခမျာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မှုကြောင့် ခုခံဖို့ ခွန်အားမရှိတော့ပေ။
ကျန်းခေါ့က သူ့ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ သုက်ရည်တွေကို ခပ်နက်နက်မှာ လွှတ်ထုတ်ထားတာကြောင့် အပြင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထွက်လာဖို့ အချိန်ခဏယူလိုက်ရတယ်။ သူက ထွက်ကျလာတဲ့ သုက်ရည်တွေကို ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ အပေါက်လေးမှာ သုတ်လိုက်ပြီး ပိုစိုစွတ်ပြီး ပိုတောက်ပြောင်လာအောင် လုပ်လိုက်တယ်။
“မင်းကြိုက်ရဲ့လား?” ကျန်းခေါ့က မေးလိုက်တယ်။
ယဲ့ဟွိုင်က သူအရမ်းစိတ်ဆိုးမိလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားဘူး။ သူက အခုမှ မျက်ရည်တွေ အရမ်းကျလာပြီး အခုဆို သူက မျက်ရည်တွေနဲ့ တဟင့်ဟင့် ရှိုက်ငိုနေတယ်။
ကျန်းခေါ့က သူ့ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို ကိုင်ထားတဲ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဖွင့်ကာ အထဲကို ကြည့်လိုက်တယ် : “ဗီဒီယိုကကောင်းလား?”
“မင်းကိုယ့်ကို ပိုကြိုက်လား ဗီဒီယိုကို ပိုကြိုက်လား?” ကျန်းခေါ့က အိပ်ရာဘေးက ဖုန်းကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တယ်။ ဖုန်းရဲ့ မျက်နှာပြင်က ပွင့်နေတုန်းပဲ၊ ဗီဒီယိုက အဆုံးသတ်နေရာမှာ ရပ်တန့်နေတယ်။
ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ဆီကနေ ရုတ်တရက် ထွက်ပြေးသွားပြီး ကုတင်တစ်ဖက်ကို ရွှေ့လိုက်တယ်။ ကျန်းခေါ့ကတော့ သူ့ကို တိတ်တဆိတ်ပဲ ကြည့်နေတယ်။
အသံ၊ ခန္ဓာကိုယ် ပုံစံနဲ့…… ဗီဒီယိုထဲကလူရဲ့ ထူထဲတဲ့ လိင်အင်္ဂါကအစ လုံးဝကို ကျန်းခေါ့နဲ့ တစ်ထပ်တည်းကျနေတယ်။ သူ့ရဲ့ တုံ့ပြန်ချက်က ဘယ်လောက်နှေးနေပါစေဦးတော့၊ ယဲ့ဟွိုင်က တစ်ခုခုတော့ မှားနေပြီဆိုတာကို သတိပြုမိလိုက်တယ်၊ “မင်းက ကိုယ်တိုင် ဗီဒီယိုရိုက်ထားတာလား?”
ကျန်းခေါ့က သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ကွေးလိုက်ပြီး နာခံမှုရှိတဲ့ပုံစံပေါက်နေတယ်။ သူက ယဲ့ဟွိုင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းဖို့ လက်ဆန့်ထုတ်လိုက်ပေမယ့် ယဲ့ဟွိုင်က ရှောင်သွားတယ်။
သူ့ရဲ့ လက်ဖဝါးက လေထဲမှာ ယမ်းမိသွားပြီး ကျန်းခေါ့က သူ့လက်ကို တိတ်တိတ်လေးပဲ ပြန်ရုတ်လိုက်တယ်၊ “ယဲ့ဟွိုင်?”
ယဲ့ဟွိုင်က သူ့မျက်နှာသူ ကာထားတယ် “မင်းက နှာဗူးလား?”
ကျန်းခေါ့က သူ့ဖက်ကို ရောက်လာတယ်၊ “ကိုယ် မင်းတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ပို့ခဲ့တာ”
ယဲ့ဟွိုင်က ရုတ်တရက် ခေါင်းထောင်လာပြီး သူ့ကို စိုက်ကြည့်လာတယ်၊ “မဟုတ်ရင်ရော၊ မင်းက ဘယ်သူ့တွေဆီကိုများ ပို့ချင်နေသေးတာလဲ?!”
“ကိုယ်က မင်းကို ပေးချင်ရုံပါ” ယဲ့ဟွိုင်က သူ့ကို စိတ်မဆိုး၊ မကြောက်တော့တာကို မြင်ရတဲ့အခါ ကျန်းခေါ့က ပြုံးသွားပြီး ပြောတယ် “ကိုယ် မင်းကိုကြိုက်တယ်” သူက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်၊ “ကျလိကျလိ”
“ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ဘာမှမရှိဘူး။ အခု မင်းပြောတာတွေကို ငါ မကြားချင်သေးဘူး၊ နှာဗူးကြီး” ယဲ့ဟွိုင်က ကျန်းခေါ့ကို ကျောပေးလိုက်တယ်။ အင်တာနက်မှာ ပြောခဲ့တဲ့ သူ့အရင်စကားတွေကို တွေးလိုက်တဲ့အခါ အရမ်းရှက်သွားတယ်။
ကျန်းခေါ့ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ကျောမှာ ရေးခြစ်နေပြီး ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ဦးရေက ပေါက်ကွဲတော့မလိုပဲ။
“မင်း ကိုယ့်ကို ရှောင်ကောကောလို့တောင် မခေါ်တော့ဘူး” ကျန်းခေါ့က ပြောတယ်၊ “မင်းက ကိုယ့်ကို နှာဗူးလို့ ခေါ်နေတယ်” သူက ယဲ့ဟွိုင်ကို ရင်ခွင်ထဲသွင်းဖို့ သူ့လက်တွေကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ယဲ့ဟွိုင်ဆံပင်လေးတွေကို သူ့မေးစေ့နဲ့ ပွတ်နေပြီး နည်းနည်း ဩရှရှဖြစ်နေတဲ့ အသံနဲ့ ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ နားထဲကို တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်တယ် “မလိမ္မာဘူး”
[ပြဇာတ်အသေးလေး ၂ : ယဲ့ဟွိုင် ကျန်းခေါ့ကို မသိတုန်းက အဖြစ်အပျက်]
ကန်တင်းမှာ အစားအသောက်ယူဖို့ တန်းစီနေကြတယ်။ ကျန်းခေါ့က လူတန်းကြီးရဲ့ အရှေ့မှာ ရောက်နှင့်နေပြီးသား။ ယဲ့ဟွိုင်က ကန်တင်းထဲ အခုမှ ဝင်လာပြီး လူတန်းကြီးရဲ့ အနောက်ဆုံးမှာ ရောက်နေတယ်။ ကျန်းခေါ့က သူ့သူငယ်ချင်းကို ထားခဲ့ပြီး လူတန်းကြီးရဲ့အဆုံးကို တိတ်တိတ်လေး လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ အနောက်မှာ သွားရပ်တယ်။
ယဲ့ဟွိုင်ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေက အစည်းလိုက်လေး လိပ်ခွေပြီး ကောက်နေတယ်။ ကျန်းခေါ့က သူ့လက်ကို ဂရုတစိုက်နဲ့ မြှောက်လိုက်ပြီး အူတူတူ ဆံပင်စည်းလေးကို သွားတို့တယ်။
ပျော့နေတာပဲ။
ယဲ့ဟွိုင်က ရုတ်တရက် ထပြီး သူ့ဘာသာ တတွတ်တွတ်ပြောလာတယ် “ငါ အရမ်းအိပ်ချင်နေတယ်…”
ကျန်းခေါ့ရဲ့ မျက်နှာမှာ ဘာအမူအရာမှမရှိဘူး ဒါပေမယ့် သူက လန့်ဖျပ်သွားတယ်။ သူက ခေါင်းကို ငုံ့ချလိုက်ပြီး ပြန်မော့လိုက်ပြန်တယ်၊ ယဲ့ဟွိုင်ကို ထပ်တို့ဖို့ စောင့်နေတုန်းပဲ။
YOU ARE READING
ရှောင်ကောကော ဥလေး လင်းပါဦး
General Fictionဗီဒီယို အရင်းမြစ်တွေ တောင်းတာကနေ စသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်။ စာရေးသူ:ရှစ်ကျိုချီးချာ[Shi jiu chi cha] [မြန်မာဘာသာပြန်] T/N note; C Internet slangတွေအရ ဖွက်ထားတဲ့အပိုင်းတွေ၊sourceတောင်းတာတို့ အပိုင်းပိုတို့ကို ဥ [easter egg]လို့ခေါ်ပါတယ်။ တစ်ပတ်ကို...
