ជុងហ្គុកបានធ្វើម្ហូបដល់ទៅបួនមុខបើតាមនាយនៅតែម្នាក់ឯងនាយធ្វើតែមួយមុខឬក៏ពីរមុខអីទេ តែដោយសារមានថេហ្យុងជាភ្ញៀវទើបនាយត្រូវធ្វើច្រើនមុខបែបនេះ។
" ស្នាដៃរបស់លោកឆ្ងាញ់ណាស់ " ថេហ្យុងក្រោយបានភ្លក់ម្ហូបជុងហ្គុកហើយក៏និយាយសរសើរដល់ជុងហ្គុក ឯនាយឮថេហ្យុងសរសើរអញ្ចឹងក៏ញញឹមអៀនតិចៗដោយមិនដឹងខ្លួន ហើយជុងហ្គុកក៏ចាប់ផ្ដើមញ៉ាំជាមួយថេហ្យុង។
ក្រោយពីញ៉ាំបាយថ្ងៃហើយក្រឡេកមើលម៉ោងគឺម៉ោងមួយជាងទៅហើយ នៅសល់ពេលច្រើនដូច្នេះថេហ្យុងក៏បបួលជុងហ្គុកមកអង្គុយមើលរឿងពីរនាក់ដោយមានការជជែកគ្នាខ្លះដែរ។
" ហេតុអ្វីក៏លោករស់នៅទីនេះតែឯងចឹង? " ថេហ្យុង
" មកពីខ្ញុំជាក្មេងកំព្រា " ជុងហ្គុក
" អរ...សូមទោសខ្ញុំស្មានតែលោករស់នៅបែកពីអ្នកផ្ទះដូចខ្ញុំដែរ " ថេហ្យុង
" កាលពីមុនខ្ញុំគឺរស់នៅជាមួយលោកយាយនៅឯស្រុក តែដោយសារគាត់លែងនៅហើយក៏គ្មានការងារធ្វើទៀតនោះទើបខ្ញុំប្ដូរមករស់នៅសេអ៊ូលហើយរកការងារធ្វើ " ជុងហ្គុក
" បើលោកមិនប្ដូរមករស់នៅទីនេះទេ ប្រហែលជាខ្ញុំមិនបានស្គាល់មនុស្សសង្ហាដូចជាលោកទេ " ថេហ្យុង
" មនុស្សគ្រប់គ្នាតែងនិយាយថាខ្ញុំសង្ហា តែខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងសង្ហាបន្តិចសោះ " ជុងហ្គុក
" មកពីលោកគ្មានភាពជឿជាក់លើខ្លួន ទើបគិតថាខ្លួនឯងមិនសង្ហា " ថេហ្យុង
" អាចមកពីបែបហ្នឹង ណាមួយអាចមកពីខ្ញុំក្រដែរទើបខ្ញុំមិនដែលគិតថាខ្លួនឯងសង្ហា " ជុងហ្គុក
" ហេតុអ្វីទៅ? " ថេហ្យុង
" សង្ហាមានន័យអីបើគ្មានលុយផងនោះ គ្មានអ្នកណាមកចាប់អារម្មណ៍នោះទេ ទោះចាប់អារម្មណ៍ក៏បានត្រឹមតែមួយឆាវហើយក៏ឈប់ ខ្ញុំធ្លាប់ជួបអស់ហើយ " ជុងហ្គុក
" តែឥឡូវនេះលោកមានខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លោកហើយតើ " ថេហ្យុង
" ខ្ញុំជឿថាបន្តិចទៀតលោកនឹងដូចពួកគេដែរ បានត្រឹមតែមួយឆាវទេ " ជុងហ្គុក
YOU ARE READING
លង់ស្នេហ៍ត្រឹមមួយថ្ងៃ(ចប់✓)
Short Storyត្រឹមតែមួយថ្ងៃសោះក៏មានអារម្មណ៍ល្អជាមួយគេទៅហើយ អាចថាកំពុងតែលង់ស្រឡាញ់ក៏ថាបានគ្រាន់តែមិនដឹងខ្លួន
