Lost Love In Silence | College Series 1

Chapter 25

Ipinaliwanag sa akin ni Kai na noong nalaman niya ang planong ginagawa ng tatay ko, noong gabing na-trace namin ang lokasyon niya, na sa pagiisip namin na si Baldo iyon. Agad niya itong ini-report sa mga awtoridad, kaya naman hindi na siya dinakip.

Nagbigay ako ng isang malaking pasasalamat sa kanya, para sa paggawa ng kung ano ang tama. Pero dahil sangkot siya sa kasong ito, kailangan pa rin namin siyang i-interogate.

"Since Mr. Shawn owes a lot to my company, I know that he will find a way to pay it," Kai replied to me, sitting inside the interrogation room.

"Did you also think that he could do the heinous things he did?" Tanong ko habang nakatingin sa kanya ng mataman.

"Yes, because the night you met, he immediately asked me who the man you are with," Napaisip agad ako sa sinabi niya. May kinalaman din siguro ang kaso ni Andre sa tatay ko.

I interrogated Kai for more information. At sinabi niya sa akin na noong nalaman niya ang plano ng tatay ko, alam niya kung ano ang kailangan niyang gawin para makatulong. Sinabi niya sa tatay ko na tutulungan niya s'ya sa plano n'ya, at iyon din ang gabing dinala ni Kai ang tatay sa restaurant n'ya para madali itong mahuli. Pero laking gulat niya nang malaman niyang may hostage ang matanda. Kaya hindi na siya kumibo at hinintay kaming dumating at gumawa ng aksyon para dito.

A few days later, my mother was able to move properly while my father was sentenced to life in prison. He told the authorities that he used Baldo as a threat since he found out about my past. Pero maluwag na ang pakiramdam ko na bumalik na sa normal ang lahat, ngunit may isang bagay pa rin akong inaalala. Wala pa rin akong update kay Andre. Kaya pinlano ko na pagkatapos ng ganap na paggaling ni mama. Magpapahinga muna ako ng isang buwan mula sa trabaho at pupunta ako sa Pilipinas para kay Andre.

"Sigurado ka bang aalis ka dito at pupunta ng pilipinas?" Tanong ni Harvey habang inilagay ng kape sa harapan ko.

Tumango ako. "Yeah, I have to, I'm worried for Andre, and I still have not got any updates from him. Ni isang post sa twitter niya,"

"Pero baka busy siya sa pag-asikaso ng kaso ng nanay niya? Alam mo namang seryosong usapin ang kaso ng torture," Aniya.

Tumango ako. Tama siya, alam kong seryosong bagay iyon, pero hindi ako masasaktan kung pupunta ako doon para kay si Andre. Ang masakit ay ang pagkawala ng koneksyon ko sa lalaking iyon. At sobrang na-mimiss ko din talaga siya.

I have to admit that it was hard to leave my job as a lawyer here in London. I can't bear not knowing what's going on with Andre in the Philippines. I want to know how he is doing there. Hindi ako pwedeng mag-stay lang dito at maghintay. Gusto kong malaman ito mismo. At kailangan kong malaman kung bakit hindi siya nagtetext o tumatawag. 

Isang araw pagkatapos, bumili ako ng ticket para sa flight papuntang Pilipinas. I suggested to my mom to come with me since ayoko din naman siyang iwan after what happened. Mahabang oras ang byahe, at nakakapagod. Kaya pagkatapos naming mag-book ng hotel, doon na agad kami nagpahinga. 

Ang daming nagbago dito simula nung umalis ako, pero hindi na ako tumingin ng maayos dahil pagod na ako at gabi na rin. Ngunit binalak kong tingnan ang paligid pagkatapos ng gabi. Nagbago talaga ang lahat, mula sa mga gusali, pangalan ng kalye, at cafe kung saan kami laging tumatambay. Pero kahit namamangha ako, kailangan ko pa ring mahanap si Andre. Kaya't isinantabi ko sandali ang kasiyahan.

Dahil hindi ko alam ang address ni Andre, hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin. Nagbago din ang hotel kung saan ko siya huling nakita noon, mas malaki ito kaysa dati. I am starting to get frustrated by this, pero kahit ganun, pilit ko pa ring hinahanap ang location niya. At saka ko naalala si Angel, hindi ko pa pala nasasabi sa kanya na nandito ako.