Unicode
" ငါတစ်ယောက်တည်း နမ်းနေခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူးပဲ ဒေါက်တာ..."
ဘယ်လိုစိတ်နဲ့ ပြန်နမ်းခဲ့မိလည်း
မသိပေမယ့် လောလောဆယ်တော့
မျက်နှာပူတာမို့ အခန်းထဲက ထွက်သွားဖို့
လုပ်ပေမယ့် သူက Jennie ကို
ထွက်သွားမရအောင် အနောက်ကနေ
ဖက်ထားတယ် ။
သူ့အကျင့်အတိုင်း အတင်းအကြပ်
အားသုံးတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အခုလို
အသာအယာ ပွေ့ဖက်ထားတော့လည်း
ရှုန်းထွက်ဖို့က ခက်ပြန်တယ် ။
" အခုနေ ဒေါက်တာ့ရဲ့ မျက်နှာကို
တစိမ့်စိမ့်ငေးကြည့်ပစ်ချင်ပေမယ့်
ဒေါက်တာ ရှက်နေမှာ ငါသိပါတယ် "
ထိုသို့ပြောရင်း အနောက်ကနေပြီး
သူက Jennie ရဲ့လည်ပင်းကို
တစ်ချက်ဖိကပ်နမ်းလိုက်တယ့်အခါ သူမ
လန့်ပြီး ကြက်သီးမွှေးထသွားမိတယ် ။
Kim Jisoo နဲ့တော့ သူမရူးတော့မယ် ။
အသာအယာဖက်ထားတယ့်
လက်တွေကနေ ရှုန်းထွက်ပြီး
သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ် ။
သူက Jennie ကို ပြုံးရင်း
ကြည့်နေတော့ လည်ချောင်းတွေတောင်
ခြောက်သွားသလို ခံစားရတယ် ။
သူက ပြုံးနေရင် သိပ်ကြည့်ကောင်းတယ် ။
တကယ်တော့ ဒီတိုင်းလည်း
ချောနေတာပါပဲ ။
" စောနက ကိစ္စကို စိတ်ထဲမထားဖို့
မျှော်လင့်ပါတယ် ။ အဲ့တာ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့
တုံ့ပြန်မှုကြောင့် ဖြစ်သွားတယ့်
အမှားသက်သက်ပါ "
သူက Jennie ပြောတာကို
ကြားတာတောင်မှ
အပြုံးမပျက်ပေ ။ ပြီးကာမှ Jennie ရဲ့
နားနားသို့ကပ်ကာ
" ထပ်မှားကြမလား "
သူ့ပုခုံးကို ရိုက်ပစ်လိုက်တယ်။
သူမကသာ ရှက်နေပေမယ့် သူကတော့
သူမကိုပင် ကျီစယ်နေသေးတယ်။
" ကျေးဇူးပြုပြီး စောနက
ကိစ္စကို မေ့ပေးနိုင်မလား ။ ကျွန်မက
ဆရာဝန် တစ်ယောက်လေ...အဲ့တာမို့
လူနာတစ်ယောက်နဲ့ ဒီလိုမျိုးမဖြစ်ခဲ့သင့်ဘူး...
ရှင်နားလည်မယ်လို့...."
Jisoo က သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို
သူ့လက်ညိုးနဲ့အသာထိလိုက်တယ် ။
အဲ့အခါ ပြောလတ်စ စကားတွေပါ
ပျောက်ရှသွားပြီး မျက်တောင် ပုတ်ခတ်
ပုတ်ခတ်ဖြင့်ပဲ အရှေ့က သူ့ကို
ကြည့်မိတယ် ။
