12.

326 47 66
                                    

Oy vermeyi unutmayın 🎀
İyi okumalar🫶🏻
-
"F: iyiyim ben han."

"- iyiyim diyorsun ama 1 haftadır okula gelmiyorsun lix."

Burnumu çektim.

"-Aishh sikeyim, ağlıyor musun?"

"F: Han sonra konuşalım mı gerçekten işlerim var."

Han sıkıntılıyla ofladı.

"- Peki tamam ama bugün okula geliyorsun derslerini çok aksattın.

"F: Tamam geleceğim, hadi görüşürüz."

Konuşmasına izin vermeden telefonu kapattıp kendimi yatağa attım.

Tam 1 hafta oldu. Bu 1 hafta içerisinde hyunjin ne aramıştı ne yazmıştı, ne kadar 'ben yapmadım' diye yalvarsam da bana asla inanmamıştı.

Jay'in yaptığı şeyden sonra sinir krizleri geçirip kendime zarar vermiştim. Han ve minho düştüğüm duruma dayanamayıp bana bir psikolog ayarlamışlardı, ne kadar gitmek istemesem de onları kırmamak için gitmiştim.

Gözlerim tavanı izlerken istemsizce doluyordu. Yaşadığım şeyler normal değildi, jay'in bana zorla taciz etmesi ve hyunjin'in bana inanmaması.

Hyunjin'i çok özlüyordum.

Yataktan kalkıp masam da duran ilaçlara ilerledim. Aldığım ilaçlar sakinleşmemi ve uyumamı sağlıyordu ve bu oldukça iyiydi.

İlaçları içtiğim de dolabıma yürüdüm ve bir kaç kıyafet çıkardım.

Üstümü giyindikten sonra çantama sakinleştirici ilaçlarımı attım ve odamdan çıktım.

Evin kapısını kilitledikten sonra yola koyuldum.
-
Okula vardığım da han ve minho hemen yanıma geldiler. Okula girdiğim de tüm gözler üstümdeydi, şaşırmamıştım böyle bir şey yaşayacağımı biliyordum. Gözler üstümdeyken nefes almakta zorlanıyordum nedensizce.

"M: Felix iyi misin?"

Başımı evet anlamında salladım. Sakin sakin nefes alıp vermeye başladım.
O sırada ise minho ve han koluma girmiş, beraber sınıfa doğru ilerliyorduk.

Sınıfa girdiğimiz de tekrardan tüm gözler üstümdeydi. Tanrım lütfen canımı al şuanda ölmek istiyorum. Kimseye bakmadan sırama oturdum, han'da  yanıma oturup elimi tutu.

"H: Seninle oturacağım artık stres yapma."

Küçük bir tebessüm ile ona baktım.

"F: Teşekkür ederim han."

O da bana gülümseyip yanağımdan bir makas aldı.

"H: ben minho'nun sırasına gidiyorum, ondan bir şey alıp geleceğim yanına tamam mı?"

Gülümseyip kafamı salladım.

Han yanımdan kalkıp gittiğin de, gözlerimi bir kaç saniyeliğine sınıfta gezdirdim. Herkes bana bakmayı bırakmış işlerine dönmüşlerdi. İlk iki ders boştu, bazıları bahçeye çıkmış bazıları ise sınıftaydı.

Gözlerim istemsizce sınıf kapısına kaymıştı. Gördüğüm kişiyle hemen gözlerimi kaçırdım ve kafamı aşağıya eğdim.

Hyunjin...Buradaydı.

Beni görmemişti, öyle umuyordum.

Başımı sıraya yaslayıp yere bakınmaya başladım.

Yorgun gözlerim ile yeri izlerken bana yaklaşan birisini hissettim. Kalbim hızlı hızlı atarken elimi kalbimin üzerine attım, hyunjin'in geldiğini anlayıp sakinleşmeye çalışıyordum.

HeartBreak |HyunlixTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon