the glasses┆kv

12

«جک، کام بک!»
کامنتاتون یادتون نره~
∘₊✧──────────✧₊∘

آیا واقعا از تئو خوشم میاد؟»
سوالی بود که مارک از خودش پرسید و جوابش، نه بود. مارک معتقد بود اون خواب، چیزی جز "خواب" نبود. پس نباید بهش بها می‌داد و بزرگنمایی می‌کرد.

مارک لحظه‌ای از خودش پرسید:«هستم؟»

مارک، به خوبی می‌دونست ماجرا به اینجا ختم نمی‌شه. خبرش کل دانشگاه می‌پیچه و قطعا به گوش تئودور هم می‌رسه؛ تنها ترسش همین بود. هیچ ترسی از پخش شدن شایعه‌ی قرارش با تئو و اینکه بچه‌های اونجا بفهمن نداشت، از فهمیدن تئودور و واکنشش می‌ترسید.

حس می‌کرد داره از دوستش و علاقه‌اش سوءاستفاده می‌کنه، اما اون فقط موآبی رو دوست داشت. اون دوست‌داشتنی بود. با لبخند به عکس‌های خودش و پسر نگاه کرد؛ حتی زیبا هم می‌خندید!
تلفنش برای بار دوم زنگ خورد:«فاک!»
داد زد:«مامان، دیرم شده! سهم صبحونه ام رو روی میز نذار!»

∘₊✧──────✧₊∘
🧡سلم. خبی؟ عیدت مِبِرک.
ووت نِمِدی؟