Kod adı: ailem (SJ) (Erkek Versiyon)

10. Bölüm

Önerilen şarkı: Super Junior D&E - GGB
Bölümle alakasızda olsa bu şarkıyı koymak istedim çünkü D&E nin come back albümün baş şakısı

Titreyen ellerimle kapıyı çaldım. Vücudum kendini zor taşıyor, başım dönüyordu. Kendimde değildim neden buradaydım, nasıl kendimi buna ikna etmiştim emin değildim. Kapı açıldığında hizmetli kızı ittim ve salona gittim. Kız beni durdurmaya çalışıyordu. Salonda olmasını umduğum kişiyi bulamayınca bağırmaya başladım.

- Hey neredesin? Bana hemen o uyuşturucudan ver söz ne istersen yapacağım. 

Bana bir şeyler söylemeye çalışan kızı umursamıyor bağırıp duruyordum. En sonunda beklediğim kişi yerine en büyük abiyi gördüğüme şaşırsam ve korksam da hiç bir tepki gösteremiyordum. Vücudum beni dinlemeyi bırakmış tamamen arzularına göre hareket ediyordu. En büyük abinin karşısına geçtim.

- Bana o sattığın uyuşturuculardan ver. Parası neyse vereceğim lütfen bana o si**** uyuşturucusundan ver. dedim. Bacaklarım daha fazla beni taşıyamayınca yere düşmüştüm. En büyük abi de kaşlarını çatmak dışında hiç bir tepki vermemişti.

 Kafam biraz yerinde olsa kendimi öldürmek isteyeceğim bir şeyi yaptım ve yalvarmaya başladım. Seslerime dayanamayıp bir iki abi daha odalarından çıkmıştı bunlardan biride en küçük abiydi. Diğerlerinin çatık kaşları yerine bana sırıtarak bakıyordu. En son beklediğim adamda aşağıya indi, yüzünde hiç bir ifade yoktu. Abilere hitaben 

- Götürün bunu odaya kapıyı da kilitleyin. Arada sırada da kontrol edin intihar etmesin. Bir iki hafta kimse elleşmesin eğer gebermezse istediğinizi yaparsınız dedi ve evden çıktı. En büyük abi kolumdan kaldırıp beni sürüklemeye başladı, odaya geldiğimizde beni yere fırlattı. Ben o sırada son yalvarışlarımı yaparken o kapıyı kapadı ve kilitledi.

 Durumu kavrayamayan vücudum hala o zehri istiyor ve titriyordu. Bu titreyişim yattığım yerin soğukluğundan mıydı yoksa zehrin etkisi miydi emin değildim. O illeti bir daha arzuladığı için bütün hücrelerimden nefret ediyordum. Bu soğuk yerde yatmak yerine abilerimin ve kardeşlerimin yanında sıcacık bir odada oturabilme ihtimalim varken beni buraya getiren ayaklarımdan nefret ediyordum. Beni mahveden bu aileden ve belki de kendi ailemi mahvedecek olan benden nefret ediyordum. 

Bir anlık gelen güçle abilere ve o adama bildiğim bütün küfürleri etmeye ve avaz avaz bağırmaya başladım bir yandan da kapıyı yumrukluyordum. Beni duymadıklarını bildiğim halde bunu yapan içgüdülerimi durdurmadım. En son soluğum kesilmeye başlayınca kendimi tekrar yerde buldum ve ağlamaya başladım. Kurumuş kanlarımla kaplanmış bu zeminden de nefret ediyordum. Kapanmaya çalışan göz kapaklarımı daha fazla açık tutamadım. 

Soğuk suyun vücuduma çarpmasıyla uyandım. Ne olduğunu anlamaya çalışırken bana sırıtarak bakan o adamı gördüm. Elimi hareket ettiremeyince bir sandalyeye bağlanmış olduğumu fark ettim. Küfürler savurmaya başlayınca karşımdaki adamın sırıtışı daha da büyüdü.

- Donghae Donghae seni küçük p** k*** beni özlemedin mi? Ne bu küfürler yoksa aramız mı açıldı kesin o abilerin yüzündendir. Tahmin edeyim o ailede mutlu bir hayat kurma hayalleri bile kurmuşsundur. Ama merak etme onlarda beni aratmayacaklardı. Hiç biri masum değildi sadece seninle oynuyorlardı dedi.

Ne dediğini anlamaya çalışırken kapı bir anda açıldı. Ve içeri Leeteuk girdi. Ne oluyordu burada, Leeteuk un ne işi vardı bu evde? Tahmin ettiğim şey olamazdı değil mi?