Bebis/minsung

ep.1

"Ş-şey efendim jisung bey yine kaçmış"

Derin bir nefes solumuş ve kafasını geriye atmıştı yine yine biricik bebeği onu dinlemeyip evden kaçmıştı

"Ya öyle mi jisung kaçarken siz horon mu tepiyordunuz?"

"H-hayır efendim zaten biz onu beşiğe bırakmıştık uyumuştu yemin ederim"

"Öncelikle jisung'u hemen bulup bana gettiriyorsunuz kılına bile zarar gelse..."

Minho karşısındaki adama koyu renginin en güzel tonlarını gözlerini adamın tamda gözlerine dikmişti sırıtarak

"Jeong cha'ya yaptığımın dahada beterini yaparım ama böyle kurtulduğunuzu sanmayın sizede sıra gelecek"

Minho sinirle soluyup ayağa kalkıp ceketinide alarak kapının kulpunu tutmuştu

"15 dakkika'ya bebeğim yanimda olmazsa"

Minho elini silah'mış gibi kullanıp adama doğrultmuştu

Adam zaten korkuyorken bide bunun olması bacağını titretmeye bile yetmişti

"H-hayır efendim hatta adamlar bulmuş 5 dakkika'ya evde olurlar"

Minho cevap vermeye
Bile tennezül etmeyip yoluna devam etmişti bu sıradada bebeğine hangi ceza'yı vereceğini düşünüyordu aslında bebeğini çok seviyordu ama bebeği onu sevmiyordu ona ne kadar iyi davransa o ona o kadar kötü davranıyordu ve bu minho'nun sinirlenmesi için gayette büyük sebepti

Minho hemen arabasına binip yolla koyulmuştu bu sıradada bebeğinin küçük ama dolgun dudaklarını düz açık renkli kaşlarını doe gözlerini yumuşacık pamuk şekeri andıran siyah saçları onun delirmesi için çok büyük sebepti aslında bebeği zaten onun delirmesi için en büyük sebepti.

Derken eve varmıştı siyah son model arabasından inmiş kapının önüne gelmişti aslında ne kadar tanınan biri olsamda korumasız dolaşmayı tercih ediyordum ama tabikide evimde şirketimde bir sürü koruma vardı ve tek amacım bebeğim ve kendimi korumaktı...

Eve giriş yapmış eve girer girmez ağlama ve bağırışma sesleri geliyordu

|
|
|
|
|
|

Jisung'un ağzından

Bugün bu evden kaçacaktım daha önce zaten evdem kaçmaya çalışmıştım fakat minho'nun bileğime takip cihazı taktığımdan haberim yoktu tabi şuan bileziğimide beşiğimin kenarına sıkıştırıp kiyafetlerimi giymeye başlamıştım minho asla normal kiyafet giydirmezdi bana genelde sadece bezle dolaşırdım ve bu minho'nun baya hoşuna gidiyordu minho'yla aslında lisede sevgiliydik ama bir süre sonra onun aslında bana platonik olması beni baya korkurtuğu için ayrılmıştım ben ise korenin en iyi üniversitesi kazanmıştım onca yıl çalıştıktan sonra bunu gerçekten hakk etmiştim aslında annem bu konuda en büyük destekcimdi ama kendisi ben daha ortaokuldayken vefat etmişti ölüm sebebi ise trafik kazasıymış o nun ölüme gerçekten benim icin bir yıkımdı babam zaten bana bakamadığındam dolayı beni yetimhaneye yazdırmıştı...

Ama o gün hem en mutlu günü hemde en mutsuz günü olmuştu jiaungun üniveesiteyi kazanması

|
|
|
|

"Herşey tamamı?"

"Tamam efendim herşey tamam"

Minho sonunda zafere ulaşmıştı bebeği artık onun olacaktı hemen bebeğini yanına alıp koynuna koyup bir daha çıkartmamayı iple çekiyodu

Jisung uyandığında kafasındaki keskin acı ve resmen bir birine mühür gibi yapışıp kalan gözleri yüzünden baya işkence çekiyordu

Hemen gözlerini zorda olsa açıp etrafına bakmaya başlamıştı yanında ona sırıtarak bakan bir adet minho'yu görmeyi gerçekten beklemiyordu

"Uh selam bebeğim! Beğendinmi odanı hem bezine yaptınmı?"

Jisung şokla etrafına bakmaya başlamıştı emzik, beşik, bez noluyordu bu siktiğimin odasında diye düşünüyordu minho ise onun bu haline kıkırdıyordu

|
|
|
|
|

O gün bugün jisung'u ageplay yapmaya zorluyordu yapmayınca ise ona türlü türlü cezalar verirdi cezalar ise yemek yememek su içmemek konuşmamak vb. Şeylerdi

Jisung hemen kendine gelip kiyafetlerinide giyip evden kaçmaya başlamıştı minho onun için resmen evin bir tarafına resmen 50 tane koruma koyuyordu ama öğle saatleri 1-2 dakkikalık yer değişikliği olduğu için jisung rahatlıkla kaçabilirdi hemen beklemeden camdan atlamış ve koşmaya başlamıştı önüne baktığinda ise pürüzlü duvarlarla karşılaşmıştı hemen aldırış etmeden tırmanarak elerinin kanamasını sağlamıştı yan tarafa kendini atıp koşmaya başlamıstı şuan gerçekten çok mutluydu...

Tam tamına yarım saatir yürüyordu şuan onun evde olmadığını fark eddip yolla koyulduklarını biliyordu o yüzden birazcık hızlı yürümeye başlamıştı taki önünde duran arabayla jisung hemen arabanın plakasına bakmıştı ve minho'nun arabasını olduğunu fark ettiğinde arkasına bakmadan koşmaya başlamıştı şansına kimse yoktu ve napıcağını bilmiyordu taşa takılıp düşmemle sıçtığımı anlamıştım

"YAH BIRAKIN BENİ"
evde avazım çıktığı kadar bağırıyordum taki minho gelene kadar
|
|
|
|
|
|

Hemen jisung'a sinirli bakışlarımı yolamiştım jisung ise beni görüp susmuştu

"Hıck minho bırak beni gideyim lütfen hıck"

Minho korumanın kulağina birşeyler fisildamıştı koruma ise hemen gitmişti minho diğer korumalara ise gidin işaretini vermişti

Korumalar hemen saygıyla eğilip gitmişlerdi

"Şimdi sana gelelim küçük bey ne bu tavırların seni fazla şımartım ben galiba hm?"

Minhonun sakin bir tonda konuşması jisungu korkutmuştu

Çok geçmeden koruma yanlarına gelip biberondaki sütü minhoya vermişti minho hemen sütü alıp ilaçları çekmeceye biraktırmıştı

"Gel bebeğim sütünü içelim"

Jisung minhonun şu anki tavırlarına daha da şaşırmıştı hiç birşey yapmıyordu belki ceza vermicek diye içten içe seviniyordu küçük olan

"Peki"

"Peki ne?"

"Peki babacığım"

"Gel bakalım"

Minho jisungu kuçağında yan bir şekilde yatırmıştı hemen pembe renkteki biberondan sütünü vermişti jisung ise en son minhonun izni olmadan korumayla konuştuğu için ona ceza verip yemek içme'ye izin vermemesinden kaynaklı şuan aşırı derecede iştahla içiyordu hatta o kadar iştahla içiyorduki içindeki uyku ilacıni fark etmemişti bile...

Minho ise onun bu halıne sırıtıyordu bebeği gerçekten çok tatlıydı ve sadece onundu

Şarkı mırıldanarak bebeğinin saçinı okşuyordu iyice mayışması için

Jiaung ise zaten sütünden kaynaklı iyice mayışmıstı ve en sonunda ise dayanamayıp uyumustu minho ise onu hemen koltuğa yatırıp birkaç kas gevşetici ve ilaçlar vermeye başlamıştı

Geriye kalan tek şey ise sabahı beklemekti...

Ablanız yayınladı ilk ficini hadi vatana hayırlı olsun

Wuhuuu(siz)

Teşekkürler teşekkürler

(Şizofrenim ama çaktırmayın)