Καθρέφτης.

Επίλογος.

Το βράδυ ο Κανέλλος προσπάθησε να τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε στον ανιψιό του. Να δει την Θεοφανώ μια τελευταία φορά. Όμως δε τα κατάφερε.

Η βροχή χτυπούσε με μανία το τζάμι. Ο Μάρκος καθόταν σκεπτικός και κοιτούσε το παράθυρο ενώ η Θεοφανώ με τα γόνατα διπλωμένα καθόταν μαζεμένη στο κρεβάτι.  Τα μάγουλα της ήταν νωπά από το κλάμα.

"Πάω στο αναγνωστήριο. Μη με περιμένεις. Και μη τολμήσεις να κουνηθείς."

Η Θεοφανώ περίμενε να ακούσει το κλειδί να γυρνά στην πόρτα. Όμως ο Μάρκος άφησε ξεκλείδωτα και εκείνη αρπάζοντας την ευκαιρία βγήκε από το δωμάτιο. Πριν φύγει όμως πήρε από την τουαλέτα της το μαχαίρι της. Ήταν προικιό της. Σκαλισμένο περίτεχνα, με λαβή κοφτερή δώρο του Σπήλιου όταν έκλεισε τα 18 της. Στο άλλο της χέρι είχε ένα καλάθι με φαγητό και νερό. Έφτασε στο κελί του Αντρέι. Ο φρουρός όταν την αντίκρυσε πήγε να φωνάξει όμως η Θεοφανώ έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό του.

"Φεύγα. Γύρνα σε μισή ώρα."

"Τι λες κυρά; Θα με σφάξει ο καπετάνιος."

"Δε θα προλάβει. Θα το κάνω πρώτη εγώ."

Η Θεοφανώ μπήκε μέσα στο σκοτεινό κελί. Καθόταν σκυμμένος κάτω. Το πρόσωπο του ήταν ιδρωμένο έκαιγε. Δεν είχε φάει από το πρωί και τώρα είχε νυχτώσει. Ήταν νηστικός όλη μέρα. Ίσως είχε και πυρετό. Η Θεοφανώ γονάτισε στο κρύο κελί και πήρε το πρόσωπο του στα χέρια της. "Ανδρέα μου, αγάπη μου" ψιθύρισε. Εκείνος ξάπλωσε στα γόνατα της σε εμβρυακή στάση και τύλιξε τα χέρια του γύρω από τις κνήμες της.

"Αν πέθαινα τώρα εδώ, θα ήμουν ευτυχισμένος Θεοφανώ."

Η φωνή του έβγαινε αδύναμη, αποδυναμωμένη. Ήταν εξαντλημένος.

"Τίποτα δε θα πάθεις. Δε θα σε αφήσω εγώ."

"Δεν έπρεπε να έρθεις. Αν σε βρουν.. θα ξεσπάσει πάνω σου."

"Κατάφερα και απείλησα το φρουρό. Θα λείπει για αρκετή ώρα. Έλα να φας."

"Σε λιγάκι. Άσε με να σε κρατήσω λίγο."

Η Θεοφανώ έσκυψε και φίλησε το κεφάλι του που ήταν ακουμπισμένο τώρα επάνω στα πόδια της. Θα τα κατάφερναν. Ήταν σίγουρη. Έβαλε το χέρι της μέσα από το φόρεμα της και χάιδεψε το σταυρουδάκι της. Δεν θα άφηνε ο Θεός να χαθούν έτσι δυο καλοί άνθρωποι και ένα μωρό. Ένα αθώο πλάσμα που δεν έφταιξε σε τίποτα και μάλιστα καρπός αγάπης. Θα τα κατάφερναν.